BULLETIN WIJNANDSRADE - Vrienden van Wijnandsrade

Wie wil weten hoe dit klinkt, hoeft alleen maar het allernieuwste huzarenstukje
te beluisteren: een vijfde cd, uitgebracht ter gelegenheid
van het 25-jarig bestaan. Een waagstuk bovendien. Want terwijl ook
Nederland sinds de val van De Muur overspoeld wordt door Russische
en Oekraïense professioneel geschoolde koren, houdt het in
Zuid-Limburg verankerde Slavisch-Byzantijnse mannenkoor Cantus ex
Corde zich al een kwart eeuw fier staande.
Eerst zoals al opgemerkt onder aanvoering van Ton Thissen en nu al
weer vijf jaar onder leiding van dirigent Pierre Willems.
Met de gedreven uit Venlo afkomstige
zanger/dirigent op de bok heeft het
iets meer dan twintig zangers tellende
ensemble deze lente een nieuwe cd
uitgebracht met maar liefst negentien
nog niet eerder opgenomen zowel
geestelijke als profane liederen. Hoewel
de titel ’25 jaar Cantus ex Corde’
uitmunt door eenvoud, is het toch
een even gedurfde als bijzondere cd.
Want een handvol werken zoals Doe-
Hans Toonen (auteur van dit artikel)
binoesjka ofwel het lied van de havenarbeiders
en Sidjejl Vanja, afgeleid van de andante cantabile voor cello
van Tsaikovski, heeft nog meer klank en kleur gekregen dankzij het
virtuoze spel van de Moldavische bajan-speler Oleg Fateev.
Klopt, deze virtuoos was niet van de partij op het Cultuur- en Folklorefestival
op het kasteel. Maar ook zonder zijn bajan klinkt Cantus ex
Corde als een Kozakkenkoor waarmee menig toehoorder zich op de
oneindige poesta of in een afgelegen orthodox klooster waant.
Het geheim van dit ensemble? Slijtvaste liefde voor juist dit genre,
waar noten allereerst met groot gevoel worden gezongen.
Wie meer wil weten, kan het volgende ondernemen: googlen naar
44