Oorlogswinter (Jan Terlouw) in pdf

16
Vijf vooruitgeschoven Engelse tanks trokken het dorp binnen. De
familie Van Beusekom zat juist aan de lunch. Moeder zag de ongewone
voertuigen het eerst. Minder log waren ze dan de Duitse
tanks, beweeglijker, eleganter. Uit iedere koepel stak het bovenlichaam
van een man met een lichtgekleurd jack aan en een baret
vrolijk schuin op één oor. Ze sprong overeind en harder dan de kinderen
ooit van haar hadden gehoord, gilde ze :
'De bevrijders l'
Uit alle huizen stroomden de mensen de straat op. Ze tooiden zich
met oranje sjerpen en met rood-wit-blauwe vlaggen. Ze beklommen
de tanks en omhelsden de soldaten. De schuilplaatsen gingen open
en naar buiten kwamen de joden en de ontvluchte gevangenen en
de verborgen gehouden piloten. Wie kon zingen zong, wie kon dansen
danste, wie kon jubelen jubelde. Het bleek dat er in het hele
dorp geen Duitser meer was te vinden. De kazerne was verlaten.
De nacht tevoren was alles wat Duitser was weggetrokken over de
Ijssel.
De mannen van het ondergrondse verzet kwamen boven de grond.
Ze droegen oranje banden om hun arm met de letters BS erop :
Binnenlandse Strijdkrachten. Degenen die lang in het verzet hadden
gezeten, die het gevaar jarenlang hadden geproefd, waren moe en
bescheiden. Ze deden nu wat nodig was en daarmee uit. Degenen
die zich pas de laatste weken bij de ondergrondse hadden aangesloten,
toen de oorlog kennelijk op z'n eind liep, hadden een hoop
praatjes en paradeerden zoveel mogelijk op straat. Ze vermaakten
zich ermee iedereen op te halen die ervan werd verdacht met de
Duitsers op goede voet te zijn geweest. Van de meisjes die zich met
Duitse soldaten hadden ingelaten, werd het hoofd kaal geschoren.
Mannen werden op het stuur van motorfietsen gezet en zo, met
hun handen omhoog, door het dorp gereden en ten slotte gevangengezet
in de school. Sommigen verdienden niet beter, sommigen had-
156