De Wens der Eeuwen door Ellen White

”Ook zult gij horen van oorlogen en van geruchten van oorlogen. Ziet toe, weest niet verontrust; want
dat moet geschieden, maar het einde is het nog niet”. Vóór de verwoesting van Jeruzalem streden de
mensen om de oppermacht. Keizers werden vermoord. Degenen waarvan men meende dat zij dicht bij
de troon stonden, werden ter dood gebracht. Er waren oorlogen en geruchten van oorlogen. “Dat moet
geschieden”, zei Christus, ” maar het einde [van het Joodse volk als natie] is het nog niet. Want volk
zal opstaan tegen volk, en koninkrijk tegen koninkrijk, en er zullen nu hier, dan daar, hongersnoden
en aardbevingen zijn. Doch dat alles is het begin der weeën” Christus zei: Wanneer de rabbi’s deze
tekenen zien, dan zullen zij verklaren, dat het Gods oordeel is over de volken, omdat ze Zijn
uitverkoren volk in slavernij houden. Zij zullen verklaren, dat deze tekenen een bewijs zijn voor de
komst van de Messias. Laat u niet misleiden; ze zijn het begin van Zijn oordelen. De mensen hebben
op zichzelf gezien. Ze hebben geen berouw gehad en hebben zich niet bekeerd, dat Ik hen zou genezen.
De tekenen die zij verklaren als voorboden van hun bevrijding uit de slavernij, zijn tekenen van hun
ondergang.
”Dan zullen zij u overleveren aan verdrukking en zij zullen u doden, en gij zult door alle volken gehaat
worden om Mijns naams wil. En dan zullen velen ten val komen en zij zullen elkander overleveren en
elkander haten”. Dit alles hebben de christenen verdragen. Vaders en moeders hebben hun kinderen
verraden. Kinderen hebben hun ouders verraden. Vrienden hebben hun vrienden overgeleverd aan het
Sanhedrin. De vervolgers voerden hun opzet uit door Stefanus, Jacobus en andere christenen ter dood
te brengen.
Door middel van Zijn dienstknechten gaf God het Joodse volk een laatste kans om tot berouw te komen.
Hij openbaarde Zichzelf door Zijn getuigen, wanneer zij gevangen genomen, verhoord en in de
gevangenis geworpen werden. Niettemin spraken hun rechters een doodvonnis over hen uit. Zij waren
mannen op wie de wereld geen prijs stelde, en door hen te doden, kruisigden de Joden opnieuw de
Zoon van God. Zo zal het opnieuw gebeuren. De machthebbers zullen wetten maken waardoor de
godsdienstvrijheid wordt beperkt. Zij zullen zich het recht aanmatigen dat God alleen toekomt. Zij
zullen denken dat zij het geweten, dat alleen door God beheerst dient te worden, kunnen dwingen.
Reeds nu beginnen zij daarmee; dit werk zullen zij blijven doen, totdat zij een grens bereiken die zij
niet kunnen overschrijden. God zal tussenbeide komen ter wille van Zijn trouwe volk, dat Zijn geboden
bewaart.
Bij iedere gelegenheid waarbij mensen vervolgd worden, nemen zij die daarvan getuigen zijn, een
beslissing, hetzij vóór, hetzij tegen Christus. Zij die medegevoel tonen met de mensen die ten onrechte
worden veroordeeld, laten zien dat zij Christus zijn toegedaan. Anderen nemen aanstoot, omdat de
beginselen der waarheid regelrecht ingaan tegen hun praktijken. Velen struikelen en vallen, en worden
ontrouw aan het geloof dat zij eens verdedigden. Zij die afvallen in de tijd van beproeving, zullen om
hun eigen veiligheid te verzekeren, vals getuigenis geven en hun broeders verraden. Christus heeft ons
hiervoor gewaarschuwd, opdat wij niet verbaasd zullen zijn over de onnatuurlijke, wrede handelwijze
van hen die het licht verwerpen.
Christus gaf Zijn discipelen een aanduiding van de verwoesting die over Jeruzalem zou komen, en Hij
vertelde hun, hoe ze zouden kunnen ontkomen: “Zodra gij nu Jeruzalem door legerkampen omsingeld
ziet, weet dan, dat zijn verwoesting nabij is. Laten dan die in Judea zijn, vluchten naar de bergen, en
408