De Zaende

verlatenl, om in de Nieuwen stadsherberg het feest te vieren van het
2 2.) jarig bestuur. ten 4 Uur war en r 6 led en op de plaats der bestemming
behalfe een koekenbakker die waarschijnelijk niet eerder
van zijn oven kon afgaan, enfin het was zoo, na de vergadering door de
Precedent was geopend, werdt het op een drinken gezet, dat het een
lust was om te zien.
Door eenigen heeren werdt de vraag gedaan of het nu wezelijk de
dag was van de feestviering waarop het bestuur zoo rood werdt als een
kraal of het van de vraag of van de wijn was weet ik niet maar of de
avont niet vergalt moogt worden, want zie een van de Ingelande haalden
een stuk voor den dag dut klonk als een klok. de monde waren
gestopt en die van het bestuur kwam weer los. nu moest er gespeeld
worden. Vijf van de leden gingen neerderlands pandoeren maar zij
speelde zoo vals zoo dat zij het zelf niet zagen ende opmerking door
andere moest gedaan worden, weer vijf andere waren aan het Qudrieltje2
Spelen maar dit kon geen geregeld spel heeten want dan
moest de een en dan weer een ander een kleine boodschap doen, maar
het speelde toch.
Weer andere gingen aan het Domino Spel maar deze Heeren waren
er op uitgeslapen en wilde het niet voor elkander opgeven maar deze
behoorde onder de bezadigde en daarom liep dit goed van Stapel.
De overige weet ik waarachtig niet waaronder ik ze zou moeten
rangschikken ik mag wei zeggen, onder de Wilde want er was niets
bestendigs, zij konde van alles en wisten van niets, alles ten halfe,
toen aile na hartelust uit gespeeld waren, gingen wij aan 't Soupeer,
dat ons aile wei de edt smaken en daaronder ook een kleine toast werdt
gesproken na afloop van de zelfe moest het billardt het ontgelden, er
van (lees: was) er geen een ofhij meende dat hij er een baas in was, zoo
werdt besloten om pot te spelen er waren er bij die zoo goed speelden
als of zij het nooit gezien hadden en toch wilde zij het niet opgeven,
ten laasten werdt besloten, want het was half drie, om den aftoch te
blazen, maar de Precedent zat zo vast dat hij dacht bij vrouw en kind
te zitten maar daar wij hem toch wisten te overtuigen dat dit zoo niet
was zoo hebben wij hem met goede woorden weten uit zijn stoel te
krijgen en hebben gezamelijk den aftocht geblazen, met de verzekering
1 D.w.z.: men had steeds vergaderd op de Bloemgracht.
a Lees: Quadrille.
14'