Oorlogswinter (Jan Terlouw) in pdf

'Moet je niet naar school?'
'Er is geen vervoer meer naar Zwolle. En mijn fiets is ook niet meer
in een conditie om ... '
'Juist. En daarom transporteer je nu boerinnen. Achter op die fiets? '
'Ik hoop dat ik een paard en de dresseerwagen van Coenen kan
lenen.'
'En anders?'
Michiel gaf geen antwoord. Wat zou hij moeten zeggen?
'Waarom gaan die boerinnen van je niet over de brug?'
'Omdat ze van varen houden,' antwoordde Michiel, aarzelend omdat
hij enerzijds geen geheim wilde prijsgeven, anderzijds niet brutaal
wilde zijn tegen de barones.
'En waarom tussen drie en half vier?'
'Ik heb gehoord dat het dan theetijd is. Ze hopen dat ze aan boord
een kopje krijgen.'
'Wie zijn die boerinnen?'
'Eh ... , hoe heten ze nou, Bartels, geloof ik, ja, Bartels, vrouw Bartels
en haar dochter Aartje.'
'En waarom breng jij ze?'
'Iémand moet ze toch brengen. Bovendien begint hun naam met
een B en de mijne ook. Dat geeft een band, weet u.'
'Zeg, jongeman, je drijft de spot toch niet met me?'
'Maar, mevrouw de barones... hoe zou ik zoiets kunnen doen.'
Een dunne glimlach speelde over het magere gezicht van de barones.
'Je kunt je om half twee vanmiddag vervoegen bij de wagenschuur.
Daar zal de tilbury ingespannen staan met Caesar ervoor. Ik neem
aan dat je met paarden kunt omgaan? Om drie uur vijf vaart de
pont af. Ik verwacht de tilbury en vooral Caesar uiterlijk om zeven
uur terug.'
'Mevrouw de barones, dat is buitengewoon, ik ... '
De rijzige dame was opgestaan. Ze beschouwde het onderhoud als
beëindigd. Met een statige hoofdknik brak ze Michiels stamelende
woorden van dank af. Haastig verliet hij het vertrek, vervuld met
verwondering over deze eigenaardige vrouw.
78