Gay&Night Maart 2016

Interview / Becky Albertalli
Simon is verliefd. En niet zo’n
beetje ook. Klein detail, hij heeft
de jongen van zijn dromen nog
nooit ontmoet. Ze spreken elkaar
namelijk uitsluitend via de mail. O
ja, en de rest van de wereld weet
nog niet dat hij op jongens valt.
Niet dat hij bang is om uit de kast
te komen, hij wil gewoon niet dat
er zo’n ding van wordt gemaakt.
Amerikaanse young adult-auteur
Becky Albertalli schreef met
Simon vs. de verwachtingen van de
rest van de wereld een prachtige
coming-of-ageroman over
coming-out anno nu. ‘Als moeder
was het heel belangrijk voor me
om dit boek te schrijven.’
J
e hebt een man en twee jonge kinderen. Wie
was je klankbord? De jongeren in dit boek
komen namelijk ontzettend geloofwaardig
over.
‘Ik heb mijn man wel een paar vreemde vragen
moeten stellen. “Trekken jongens zich nog altijd af in
een sok?”, bijvoorbeeld. Wat betreft de authenticiteit
van de homoseksuele karakters, ik heb gewoon de
sprong gewaagd. Je weet niet of het herkenbaar
gaat zijn voor iedereen, en je moet je er denk ik
als schrijver bij neerleggen dat het verhaal niet
iedereen aan zal spreken. Wat zeker heeft geholpen
is dat ik bijna tien jaar klinisch psycholoog ben
geweest. In die tijd heb ik met name gewerkt met
homoseksuele jongens en niet-gendernormatieve
kinderen. Ik ben zo met een hoop verhalen uit de
LHBT-gemeenschap in aanraking gekomen. Het
was geen directe inspiratie voor het boek, maar het
heeft me wel geholpen om me in mijn karakters te
verplaatsen. Ik ben heel stellig in het niet gebruiken
van de verhalen van mijn cliënten. Ik wil niet dat
een van mijn voormalige cliënten ineens merkt dat
ik zijn of haar geheim heb gebruikt voor een boek.
Voor mijn proefschrift heb ik ook voornamelijk
gewerkt met homomannen. Simon lijkt echter meer
op mij dan op wie ik ook ken. We hebben enorm
veel overeenkomsten. Mensen vragen me weleens
hoe ik de toon van een jongen zo geloofwaardig heb
gekregen, maar ik heb voor mijn gevoel gewoon mijn
eigen stem gebruikt.’
Is het boek dan in zekere zin
ook autobiograsch?
‘Veel meer dan de meeste mensen doorhebben
waarschijnlijk. Simon verschilt vooral van mij in het
feit dat hij niet erg zelfbewust is. Als tiener was ik
dat al heel erg. Hij is nog iets meer clueless dan ik op
zijn leeftijd was, maar hij is ook veel charmanter en
extraverter dan ik.’
Kun je je nog herinneren wanneer je besloot dit
verhaal te schrijven?
‘Ik wist dat er slechts een kleine kans was dat mijn
boek gepubliceerd zou worden. Ik had niet het idee
dat het ooit zo ver zou komen, maar ik wilde dit
verhaal gewoon geschreven hebben. Toen mijn eerste
zoon net geboren was had ik zeeën van tijd – hij sliep
lekker veel – dus ik zag m’n kans schoon.’
Was het je bedoeling om met dit boek een hulpstuk
te schrijven voor jongeren die worstelen met hun
seksualiteit?
‘Ja en nee. Het is een persoonlijk verhaal, maar ik heb
mijn boek wel altijd gezien als een van de stemmen in
de grotere discussie over diversiteit. Ik ben blij dat ik
er deel van uit mag maken, maar ik zou niet durven
stellen dat ik het wiel hierin heb uitgevonden. Er
zijn zoveel goede Amerikaanse young adult-boeken
over coming-out en romances tussen same-sex
jongeren. Veelal zelfs van schrijvers die zelf niet deel
uitmaken van de LHBT-gemeenschap. David Levithan
bijvoorbeeld. Het blijft echter een minuscuul
percentage als je het afzet tegen de boeken die over
heterorelaties gaan, daar mag nog aan gewerkt
worden. Vooral boeken over relaties tussen twee
jongens zijn erg schaars. Voor elk verhaal zoals dat
van Simon zijn er een miljoen verhalen over blanke,
cisgender, aantrekkelijke heterokoppels.’
216 021