Oorlogswinter (Jan Terlouw) in pdf

klagenswaardigste stumper van Engeland is. Ze hebben mij natuurlijk
als vermist opgegeven. Meestal betekent dat dat je de pijp
uit bent, maar het komt ook voor dat er ineens een berichtje van
zo'n vermiste komt, dat 'ie in krijgsgevangenschap zit.'
'Dus zit je moeder iedere morgen op de stoep van het postkantoor?'
'Nou ja, zulke berichten komen meestal binnen via het Rode Kruis,
dus zal ze daar wel op de stoep zitten. Maar zie je, het gaat me
toch aan m'n hart van dat goeie mens. Weet jij geen manier om
haar een briefje te sturen?'
Michiel zuchtte eens diep. 't Was niet eenvoudig om de zorg voor
een piloot op je nek te hebben.
'Ik zal erover denken,' zei hij. 'Hoe vond je m'n zuster?'
Jack klakte met zijn tong.
'Top,' zei hij. 'En m'n schouder voelt ,-eel beter. Wat zonde dat ik
niks tegen haar mocht zeggen.'
'Zo is het leven in de bezette gebieden, ' zei Michiel filosofisch.
'Heeft 's konings dienaar verder nog wensen?'
'Nee hoor, dit is het beste hotel dat ik ken. Alleen m'n moeder, als
je daar ...'
'Ik zal erover denken,' herhaalde Michiel.
Hij liet zich op handen en voeten zakken en begon aan de terugtocht.
\
Potverdikkie, hoe kreeg hij een brief naar Engeland? Vanzelfsprekend
was er sinds de bezetting geen postverkeer met Duitslands
vijanden meer mogelijk. Hij kon natuurlijk contact zoeken met de
ondergrondse. Hij vermoedde bij voorbeeld dat Dries Grotendorst
iets met de ondergrondse strijdkrachten te maken had, maar hij
wilde zichzelf niet blootgeven. 'Een goede verzetsstrijder is eenzaam;
hij is alleen met zijn taak en met wat hij weet,' herhaalde
hij steeds bij zich zichzelf. Maar het beeld van de moeder van Jack
op de stoep van het Rode Kruis liet hem niet los. Wat kon hij doen?
Hij wist wel een methode, maar was die verstandig? Hij had er
onmiddellijk aan gedacht, toen Jack over een brief naar Engeland
begon : oom Ben. Die wist iets van ontf:nappingsroutes - dan zou 'ie
46