Deel II - De Grote Oorlog - 1914 - 1918 - 2de-artillerie.be

Geschiedenis van het 2de Regiment VeldartillerieDe Duitse artillerievoorbereiding duurt acht minuten. Pas wanneer de vijand er zekervan is dat hij al onze kunstmatige hindernissen vernietigd heeft, stormt hij er op los enverovert, hals over kop, de kleine voorposten die door het bombardement ondersteboven zijn gekeerd. Maar er bevinden zich nog steeds enkele van onze mannen, diedapper stand houden.De vijandelijke aanval vordert snel: het is duidelijk de bedoeling alle Belgischevoorposten ten oosten van de REIGERSVLIET uit te schakelen. De voornaamstekrachtinspanning wordt gedaan door een detachement dat, vanuit de post van deKLOOSTERHOEK, op onze linkerflank storm loopt. Op dezelfde tijd breekt nog eenandere aanval los: ten noorden op de hoeve van de TWEE APPELAARS en ten zuidenop de veldwacht van OUD-STUIVEKENSKERKE. Maar deze aanvallen zijn slechtsafleidingsmanoeuvres. Al het vijandelijk artillerievuur ligt nu geconcentreerd op develdwacht, waar de uitwerkingen verschrikkelijk zijn. Gelukkig is er nog één sectiemitrailleurs ongeschonden gebleven…Onze artillerie is van de aanval kunnen verwittigd worden en de groepen van deRIJDENDE ARTILLERIE geven hun spervuren af. Ook de artillerie van de 2 de LDkomt in actie. Dat zijn de groep III/2A en een batterij houwitsers 105 mm van II/8A.Op telefonisch verzoek van Cdt BRENET laat Majoor RENAUX, commandant vande Groep III/2A, onmiddellijk een afsluitingsvuur leggen, maar de aanvallers zijn debestookte zone al voorbij… Majoor RENAUX, die ook CA is in deze sector, doetonmiddellijk een beroep op de artilleriegroep van de RD om het afsluitingsvuur overte nemen. Zelf begint hij, met zijn eigen batterijen en met een verbazendenauwkeurigheid en dank zij herhaald inschieten, met het systematisch “uitkammen”van de nieuwe Duitse stellingen tussen de veldwacht en de lijn van het afsluitingsvuur,gelegd door de batterijen te paard.Doch de toestand wordt hachelijk: de vijand is er in geslaagd vaste voet te krijgen inde hoeve van de DRIE GEVELS, het uiterst zuidelijke punt van de veldwacht van deREIGERSVLIET. Hij dreigt nu onze dappere verdedigers in de rug aan te vallen. Eengroep cavaleristen-patrouilleurs, die aan de spoorweg met rust zijn snellen hunmakkers te hulp. Ook de verkenners van de bataljons Wielrijders mengen zich in hetgevecht.De Belgische artillerie bundelt haar krachten en met merkwaardige nauwkeurigheidbombardeert zij de eigen verdedigingswerken, die nu door de vijand bezet zijn.Verpletterd onder deze granatenregen, vragen de Duitsers in de verbindingsloopgravenom genade. Cdt BRENET juicht door de telefoon: “ Ze geven zich over! Verleng hetvuur 5!” Vervolgens begint, methodisch en afwisselend schot per schot en met hevigesalvo’s, het bombardement van de loopgraven en posten, die nu door de vijand bezetzijn. Ondertussen bereiden onze Ruiters en Jagers een sublieme tegenaanval voor.Vastberaden, bajonet op het geweer, rukken twee detachementen van het 1 ste en 2 deJAGERS TE PAARD, om 11u00, vooruit over de loopbrug van het SERPENT. Onzebatterijen verlengen hun vuur; Jagers en Wielrijders stormen vooruit… De zwaarbestookte Duitsers schreeuwen “ Kamerad! Kamerad!” en geven zich over. Zij dieweerstand bieden worden neergeveld.Uitgave 17 maart 2010http://2de-artillerie.bePagina II‐67