08.05.2016 Views

Landhuis-Ockenburgh-Den-Haag

Landhuis-Ockenburgh-Den-Haag

Landhuis-Ockenburgh-Den-Haag

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

MONUMENTAAL NR. 2 2016 I 29


GRAVURE UIT HET BOEK<br />

AROOA TEMPE 1654 (BRON<br />

HAAGS GEMEENTEARCHIEF).<br />

JACOB WESTERBAEN (BRON<br />

HAAGS GEMEENTEARCHIEF).<br />

Buitenplaats <strong>Ockenburgh</strong> leeft weer. Dankzij de inzet en<br />

het enthousiasme van onvermoeibare burgers en tientallen<br />

vrijwilligers. Hiermee wordt recht gedaan aan de bijzondere<br />

geschiedenis van deze plek, die teruggaat tot het midden van<br />

de 17eeeuw.<br />

Arctoa Tempe - NoordelijkTempeldal- zo noemt de Nederlandse<br />

dichter en bon vivant Jacob Westerbaen zijn buitenplaats<br />

<strong>Ockenburgh</strong> in zijn tweehonderd pagina's tellende<br />

lofdicht uit 1653. Het gebied ten zuidwesten van <strong>Den</strong> <strong>Haag</strong> is<br />

dan nog relatief onontgonnen, ver van de drukte van de stad.<br />

Ongerepte strandwallen en duinvalleien strekken zich uit, in<br />

het oosten geflankeerd door de lege polders van Delfland en<br />

5egbroek. Het is de aanleg van de Loosduinse vaart, ook wei<br />

'<strong>Haag</strong>vaart' genoemd, die het gebied in de eerste helft van de<br />

17e eeuw bereikbaar maakt. In de jaren erna stichten de <strong>Haag</strong>se<br />

rijken er zo'n dertig buitenplaatsen, waarvan er vandaag<br />

de dag nog slechts vijf over zijn. Zij varen vooral 's zomers per<br />

schuit naar hun bUitenverblijf, maar niet Jacob Westerbaen. Hij<br />

is zo verzot op zijn <strong>Ockenburgh</strong> dat hij er permanent woont.<br />

Westerbaen<br />

Westerbaen blijkt een echte levensgenieter. Hij vult zijn dagen<br />

metjagen, paardrijden, wandelen, lezen en dichten. Zijn<br />

huwelijk met de gefortuneerde Anna Weytsen maakt deze<br />

luxueuze levensstijl mogelijk. Zelf is Westerbaen van relatief<br />

eenvoudige komaf. Hij wordt in 1599 geboren als zoon van<br />

een <strong>Haag</strong>se lijndraaier. Aanvankelijk studeert hij theologie,<br />

maar later stapt hij over op medicijnen. In 1622 promoveert<br />

hij en vestigt zich als geneesheer in zijn geboortestad. Door<br />

zijn huwelijk met Anna in 1625 verwerft Westerbaen de titel<br />

'heer van Brandwijk en Gybeland: Hij komt terecht in gegoede<br />

kringen en raakt bevriend met onder anderen Hugo de Groot,<br />

Constantijn Huygens, Jacob Cats, Joan Blasius en Jan Vos.<br />

Tijdens zijn huwelijk woont hij op buitenplaats West-Camp te<br />

Loosduinen. Wanneer Anna in 1647 overlijdt, besluit hij zijn<br />

eigen landhuis te bouwen. Het pand wordt in c1assicistische<br />

stijl opgetrokken, met bakstenen gevels onder een fors schilddak<br />

voorzien van twee schoorstenen. In 1652 is buitenplaats<br />

<strong>Ockenburgh</strong> gereed.<br />

Herenboer<br />

Vanaf het moment dat Westerbaen op <strong>Ockenburgh</strong> woont,<br />

leidt hij het leven van een rijke herenboer. Hij legt zijn praktijk<br />

als arts neer en stort zich op zijn grote hobby's dichten en<br />

jagen. Ook ontwikkelt hij een passie voor fruitteelt en tuinbouw.<br />

In dit laatste is hij zeer succesvol. Hij kan zelfs worden<br />

beschouwd als de grondlegger van de fruitteelt en tuinbouw<br />

in Loosduinen en hetWestland. Ondanks dit succes laat hij bij<br />

zijn overlijden in 1670 grote schulden na. Zijn directe erfgenamen<br />

aanvaarden de erfenis dan ook niet. <strong>Ockenburgh</strong> wordt<br />

verkocht. In de jaren die volgen, wisseIt het goed regelmatig<br />

van eigenaar. ledere bewoner drukt zijn eigen stempel op de<br />

buitenplaats. Het landhuis wordt verbouwd en vergroot, de<br />

dienstgebouwen gewijzigd en het interieur aangepast aan de<br />

smaak van de tijd. Het duurt echter tot in de 1ge eeuw voordat<br />

het huis zijn huidige aanzien krijgt.<br />

1ge-eeuws karakter<br />

In 1848 wordt Henricus Jacob Huygens eigenaar van <strong>Ockenburgh</strong>.<br />

Hij laat het huis drie jaar later renoveren volgens<br />

30 I MONUMENTAAL NR.2 2016


de in die periode heersende neoclassicistische smaak. Zeer<br />

waarschijnlijk wordt het huis bij deze renovatie voor het eerst<br />

bepleisterd. Ook stammen het portiekbalkon met de gietijzeren<br />

kolommen en het merendeel van de huidige vensters uit<br />

die tijd. De laatste zijn voorzien van bovenlichten met prachtige<br />

rondboogmotieven. Vervolgens wordt het huis in 1888<br />

verkocht aan S.J. van den Bergh, die vermoedelijk de houten<br />

veranda en erker heeft laten plaatsen en het trappenhuis Iiet<br />

aanpassen. Het typerende koepeltorentje dateert eveneens<br />

uit de 1ge eeuw, net als de tuinaanleg in landschapstijl.<br />

Turbulente tijden<br />

Het overlijden van Van den Bergh in 1916 betekent het einde<br />

van het particulier eigenaarschap van landgoed <strong>Ockenburgh</strong><br />

en de start van roerige tijden. Aan het begin van de 20e eeuw<br />

is er maar weinig begrip voor de 1ge-eeuwse neostijlen. Met<br />

moeite wordt het landgoed verkocht aan een combinatie van<br />

bouwgrondmaatschappijen, die de gronden uitgeven voor<br />

kassenbouw en woonbebouwing. In 1927 komt <strong>Ockenburgh</strong><br />

in handen van de gemeente <strong>Den</strong> <strong>Haag</strong>, die er in 1931 een<br />

psychiatrische inrichting onderbrengt. Bij deze renovatie worden<br />

de verschillende karakteristieke daken vervangen door<br />

platte daken. In 1939 wordt het landhuis korte tijd gebruikt<br />

als tijdelijke verblijfplaats voor uit Oostenrijk gevluchte Joodse<br />

kinderen. Later wordt het pand gevorderd door de bezetter.<br />

Tijdens de oorlog raken de villa en bijgebouwen flink beschadigd<br />

door verschillende bombardementen. De stallen worden<br />

verwoest en ook het typerende torentje op het dak moet het<br />

ontgelden. Nog altijd herinneren sporen van granaatinslagen<br />

in de spanten ervan aan deze heftige tijd.<br />

Jeugdherberg van formaat<br />

Na de oorlog geeft de gemeente <strong>Den</strong> <strong>Haag</strong> vergunning om<br />

in het landhuis een jeugdherberg onder te brengen.<br />

Om plaats te kunnen bieden aan tweehonderd bedden<br />

verrijzen aan het voorplein een nieuwe zuidvleugel en enkele<br />

bijgebouwen. In de<br />

villa wordt de begane<br />

grond doorgebroken,<br />

ten faveure van de<br />

eetzaal en keuken.<br />

Op de eerste verdieping<br />

komen sanitaire<br />

voorzieningen. De<br />

interieurafwerking uit<br />

de 18e en 1ge eeuw<br />

gaat bij deze grootscheepse<br />

verbouwing<br />

grotendeels verloren.<br />

De gevels van het<br />

landhuis blijven echter<br />

ongewijzigd en be-<br />

Natuur onderdeel<br />

van Natura 2000<br />

De natuur rand <strong>Ockenburgh</strong> met daarbij een prachtig<br />

hyacintenbos, maakt dee/ uit van een beschermd Natura<br />

2000 gebied, beheerd door hetZuid-Hollands Landschap.<br />

Beha/ve wande/en kunnen bezoekers er genieten van de<br />

gezellige ambiance in Brasserie Ock. De openingstijden<br />

staan op www.buitenp/aatsockenburgh.n/<br />

Landgoederenzone<br />

OCKENBURGH AlS JEUGD­<br />

HERBERG (BRON HAAGS<br />

GEMEENTEARCHIEF).<br />

Zuid-Holland is rijk aan /andgoederen en buitenp/aatsen.<br />

Ze werden eeuwen ge/eden gesticht door we/geste/de<br />

regenten en koop/ieden uit Hoar/em, Leiden en <strong>Den</strong><br />

<strong>Haag</strong>. Deze cu/tuurhistorische 'pare/s' vormen een lint<br />

houden hun neoclas- 'I dot is uitgeraepen tot Landgoederenzone. Meer op www.<br />

sicistische uitstraling. geschiedenisvanzuidholland.n///andgoederenzone<br />

In 1949 opent de ~<br />

jeugdherberg haar deuren.<br />

De jeugdherberg is een succes. Tussen 1967 en 1975 wordt<br />

het complex in verschillende fases verbouwd en uitgebreid<br />

met nog eens tweehonderd bedden. De meest ingrijpende<br />

wijziging is de bouw van een nieuwe noordvleugel, naast het<br />

voorplein. De Amsterdamse architect F. van Klingeren ont-<br />

MONUMENTAAL NR. 2 2016 I 31


werpt een functionalistisch gebouw in staal en glas. Tegen de<br />

westgevel verrijst een brede verbindingsgang. Met in totaal<br />

400 bedden wordt <strong>Ockenburgh</strong> een van de grootste jeugdherbergen<br />

ter wereld. De verbouwingen hebben enorme<br />

impact op de oorspronkelijke opzet van de buitenplaats.<br />

Verwaarlozing en verval<br />

In 1998 verhuist de jeugdherberg naar de binnenstad van<br />

<strong>Den</strong> <strong>Haag</strong>. Vanaf die tijd staat de buitenplaats te koop. Midden<br />

jaren negentig vestigt een kunstenaarsgroep zich in de<br />

villa, die door gebrekkig onderhoud steeds verder in verval<br />

raakt.<br />

In 2010 wordt de moderne noordvleugel van Van Klingeren<br />

gedemonteerd om elders herplaatst te worden. De lokale<br />

overheid worstelt met de herbestemming van het landhuis<br />

en schrijft voorjaar 2014 een tender uit. Zes plannen worden<br />

ingediend, die aile in de prullenbak verdwijnen. Drie partijen<br />

bundelen vervolgens de krachten en vormen 'Plan B: Ze ontwikkelen<br />

een plan voor een kleinschalige, laagdrempelige en<br />

rendabele toekomst voor de bUitenplaats, waarbij burgers,<br />

ondernemers en andere betrokkenen samenwerken. Dit<br />

plan wekt de interesse van de gemeente, die in oktober 2014<br />

contact zoekt met initiatiefneemster Petra Brekelmans.<br />

Nieuwleven<br />

In januari 2015 is de'Stichting tot behoud van de Historische<br />

Buitenplaats <strong>Ockenburgh</strong>' (SHBO) opgericht. Vorig jaar zomer<br />

slaagt de stichting er in om in drie weken tijd een 'pop-up'<br />

restaurant uit de grond te stampen.<br />

Met hulp van betrokken buurtbewoners wordt een nieuw<br />

toegangspad aangelegd, de inboedel opgeknapt, de heg<br />

gesnoeid en het interieur geschilderd. Op 12 september<br />

2015 - Open Monumentendag - opent'Brasserie Ock' haar<br />

deuren. Vanaf het eerste uur is het restaurant een succes. <strong>Ockenburgh</strong><br />

is getransformeerd van verlaten plek tot gezellige<br />

ontmoetingsplaats voor buurtbewoners en recreanten.<br />

In de eerste helft van ditjaar wordt de buitenkant van de villa<br />

gerestaureerd, met steun van de gemeente <strong>Den</strong> <strong>Haag</strong> en de<br />

pravincie Zuid-Holland. De stichting zet zich ondertussen<br />

in voor het werven van fondsen voor de restauratie van de<br />

binnenzijde. Brasserie Ock heeft om die reden het pand weer<br />

verlaten en is nu ondergebracht in een naast de villa gelegen<br />

kas. Zo blijft BUitenplaats <strong>Ockenburgh</strong> ook tijdens de restauratiewerkzaamheden<br />

een bijzondere plek voor ontmoeting<br />

en recreatie. Een waardige nieuwe ral voor Jacob Westerbaens<br />

eens zo geliefde buitenplaats.<br />

Literatuur<br />

Booys, F. de, 'Brasserie Ock laat villa <strong>Ockenburgh</strong> weer bruisen;<br />

in: <strong>Haag</strong>se Kracht, nr. 10,2015.<br />

Dijk, A., '<strong>Ockenburgh</strong> herleeft; 15-09-2015, www.denhaagdirect.nl<br />

Hoeve, J.A. van der, 'Huis <strong>Ockenburgh</strong>, <strong>Den</strong> <strong>Haag</strong>. Bouwhistorische<br />

opname; 2007.<br />

Wessels, B., 'Geschiedenis van Buitenplaats <strong>Ockenburgh</strong>;<br />

2007 www.buitenplaatsockenburgh.nl<br />

SHBO BLiES DE BUITEN­<br />

PLAATS NIEUW LEVEN IN<br />

(FOTO SHBO). '<br />

MONUMENTAAL NR. 2 2016 I 33

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!