De Wens der Eeuwen door Ellen White

erover, dat hij smart over Christus had gebracht, maar hij was er niet in geslaagd Johannes te
overwinnen. De dood zelf plaatste hem in feite voor altijd buiten het bereik van de verzoeking. In deze
strijd openbaarde Satan zijn ware karakter. Voor de ogen van het toeschouwend heelal maakte hij zijn
vijandschap tegen God en de mensen openbaar.
Hoewel Johannes niet op wonderlijke wijze verlost werd, was hij niet verlaten. Hij had altijd het
gezelschap van hemelse engelen, die hem de profetieën aangaande Christus verklaarden, en de
kostbare beloften van de Schrift. Zij waren hem tot steun, zoals ze de steun zouden zijn van Gods volk
gedurende de eeuwen die nog zouden komen. Aan Johannes de Doper werd, evenals aan de mensen
die na hem kwamen, de bemoediging gegeven: “Zie, Ik ben met u al de dagen, tot aan de voleinding
der wereld”.
God leidt Zijn kinderen nooit anders dan ze geleid zouden willen worden, wanneer ze vanaf het begin
de uitkomst zouden kunnen zien en het heerlijke doel zouden kunnen onderscheiden dat zij als Zijn
mede-arbeiders ten uitvoer brengen. Noch Henoch, die opgenomen werd in de hemel, noch Elia, die
is opgevaren in een wagen van vuur, was groter of werd meer geëerd dan Johannes de Doper, die
geheel alleen in de kerker stierf. “Want aan u is de genade verleend, voor Christus, niet alleen in Hem
te geloven, maar ook voor Hem te lijden.” En van alle gaven die de Hemel de mens kan geven, is de
gemeenschap met Christus in Zijn lijden het belangrijkste pand en de hoogste eer.
136