mart smeets, man van manieren - Wielersportboeken

met Ruud van den Hende van De Tijd. Die had precies hetzelfde. Dat warende mannen waar je wat aan had.’Spaak hield hem ook al vroeg voor: blijf omstreden. Dat was nietaan dovemansoren gezegd. Smeets: ‘Maar of ik dat bewust altijd zo hebgeïnterpreteerd, betwijfel ik. Ik denk dat het min of meer mijn natuurlijkemanier van reageren is. Maar het feit dat een baas dat zegt is welbelangrijk. Hij steunde je. Groot man, visionair. Televisiemaken wastoen een heel jong vak. Hij was journalist en vooral een warmhartigdenkend mens. Iemand die alles had om leiding te geven. Overwicht,humor, streng, begripvol. Grootse baas, echt. En je scheet in je broek alsje wat fout had gedaan. Het ergste was als hij een memo op zijn Remingtontikte, en dan eindigde met: vr. gr. Dan wist je dat het echt verkeerdwas. Oooeee… pffff, wat kon hij daar hard in zijn. Stond er bijvoorbeeld:“Jongen, hebben ze in Amsterdam geen behoorlijke kappers? Ik dachtmaar eens twee weken niks presenteren. Vr. gr. Bob.”Terlingen die interviews deed met kauwgum in zijn mond. “Henkie,zullen wij maar eens drie weken niet op tv verschijnen. Ga maareens lekker drie weken kauwgum kauwen. Vr. gr. Bob.”De harde manier. Zo leer je het wel. In de jaren zeventig hadden weallemaal lang haar en probeerden we allemaal de rand op te zoeken vanwat kon. Maar hij had gelijk, want hij was wijzer en rijper. Het is nietvoor niets dat ik er nog steeds goed gekleed uitzie. Doe ik heel bewust.Nauurlijk is dat een erfenis van Spaak. Hij zei: “Jongen, jij komt nu binnenbij zoveel mensen, dan wil ik dat je er behoorlijk uitziet en Nederlandsspreekt.” Hij wilde Jean Nelissen ook niet in de studio als uitlegger,want die sprak Limburgs. Bij de nos spreek je abn en draag je eenjasje met een das.’Hij betreurt het dat bij Studio Sport geen kennis meer wordt overgedragen.‘Maar ik neem het de huidige chefs niet kwalijk. Het is eenheel andere manier van leven, denken en doen. Het zijn meer managersgeworden, die de arbeidsvloer draaiende moeten houden en de hele dagaan het vergaderen zijn. Vroeger was het standard procedure. Je praatteover hoe je in de wereld stond, wat jouw mening over van alles en nogwat was. Het kon toen natuurlijk ook omdat het allemaal een stuk kleinerwas. Ik zie de kamer nog voor me. Verhoeff en Kuiphof, de twee seniorvoetbalmannen,Reitsma er tussenin, Frans van Dusschoten, HenkTerlingen, Ruud ter Weijden, Martijn Lindenberg en ik. FreelancersJan Stekelenburg, Hans Brian, Aad van Leeuwen (later opgevolgd door126