Oorlogswinter (Jan Terlouw) in pdf

Het geknuffel begon opnieuw.
'Hm !' hoestte Michiel. 'Ik heb het gevoel dat ik stoor.'
De twee gelieven . sprongen op.
'Waakzaamheid gaat voor het meisje,' zei Michiel alsof hij in de
kruitdamp vergrijsd was.
'Neem me niet kwalijk,' grijnsde Jack. 'Ik hou van haar, you know.'
'Daar lijkt het wel op,' zei Michiel. 'Het stomste wat ik in deze
oorlog tot nu toe heb gedaan is Erica hier brengen.'
'Waarom? Waarom mag ik niet van hem houden? Wat heb je
tegen hem?'
'Ik heb niets tegen hem, sufferd. Ik heb er alleen iets tegen als
jij en hij en ik dezelfde weg gaan als vader.'
'Wat is dat voor een weg met je vader?' vroeg Jack.
'Vorige week doodgeschoten als gijzelaar,' zei Michiel.
Jack schrok er hevig van.
'Doodgeschoten? Vorig week? How terrible. Arm schat. Daarom
jij zo bedroefd .' Hij trok Erica weer tegen jn gezonde linkerkant.
Michiel vond het een vervelende toestand, maar hij had genoeg
verliefde paren gezien om te weten dat hij gemakkelijker kon proberen
om de Maagdenburger halve bollen uit elkaar te trekken dan
Erica te verhinderen hier te komen.
'Nou ja,' zei hij, 'dan moet je in vredesnaam maar af en toe Jack
z'n eten brengen.'
Dat was Erica toch iets te machtig.
'Jij snotneus,' zei ze, 'weet je dat je spreekt tegen je oudere zuster?
Je bent de baas niet over me. Eerder omgekeerd, zou ik zeggen.'
'Ik heb de verantwoordelijkheid,' zei Michiel rustig.
'Dat is zo, sweetheart, zolang Dirk gevangen je broer heeft leiding
van dit verzetsgroep.'
'Oké,' zei MichieI, 'jij komt hier tweemaal in de week en ik eenmaal,
als je belooft dat je erg voorzichtig zult zijn - nee, als je je
precies houdt aan wat ik zeg. Steeds langs een andere weg het bos
in gaan, steeds een ander tijdstip kiezen, enzovoorts.'
'Ik vind dat je de voorzichtigheid overdrijft, maar goed, ik zal doen
wat je zegt. '
64