93 Dagboek maart 2015
We leven maar één keer op deze aarde en ik hecht aan jou, in mijn leven, zijn zeer veel waarde. Ik hoop dat er een dag zal komen dat wij samen gelukkig kunnen zijn. Want een broer die vandaag, bij leven, 65 wordt, niet kunnen zien doet me pijn. Natuurlijk zijn dit mijn gedachten en is het mijn wens, want ik ben, net als jij, ook maar een heel gewoon mens. St. Johann in Tirol Tmin Tmax wind Woensdag 25.03.2015. 0 °C 32°F 10 °C 50 °F Aktuele streetview, Berglandweg te St. Johann in Tirol (10.00 uur) Het begon vanmorgen nog goed met het weer, maar morgen zal het anders zijn met sneeuwval boven de 1000 meter. Het is even voorbij met het voorjaar. Zo af en toe even de kachel aan en het blijft ook zonder cv aangenaam in huis. Ik heb nog niet gekeken hoeveel olie wij hebben gebruikt. In ieder geval koop ik voor het komende jaar geen hout in. Onderop in de stapel ligt nog spul van 3 jaar geleden. Dat moet eerst maar eens op. Gistermorgen, toen ik aan het klussen was in mijn hobbykamertje, hoorde ik van het ongeluk met een Airbus 320 van German Wings. Ik schrik dan toch wel behoorlijk. In november nog teruggevlogen van Mallorca naar München. Als ik in zo´n toestel zit moet ik altijd denken: "Wat ziet de constructie er eigenlijk maar iel uit. Een hele uitleg over zuurstofmaskers en reddingsvesten en waar de nooduitgangen zijn. Bij mezelf denk ik dan altijd dat je dan wel heel erg veel geluk moet hebben als je een crash overleeft. Je hebt in ieder geval de meeste kans om om te komen. Als je ziet wat voor een gedrang het altijd is, als er na de vlucht uitgestapt moet worden. Dat is dan zonder paniek. Dat er paniek zal ontstaan is zeker. Bij de marine heb ik een keer een anvaring meegemaakt tussen onze torpedobootjager de Hr. Ms. Gelderland en een olietanker. Ons slaapverblijf was in
de midscheeps, eigenlijk onder de, ja hoe ik dat. Niemand noemde het de cantine of restaurant. "Vreetschuur" werd meer gebruikt geloof ik. Dat verblijf lag onder de zeespiegel en er sliepen ongeveer 40 personen. Het was het grootste verblijf. De toegang was een waterdicht luik, dat gesloten werd als het schip daar water zou maken. Dat wist je. Ik sliep vlak bij de trap en voor mezelf had ik altijd een filmpje, als er iets gebeurd, spring ik uit ´n tampatje en ren de trap op naar boven. We hadden oorlogswacht. dat betekende 6 uur op wacht en 6 uur eten en slapen (en een biertje drinken). Ik was net opgestaan toen een sirene ging. de alarmsirene, die ik nog nooit gehoord had. tevens voelde ik dat het schip een scherpe bocht maakte. Daarom hield ik me vast aan m´n bed. Juist op dat moment een hevige knal en geluid van schurend metaal. Ons verblijf heeft geen ramen. Direct, met twee stappen, was ik bij het luik en vlooog de trap op. Boven gekomen keek ik terug en zag collega´s die allen tegelijk door het luik wilden. Toen dacht ik: "Za gaat dat als er paniek is". Kort daarop een melding van de brug: "Atentie, hier de brug. Geen reden voor paniek. We hebben zojuist een kleine aanvaring gehad." Deze kleine aanvaring was wel zodanig dat de paai kabelgat, die de verf en kwasten uitgaf, ineens via een enorme scheur in de romp, de buitenwereld kon bewonderen. De schade aan de tanker, die ons op zee, met olie bevoorrade, was eigenlijk minimaal. Gelukkig maar. St. Johann in Tirol Tmin Tmax wind Donderdag 26.03.2015. 0 °C 32°F 3 °C 37 °F
- Page 1 and 2: St. Johann in Tirol Tmin Tmax wind
- Page 3 and 4: In Kroatie aan de kust is er voor d
- Page 5 and 6: de Duitsers met het Nederlandse bat
- Page 7 and 8: Helaas mag ik hier alleen meestemme
- Page 9 and 10: Op de foto is linksboven de zend-on
- Page 11 and 12: Afgelopen nacht had ik mijn verste
- Page 13 and 14: Aktuele streetview, Berglandweg te
- Page 15 and 16: Van ons huisje in het binnenland in
- Page 17: Aktuele streetview, Berglandweg te
- Page 21 and 22: Aktuele streetview, Berglandweg te
We leven maar één keer op deze aarde<br />
en ik hecht aan jou, in mijn leven, zijn zeer veel waarde.<br />
Ik hoop dat er een dag zal komen dat wij samen gelukkig kunnen zijn.<br />
Want een broer die vandaag, bij leven, 65 wordt, niet kunnen zien doet me pijn.<br />
Natuurlijk zijn dit mijn gedachten en is het mijn wens,<br />
want ik ben, net als jij, ook maar een heel gewoon mens.<br />
St. Johann in Tirol Tmin Tmax wind<br />
Woensdag<br />
25.03.<strong>2015</strong>.<br />
0 °C<br />
32°F<br />
10 °C<br />
50 °F<br />
Aktuele streetview, Berglandweg te St. Johann in Tirol (10.00 uur)<br />
Het begon vanmorgen nog goed met het weer, maar morgen zal het anders zijn met<br />
sneeuwval boven de 1000 meter. Het is even voorbij met het voorjaar. Zo af en toe<br />
even de kachel aan en het blijft ook zonder cv aangenaam in huis. Ik heb nog niet<br />
gekeken hoeveel olie wij hebben gebruikt. In ieder geval koop ik voor het komende<br />
jaar geen hout in. Onderop in de stapel ligt nog spul van 3 jaar geleden. Dat moet<br />
eerst maar eens op.<br />
Gistermorgen, toen ik aan het klussen was in mijn hobbykamertje, hoorde ik van het<br />
ongeluk met een Airbus 320 van German Wings. Ik schrik dan toch wel behoorlijk. In<br />
november nog teruggevlogen van Mallorca naar München. Als ik in zo´n toestel zit<br />
moet ik altijd denken:<br />
"Wat ziet de constructie er eigenlijk maar iel uit. Een hele uitleg over zuurstofmaskers<br />
en reddingsvesten en waar de nooduitgangen zijn. Bij mezelf denk ik dan altijd dat je<br />
dan wel heel erg veel geluk moet hebben als je een crash overleeft. Je hebt in ieder<br />
geval de meeste kans om om te komen. Als je ziet wat voor een gedrang het altijd is,<br />
als er na de vlucht uitgestapt moet worden. Dat is dan zonder paniek. Dat er paniek<br />
zal ontstaan is zeker.<br />
Bij de marine heb ik een keer een anvaring meegemaakt tussen onze<br />
torpedobootjager de Hr. Ms. Gelderland en een olietanker. Ons slaapverblijf was in
Change language