Erfgooierskwestie

4
niet ingenomen, omdat niet zij, doch alleen de gemeentebesturen
in dat beheer werden gekend; zij voo~zagen het
gevaar, dat die ,Vergadering', ook al stelde zijl zich doorgaans
op het standpunt dat zij v.oor de erfgooiers beheer
voerde, op zekeren dag zoude veJrklaren niet voor de .erfgooiers,
maar voor de Gooische gemeenten te beheeren,
welke gemeenten, als gezegd, aUe personen tot die ,Vergadering"
afvaardigden. Daar nu de besturen dier Gooische
gemeenten bij het benoemen dier ,Vergadering" zich nimmer
hadden gedragen naar de voorschriften der Gemeentewet
van 1851, de gemeente Laren aan de handelingen dier
,Vergadering" geen deel meer nam, omdat deze tot de
erkentenis was gekomen daartoe geene bevoegdheid te
hebben, en omdat eindelijk in elk geval' de erfgooiers ten
allen tijde de bevoegdheid meenden te hebben oi:n een
privaatrechtelijk beheer, dour derden voor hen gevoerd,
weder te doen eindigen, zegden de erfgooiers in 1900 alle
gehoorzaamheid aan die ,VergadeJring" op en verkozen zij
in 1903 hun eigen bestuur, onder den naam van ,Hoofdbestuur
der Gerechtigden tot de gemeene heiden en weiden
van Gooiland". Vandaar een str.ijd tusschen de ,V,eJrgadering",
die zich het beheer niet wilde laten ontglippen, en
het ,Hoofdbestuur", hetwelk dat beheer voortaan volgens
het verkregen mandaat had te voeren.
Deze strijd werd dus, bhjkcns het voo.rgaande, gestreden
tusschen de gemeentebesturen - die de ,Vergadering"
samenstelden - eenerzijds en de erfgooiers - die het Hoofdbestuur
in het leven riepen - anderzijds. De gevolgen van
deze partijscha:keer.ing zijn niet moeilijk te raden: de erfgooiers
stonden dus eigenlijk op tegen ,Het Gezag", zij
waren revolutionairen, en al wat ,Gezag" droeg keerde zich
aanvankelijk tegen hen, Twee malen werd beproefd de
quaestie door strafvervolgingen op te lossen: beide malen
werd het veroordedend vonnis in hoogere instantie geschorst,
omdat de strafrechter zich niet geroepen achtte de
civiele quaestie uit te maken; eene derde strafvervolging van
dien aard is desondanks begonnen en thans pog hangende.
Wij' zeiden boven ,aanvankelijk", omdat ook bijr vele magistraats'personen
thans de overtuiging bli.jkt veld te winnen,
dat de erfgoo.iers, die opkomen voo-r hetgeen zij' hun goed
recht achten, althans opr gelijke sympathie aanspraak kunnen
maken als de gemeentebesturen, ook al zijn deze drager.s