Stofdeeltjes verwijderen - Imbema Rhiwa Schuurtechniek

Uitleg schuurpapier
Schuurpapier is stevig papier waarop met lijm scherpgepunte korreltjes van een slijpend materiaal zijn aangebracht. Het wordt
gebruikt om te schuren, met name om een gladder oppervlak te krijgen (schilderwerk, lakwerk, oppervlakte-analyse). Ook wordt
schuurpapier gebruikt om een glad oppervlak juist wat op te ruwen, om hechting te verkrijgen voor verlijming of lakken of om materiaal
op gecontroleerde wijze te verwijderen (b.v. oude verflagen). De eerste vermelding van schuurpapier betreft China in de 13e
eeuw, waar zij schelpen en zaden op perkament verlijmden. Daarna werd het papier steeds verder ontwikkeld tot het papier dat nu
wordt gebruikt. De mineralen die tegenwoordig worden gebruikt om de korrel te maken zijn synthetisch, deze zijn in vergelijking
harder dan het traditionele zand. Er zijn talloze soorten schuurpapier waarbij er, afhankelijk van de toepassing, onderscheid bestaat
tussen: korrel, hars/ bestrooing, soort verlijming en de kwaliteit van het papier.
Schuurkorrel
Met schuurmateriaal wordt het beste resultaat verkregen als de korrels hard en scherp genoeg zijn en in de meeste gevallen niet bros zijn.
Omdat niet al deze kwaliteiten gecombineerd kunnen worden in het schuurmateriaal, is het belangrijk dat er voor elk doel een optimale combinatie
wordt gekozen. De twee soorten schuurkorrels die het meest voorkomen zijn de Aluminium Oxide schuurkorrel en de Silicium Carbide
korrel. Daarnaast heb je ook nog de Zirkonium Oxide schuurkorrel, deze wordt veel gebruikt voor het schuren van metaal. Dit is een korrel
met een zeer hoge hardheid.
Aluminium Oxide korrel
Dit is een veelgebruikte korrel voor elk universeel schuurproces en heeft als eigenschap dat de constante hardheid behouden wordt. Daarnaast
slijt deze korrel minder snel dan de Silicium Carbide korrel.
Silicium Carbide korrel
Deze korrel heeft een hogere hardheid, maar is brozer dan de AO korrel. Het is zeer geschikt voor de hardere houtsoorten, MDF en de
“harde” laksoorten. Omdat de SC korrel “knaagt” aan het te schuren oppervlak, krijg je een beter oppervlakte resultaat.
De grootte van de korrel volgens FEPA
Het gebruik van gestandaardiseerde korrels bij de productie van schuurmaterialen waarborgt een
gelijkmatig schuuroppelvlak. Wanneer het over gestandaardiseerde korrels gaat, is het zo dat elke
klasse van de korrelgrootte een bepaalde middelgrote korrelgrootte heeft. De korrelgrootte wordt
bepaald door de hoeveelheid draden per inch in de zeef waar de korrels doorheen gaan. Wanneer
het over micro-korrels gaat, is de hoeveelheid draden een theoretisch aantal. Alle producten gemarkeerd
met “P” worden geproduceerd volgens normen van FEPA, Federation of European Producers
of Abrasives. Een ander veel gebruikte standaard is de Amerikaanse ANSI, deze volgt de FEPA
standaards tot P220 maar daarna verschilt deze van de FEPA standaards. Schuurmaterialen zonder
gestandaardiseerde korrels mogen niet het P-teken gebruiken. Schuren met dit soort materiaal
heeft als risico dat u geen gelijkmatig oppervlakte krijgt. Daarnaast bestaat de kans dat u door de laag
heen schuurt, waardoor het gewenste resultaat niet wordt behaald. Dit kan resulteren in
extra werk.
12
Verlijming/ bestrooiing
De korrels worden op het schuurpapier in twee lagen bevestigd.
De eerste laag dient om de korrels op de drager te
verlijmen. De tweede laag bindt de korrels onderling,
zonder ze te verdrinken. Er zijn twee lijmsoorten:
organische lijm en kunsthars. Organische lijm
heeft een dierlijke oorsprong en behoudt een
zekere soepelheid maar is niet waterbestendig
en hittegeleidend. Kunsthars heeft
een grotere kleefkracht, is stijver en is
wel waterbestendig en hittegeleidend.
Kunsthars komt het meest voor.