Oorlogswinter (Jan Terlouw) in pdf

Het koude, vochtige hol, met een berg bladeren als bed - niet direct
een ziekenhuis waar een rijksinspecteur voor de volksgezondheid
over in extase zou raken.
Michiel deed wat hij kon. Om te beginnen snaaide hij uit zijn vaders
boekenkast een aantal Engelse boeken, die een beetje achteraf
stonden en niet zo gauw gemist zouden worden. Waar die boeken
over gingen, daar lette hij niet zo op. Jack keek dan ook eerst wel
vreemd op toen hij een boek kreeg over de natuurgeneeswijze in de
vorige eeuw, met mooie afbeeldingen van het schommelbad, het
stoombad en het stortbad, en zelfs een gesloten enveloppe erin voor
studenten boven de achttien (daar zaten plaatjes in, medisch verantwoord,
van die delen van het lichaam, waaraan je kunt vaststellen
of je nieuwe baby een jongetje is of een meisje - tja, een
boek uit 1860), en een boek over stoomgemalen, en goddank een
detective van Agatha Christie, en een verhandeling over de explosiemotor,
en nog zo het een en ander. Jack stelde vast dat burgemeester
Van Beusekom een brede belangstelling had, maar hij was erg blij
met de boeken en leerde ze praktisch van buiten, uit enthousiasme,
dat hij weet eens iets kon lezen in zijn eigen taal.
Verder probeerde Michiel het leven van zijn 'logé' wat geriefelijker
te maken. Een· bed kon hij met geen mogelijkheid ongemerkt naar
het hol slepen, maar hij bracht meer oude dekens en hij zag zeUs
kans een klapstoeltje mee te brengen. Ook zorgde hij dat er van
lieverlee plankn, spijkers en een hamer kwamen, en op een dag
dat er houthakkers in het bos waren, zodat een paar klappen me
of minder niet opvielen, timmerde hij een deur in elkaar, waarmee
de koude ingang van het hol kon worden afgesloten. 't Was jammer
dat Jack dit afleidende werkje niet zelf kon doen, maar dat stond
zijn gewonde schouder niet toe.
Ondanks al deze moeite werd Jack langzaamaan erg neerslachtig.
M