De Wens der Eeuwen door Ellen White

Hoofdstuk 34—De uitnodiging
“Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven”. Deze troostwoorden werden
gesproken tot de menigte die Jezus volgde. De Heiland had gezegd, dat alleen door Hem de mens God
kon leren kennen. Hij had over Zijn discipelen gesproken als degenen aan wie de kennis van de
hemelse dingen gegeven was. Maar Hij liet aan niemand het gevoel, uitgesloten te zijn van Zijn zorg
en liefde. Allen die vermoeid en zwaar beladen zijn, mogen tot Hem komen.
Schriftgeleerden en rabbi’s, met hun overdreven nauwgezet inachtnemen van de godsdienstige vormen,
hadden een gevoel van tekort komen, dat nooit bevredigd kon worden door schuldoffers. Tollenaars
en zondaars konden misschien voorwenden dat ze tevreden waren met het zinnelijke en aardse, maar
in hun hart was wantrouwen en vrees. Jezus keek naar de bedroefden en de bedrukten van hart, naar
hen wier hoop vernietigd was en die met alle aardse vreugden het verlangen van de ziel trachtten te
stillen, en Hij nodigde hen allen uit om rust te vinden in Hem.
Teder vroeg Hij de zwoegende mensen: “Neemt Mijn juk op u en leert van Mij, want Ik ben
zachtmoedig en nederig van hart, en gij zult rust vinden voor uw zielen”.
Met deze woorden spreekt Christus tot ieder menselijk wezen. Of zij het weten of niet, allen zijn
vermoeid en zwaar beladen. Allen gaan gebukt onder lasten die alleen Christus kan wegnemen. De
zwaarste last die we dragen, is de last der zonde. Indien we die last alleen moesten dragen, zouden we
erdoor verpletterd worden. Maar de Zondeloze heeft onze plaats ingenomen. “De Here heeft ons aller
ongerechtigheid op Hem doen neer komen.” Hij heeft de last van onze schuld gedragen. Hij wil de last
van onze vermoeide schouders nemen. Hij wil ons rust geven. De last van zorg en smart wil Hij ook
dragen. Hij nodigt ons uit, al onze zorgen op Hem te werpen; Hij draagt ons op het hart.
De Oudere Broeder van ons geslacht staat bij de eeuwige troon. Hij ziet neer op iedere ziel die het
gelaat wendt naar Hem als de Verlosser. Hij weet uit ervaring wat de zwakheden van het mensdom
zijn, wat onze behoeften zijn en waar de kracht van onze verzoekingen ligt; want Hij was in alle dingen
verzocht gelijk wij, doch zonder zonde. Hij waakt over u, bevend kind van God. Wordt u in verzoeking
gebracht? Hij wil u bevrijbrengen. Bent u gewond? Hij wil genezen. De Here “bepaalt het getal der
sterren”, nochtans “geneest Hij de verbrokenen van hart en verbindt hun wonden”. “Komt tot Mij”,
luidt Zijn uitnodiging. Wat uw angsten of beproevingen ook mogen zijn, leg uw geval voor aan de
Here. Uw geest zal gesterkt worden om vol te houden. De weg zal voor u geopend worden om u vrij
te maken uit verwarring en moeilijkheden. Hoe zwakker en hulpelozer u weet dat uzelf bent, des te
sterker zult u worden in Zijn kracht. Hoe zwaarder uw lasten zijn, des te meer gezegend is de rust,
wanneer u uw lasten werpt op de Lastdrager. De rust die Christus biedt, is afhankelijk van voorwaarden,
maar deze voorwaarden worden duidelijk omschreven. Het zijn voorwaarden waaraan allen kunnen
voldoen. Hij vertelt ons precies, hoe Zijn rust gevonden kan worden.
“Neemt Mijn juk op u”, zegt Jezus. Het juk is een dienend instrument. Dieren worden onder een juk
gelegd voor zware arbeid, en het juk is noodzakelijk voor hen om goed te kunnen arbeiden. Door deze
illustratie leert Christus ons, dat wij geroepen zijn om te dienen zolang ons leven duurt. We moeten
Zijn juk op ons nemen om medewerkers met Hem te kunnen zijn.
207