De Wens der Eeuwen door Ellen White

Petrus de hogere reiniging die in de lagere besloten lag. In wezen verwierp hij daardoor zijn Here. Het
is niet vernederend voor de Meester, wanneer wij Hem toestaan het werk van onze reiniging te doen.
Ware nederigheid is, het met een dankbaar hart aannemen van iedere voorziening die om onzentwille
is gemaakt en ernstig Christus te dienen.
Na de woorden: “Indien Ik u niet was, hebt gij geen deel aan Mij”, gaf Petrus zijn trots en
eigenzinnigheid gewonnen. Hij kon de gedachte niet verdragen, dat hij van Christus zou kunnen
worden gescheiden; dat zou de dood voor hem hebben betekend. “Here, niet alleen mijn voeten”, zei
hij, “maar ook de handen en het hoofd! Jezus zeide tot hem: Wie gebaad heeft, behoeft zich (alleen de
voeten) te laten wassen, want hij is geheel rein”.
Deze woorden betekenen meer dan lichamelijke reinheid. Christus spreekt nog steeds over de hogere
reiniging, die door de lagere werd geïllustreerd. Hij die uit het bad kwam, was rein, maar de in sandalen
gestoken voeten werden spoedig stoffig en moesten dan weer worden gewassen. Zo waren Petrus en
zijn broeders gewassen in de grote fontein die was geopend voor zonde en onreinheid. Christus erkende
hen als de Zijnen. Maar de verleiding had hen tot zonde gebracht, en zij hadden nog steeds Zijn
reinigende genade van node. Toen Jezus Zich met de linnen doek omgordde om hen het stof van de
voeten te wassen, verlangde Hij door diezelfde daad de vervreemding, naijver en trots uit hun harten
weg te wassen. Dit was van veel meer belang dan het wassen van hun stoffige voeten. Met de geest
die hen toen bezielde, waren zij geen van allen gereed om met Christus avondmaal te vieren. Slechts
als zij in een staat van nederigheid en liefde waren gebracht, zouden zij gereed zijn deel te hebben ‘aan
het pascha maal of te delen in de gedachtenisviering die Christus op het punt stond in te stellen. Hun
harten moesten worden gereinigd. Trots en zelfzucht brengen tweedracht en haat teweeg, maar dit alles
waste Jezus weg door hun de voeten te wassen. Hun gevoelens veranderden. Terwijl Hij hen aanzag,
kon Jezus zeggen “Gijlieden zijt rein”. Nu waren zij eensgezind in hun liefde voor elkander. Zij waren
nederig geworden en gereed onderwezen te worden. Behalve Judas waren zij allen bereid elkander de
hoogste plaats af te staan. Nu konden zij met nederige, dankbare harten de woorden van Christus
ontvangen.
Evenals Petrus en zijn broeders zijn ook wij gewassen in het bloed van Christus, doch dikwijls wordt
de reinheid van het hart bezoedeld door de aanraking met het kwade. We moeten tot Christus komen
voor Zijn reinigende genade. Petrus deinsde ervoor terug, zijn vuile voeten in aanraking te brengen
met de handen van Zijn Here en Meester; maar hoe dikwijls brengen wij ons zondige, bezoedelde hart
in aanraking met het hart van Christus! Hoe smartelijk is voor Hem ons slechte humeur, onze ijdelheid
en trots! Toch moeten wij al onze zwakheden en onreinheid tot Hem brengen. Hij alleen kan ons rein
wassen. Wij zijn niet geschikt, gemeenschap met Hem te hebben, tenzij we gereinigd zijn door Zijn
zoenoffer.
Jezus zei tot Zijn discipelen: “Gijlieden zijt rein, doch niet allen”. Hij had de voeten van Judas
gewassen, maar diens hart was niet aan Hem overgegeven. Het was niet gereinigd. Judas had zich niet
aan Christus onderworpen. Nadat Christus de voeten van de discipelen had gewassen en Zijn klederen
had aangedaan en weer was gaan zitten, zei Hij tot hen: “Begrijpt gij wat Ik u gedaan heb? Gij noemt
Mij Meester en Here, en gij zegt dat terecht, want Ik ben het. Indien nu Ik, uw Here en Meester, u de
voeten gewassen heb, behoort ook gij elkander de voeten te wassen; want Ik heb u een voorbeeld
421