93 Dagboek maart 2015

de midscheeps, eigenlijk onder de, ja hoe ik dat. Niemand noemde het de cantine of
restaurant. "Vreetschuur" werd meer gebruikt geloof ik. Dat verblijf lag onder de
zeespiegel en er sliepen ongeveer 40 personen. Het was het grootste verblijf. De
toegang was een waterdicht luik, dat gesloten werd als het schip daar water zou
maken. Dat wist je. Ik sliep vlak bij de trap en voor mezelf had ik altijd een filmpje, als
er iets gebeurd, spring ik uit ´n tampatje en ren de trap op naar boven.
We hadden oorlogswacht. dat betekende 6 uur op wacht en 6 uur eten en slapen (en
een biertje drinken). Ik was net opgestaan toen een sirene ging. de alarmsirene, die
ik nog nooit gehoord had. tevens voelde ik dat het schip een scherpe bocht maakte.
Daarom hield ik me vast aan m´n bed. Juist op dat moment een hevige knal en geluid
van schurend metaal. Ons verblijf heeft geen ramen. Direct, met twee stappen, was
ik bij het luik en vlooog de trap op. Boven gekomen keek ik terug en zag collega´s die
allen tegelijk door het luik wilden. Toen dacht ik: "Za gaat dat als er paniek is". Kort
daarop een melding van de brug: "Atentie, hier de brug. Geen reden voor paniek. We
hebben zojuist een kleine aanvaring gehad." Deze kleine aanvaring was wel zodanig
dat de paai kabelgat, die de verf en kwasten uitgaf, ineens via een enorme scheur in
de romp, de buitenwereld kon bewonderen.
De schade aan de tanker, die ons op zee, met olie bevoorrade, was eigenlijk
minimaal. Gelukkig maar.
St. Johann in Tirol Tmin Tmax wind
Donderdag
26.03.2015.
0 °C
32°F
3 °C
37 °F