De Wens der Eeuwen door Ellen White

Het succes van het werk van Christus, dat de Doper met zoveel vreugde begroet had, werd ook
overgebracht aan de gezaghebbers in Jeruzalem. De priesters en de rabbi’s waren jaloers geweest op
de invloed van Johannes, toen ze zagen dat de mensen uit de synagoge wegbleven en samenstroomden
naar de woestijn, maar hier was Iemand Die nog veel grotere kracht bezat om de menigte tot Zich te
trekken. Deze leiders in Israël waren niet bereid om met Johannes te zeggen: “Hij moet wassen, ik
moet minder worden”. Opnieuw besloten, kwamen zij opzetten om een einde te maken aan het werk
dat de mensen van hen aftrok.
Jezus wist dat” zij geen ding onbeproefd zouden laten om een scheiding teweeg te brengen tussen Zijn
eigen discipelen en die van Johannes. Hij wist dat de storm opstak die een van de grootste profeten die
ooit aan de wereld gegeven waren, zou wegvagen. Daar Hij iedere aanleiding voor misverstand of
onenigheid wilde vermijden, maakte Hij rustig een einde aan Zijn werkzaamheden en trok Zich terug
in Galilea. Ook wij, hoewel we toch trouw moeten blijven aan de waarheid, moeten trachten alles te
vermijden wat tot tweedracht en misvatting kan leiden. Want overal waar die dingen naar voren komen,
hebben ze een verlies van zielen tot gevolg. Steeds wanneer zich omstandigheden voordoen die
verdeeldheid dreigen te veroorzaken, moeten we het voorbeeld van Jezus en van Johannes de Doper
volgen.
Johannes was geroepen om op te treden als een hervormer. Daardoor bestond er voor zijn discipelen
het gevaar, dat zij hun aandacht op hem zouden richten, omdat ze van mening waren dat het succes
van het werk afhankelijk was van zijn arbeid, en omdat ze uit het oog verloren dat hij slechts een
werktuig was waardoor God gewerkt had. Maar het werk van Johannes was niet voldoende om de
grondslag te leggen voor de gemeente van Christus. Toen hij zijn opdracht vervuld had, moest er een
ander werk gedaan worden, dat door zijn getuigenis niet verricht kon worden. Zijn discipelen begrepen
dit niet. Toen zij zagen dat Christus het werk kwam overnemen, waren ze jaloers en ontevreden.
Diezelfde gevaren bestaan nog. God roept de mens om een bepaald werk te doen; en wanneer hij dat
ten uitvoer heeft gebracht tot zover hij daartoe aangewezen is, brengt de Here anderen naar voren om
het werk voort te zetten. Maar, evenals de discipelen van Johannes, hebben velen het idee dat het
succes van het werk afhangt van degene die daaraan het eerst heeft gearbeid. De aandacht wordt
gevestigd op de mens in plaats van op het goddelijke, er komt afgunst, en het werk van God wordt
geschaad. De persoon die op deze wijze onverdiend geëerd wordt, komt in de verleiding op zichzelf te
gaan vertrouwen. Hij realiseert zich niet, dat hij van God afhankelijk is. De mensen leren te vertrouwen
op een mens voor leiding, en op deze wijze vervallen ze in dwaling en worden van God afgeleid.
Het werk van God mag niet het beeld en het opschrift van de mensen dragen. Van tijd tot tijd zal God
andere werktuigen naar voren brengen door wie Zijn plannen het best ten uitvoer gebracht kunnen
worden. Gelukkig zij, die gewillig zijn hun ik te vernederen, en met Johannes de Doper te zeggen: “Hij
moet wassen, ik moet minder worden”.
105