De horecabranche staat niet stil!

ik dat we als broers zijn samengekomen.
Joris heeft jarenlang in Spanje gewoond
en gewerkt en jij zat in Tilburg op school.
Zelf werkte ik de laatste jaren ook op veel
verschillende plekken, van Amsterdam tot
Brussel. We zagen elkaar vrijwel nooit.
Dankzij het feit dat we De Burgerij samen
hebben opgezet, van de hele boel verbouwen
tot wat het nu is, heb ik het gevoel dat we
meer naar elkaar toe zijn gegroeid. We
halen alle jaren in dat we niet bij elkaar
waren. En iedere dag leer ik jullie weer iets
beter kennen.”
Joris: “Dat klopt, onze band is heel hecht.
Het enige nadeel dat ik daarvan kan bedenken,
is dat op privémomenten, zoals
Kerst, wanneer we met de hele familie bij
elkaar zitten, de kans groot is dat het over
De Burgerij gaat, haha.”
Jaap: “Ik ben er dan ook echt trots op wat
we tot nu toe hebben bereikt.”
Joris: “Zijn er doelen die je nog steeds
wilt realiseren, Jaap?”
Jaap: “Jazeker. Een persoonlijk doel dat ik
nog wil verwezenlijken, is om meer aan
de organisatiekant en verkoopkant te
staan. Op dit moment doe ik van alles: ik
sta in de keuken, ik doe de inkoop, ik sta
in de bediening en nog veel meer. Ik zou
juist meer áán De Burgerij willen werken
in plaats van ín de zaak. Daardoor zou ik
meer overzicht over het geheel krijgen.
Een ander doel is om een tweede Burgerij
te openen, ergens anders in Nederland. En
uiteindelijk, binnen nu en vijftien jaar, zie ik
mezelf in Parijs zitten met een eigen zaak.
We zijn nu al een stukje Parijs in Tilburg.”
Sam: “Daar denk ik ook wel eens aan. In
de toekomst ieder onze eigen, gescheiden
horecazaak. En dat we dan als broers bij
elkaar te rade gaan. Ik zou een beetje hetzelfde
concept aanhouden als De Burgerij,
denk ik. Maar dan wel een eenvoudiger
versie. Nu hebben we een delicatessenzaak,
een brasserie én een bed and breakfast.
Daar komt logistiek zo ontzettend
veel bij kijken en er zijn zoveel mensen bij
betrokken… Ik zie elke dag hoe druk jullie
het daarmee hebben.”
Joris: “En toch zie ik het niet als werk hoor.
Ik heb nog geen enkele dag gehad dat ik
stress had. Dit is mijn passie en het maakt
me niet uit of ik tien uur of veertien uur
werk op een dag.“
Joris “Zeg Sam, waar hoop jij over vier
jaar eigenlijk te staan?”
Sam: “Vier jaar, haha! Dat is zeker een verkapte
manier om te vragen of ik voor een
studie kies in plaats van bij De Burgerij te
blijven? Op dit moment is dat een heel
moeilijke vraag. Nu ben ik nog jong en heb
ik alleen nog mijn havodiploma. Een studie
HRM (Human Resource Management)
bijvoorbeeld zie ik wel zitten. Mensen adviseren
binnen een bedrijf, dat trekt me.
Aan de andere kant, dat doe ik nu bij De
Burgerij ook al. Ik adviseer gasten onder
andere over wijnen en gerechten. Dus ja,
wat zal het worden: ga ik studeren óf meteen
voor de volle honderd procent voor
De Burgerij? Hm. Ik geef mezelf nog een
paar maanden om te beslissen.”
11