De Wens der Eeuwen door Ellen White

menselijk geslacht ten uitvoer gebracht worden. Indien de uitleg die de Joden van de wet gaven, juist
was, dan was het een fout van Jehova, door Wiens werk ieder levend wezen tot stand gebracht en in
stand gehouden is sinds Hij eerst de aarde gegrondvest heeft; dan had Hij Die Zijn werk goed noemde
en de sabbat instelde om de voltooiing daarvan te gedenken, een einde moeten maken aan Zijn werk
en de nooit-eindigende omloop van het heelal moeten stilzetten.
Moet God de zon verbieden haar werk op sabbat te verrichten, haar levenwekkende stralen stopzetten
zodat ze de aarde niet verwarmen en de plantengroei niet voeden? Moet het stelsel van de werelden
gedurende die heilige dag stilstaan? Zou Hij de beken bevel moeten geven de akkers en wouden niet
meer te bevochtigen, en de golven der zee moeten zeggen hun eindeloos eb en vloed stil te houden?
Moeten de tarwe en de mais ophouden te groeien, moet de rijpende tros zijn purperen gloed uitstellen?
Moeten de bomen en bloemen geen knoppen en bloesem voortbrengen op de sabbat?
Indien dat het geval was, zou de mens de vruchten der aarde en de zegeningen die het leven
aantrekkelijk maken, moeten missen. De natuur moet zijn onveranderlijke loop voortzetten. God zou
geen ogenblik Zijn hand kunnen terugtrekken of de mens zou wegkwijnen en sterven. En ook de mens
heeft een werk te doen op deze dag. Men moet zorgen voor de noodzakelijke dingen van het leven, de
zieken moeten verzorgd worden, in de noden van de behoeftigen moet voorzien worden. Hij zal niet
onschuldig gehouden worden die nalaat de lijdenden op sabbat te helpen. Gods heilige rustdag is
gemaakt voor de mens, en werken der barmhartigheid zijn volkomen in harmonie met de opzet daarvan.
Het is niet Gods verlangen dat Zijn schepselen een uur pijn zullen lijden die verlicht zou kunnen
worden op de sabbat of op enig andere dag.
Van God wordt zelfs op de sabbat meer gevraagd dan op andere dagen. Zijn kinderen laten dan hun
dagelijkse arbeid rusten, en brengen hun tijd door met overdenking en aanbidding. Zij vragen Hem
meer gunsten op de sabbat dan op andere dagen. Zij vragen Zijn bijzondere aandacht. Zij smeken om
Zijn meest uitgelezen zegeningen. God wacht niet tot de sabbat voorbij is voordat Hij ons die
zegeningen schenkt. Het werk van de hemel houdt nooit op, en ook de mens moet nooit rusten van
goeddoen. De sabbat is niet bedoeld als een tijd van nutteloze ledigheid. De wet verbiedt tot het aardse
behorende arbeid op de rustdag des Heren; de arbeid waardoor wij in ons levensonderhoud voorzien,
moet ophouden; geen arbeid voor werelds genoegen of voordeel is op die dag gewettigd; maar zoals
God rustte van Zijn scheppingswerk, en op de sabbat rustte en die zegende, zo moet ook de mens zijn
dagelijkse bezigheden achterwege laten, en die gewijde uren besteden aan gezonde rust, aanbidding
en heilige werken. Het werk dat Christus deed, het genezen van zieken, was volkomen in harmonie
met de wet. De sabbat werd daardoor geëerd.
Jezus maakte er aanspraak op, dat Hij gelijke rechten had als God voor het verrichten van een werk
dat even heilig was en van dezelfde aard als het werk waarmee de Vader in de hemel bezig was. Maar
de Farizeeën werden daardoor nog meer vertoornd. Hij had, naar hun opvattingen, niet alleen de wet
verbroken, maar door het feit dat Hij God “Zijn eigen Vader” noemde, ook verklaard, dat Hij God
gelijk was.
Het gehele Joodse volk noemde God hun Vader, daarom hadden ze niet zo vertoornd behoeven te zijn,
indien Christus het had doen voorkomen alsof Hij in dezelfde verhouding tot God stond. Maar ze
122