Doopjurken Sijpekerk

Expositie van doopjurken tijdens de zomermaanden van 2012 in de Sijpekerk te Nieuw-Loosdrecht Expositie van doopjurken tijdens de zomermaanden van 2012 in de Sijpekerk te Nieuw-Loosdrecht

25.02.2016 Views

Het Doopvont 'Rechtsvoor in de kerk staat het doopvont (uit het Latijn: fons=bron) . Dit uit zandsteen gemaakte vroeggotische vont is een van Loosdrechts oudste monumenten. Het wordt genoemd in de stichtingsakte van de Sijpekerk in 1400. Het verhaal gaat dat het na de retormatie ruim 250 jaar begraven heeft gelegen in de pastorietuin tot het rond 1840 daar werd ontdekt bij het rooien van oude truitbomen in de boomgaard. Bij de kerkhervorming van 1578 zou het, tezamen met twee heiligenbeelden, uit de Sijpekerk zijn verwijderd en zijn begraven in de tuin achter de pastorie. Het vont kwam terecht bij de ambachtsheer Hacke van Mijnden die het in zijn tuin zette. Daar heeft het gestaan tot 1928. Toen heeft Hacke het doopvont geschonken aan jonkheer Van Sypesteyn die het 66k weer dienst liet doen als bloembak bij zijn kasteel! Dat het nu weer als doopvont voor in de kerk staat en als zodanig gebruikt wordt is te danken aan de Van Sypesteynstichting, die ter gelegenheid van de voltooide kerkrestauratie in 1963 toestemming gat om het vont in bruikleen weer in de Sijpekerk te plaatsen. Gezien de afmetingen van het vont vermoedt men dat het indertijd nog is gebruikt voor immersio, de doop door onderdompeling. De voorstelling op de kom, omsloten door koraallijsten, zijn achtereenvolgens (van links naar rechts): een mensfiguur (Matthei.is), de arend (Johannes), de leeuw (Marcus), de os (Lucas), een pelikaan (Christus-symbool), een vierbladige vulling, een wijnrank met druiventros en een hert.' Uit: De Sijpekerk te Nieuw-Loosdrecht - F. Brand.

Het Doopvont<br />

'Rechtsvoor in de kerk staat het doopvont (uit het Latijn: fons=bron) . Dit uit<br />

zandsteen gemaakte vroeggotische vont is een van Loosdrechts oudste<br />

monumenten. Het wordt genoemd in de stichtingsakte van de <strong>Sijpekerk</strong> in<br />

1400.<br />

Het verhaal gaat dat het na de retormatie ruim 250 jaar begraven heeft<br />

gelegen in de pastorietuin tot het rond 1840 daar werd ontdekt bij het rooien<br />

van oude truitbomen in de boomgaard. Bij de kerkhervorming van 1578 zou<br />

het, tezamen met twee heiligenbeelden, uit de <strong>Sijpekerk</strong> zijn verwijderd en<br />

zijn begraven in de tuin achter de pastorie. Het vont kwam terecht bij de<br />

ambachtsheer Hacke van Mijnden die het in zijn tuin zette. Daar heeft het<br />

gestaan tot 1928. Toen heeft Hacke het doopvont geschonken aan jonkheer<br />

Van Sypesteyn die het 66k weer dienst liet doen als bloembak bij zijn kasteel!<br />

Dat het nu weer als doopvont voor in de kerk staat en als zodanig gebruikt<br />

wordt is te danken aan de Van Sypesteynstichting, die ter gelegenheid<br />

van de voltooide kerkrestauratie in 1963 toestemming gat om het vont in<br />

bruikleen weer in de <strong>Sijpekerk</strong> te plaatsen.<br />

Gezien de afmetingen van het vont vermoedt men dat het indertijd nog<br />

is gebruikt voor immersio, de doop door onderdompeling. De voorstelling<br />

op de kom, omsloten door koraallijsten, zijn achtereenvolgens (van links<br />

naar rechts): een mensfiguur (Matthei.is), de arend (Johannes), de leeuw<br />

(Marcus), de os (Lucas), een pelikaan (Christus-symbool), een vierbladige<br />

vulling, een wijnrank met druiventros en een hert.'<br />

Uit: De <strong>Sijpekerk</strong> te Nieuw-Loosdrecht - F. Brand.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!