Financiele decentralisatie in Suriname - decentralisatie.org

“Iedere burger heeft met de overheid te maken.Zonder dat men er steeds bij stilstaat, komt men de overheid elke dag tegen.Denk maar aan scholen, sportvelden, riolering, sociale zorg, wegen, politie, brandweer, onderhoudwegen, vuilophaal, drinkwaterdistributie, openbaar vervoer.Het is er allemaal bij dankzij de zorg van de overheid”.DistrictenSinds de verdeling van Suriname in districten hebben de districten nimmer zelf demiddelen opgebracht voor hun uitgaven. De middelen verkrijgen zij voornamelijknog steeds van de centrale overheid.De financiële verhouding tussen de centrale overheid en de districten kwam en komtnog steeds tot uitdrukking in de begrotingen van inkomsten en uitgaven van dediverse ministeries naar het model van centraal bestuur.De implementatie van de laatste fase van het decentralisatieproces c.q. toekenningvan autonomie aan de districten staat thans voor de deur. Dit proces werd ingezetdoor de Regering Emanuels in 1961 door de indiening van de ontwerp-Landsverordening, betreffende de invoering van Districtsraden in Suriname [2*] inde toenmalige Staten van Suriname, gevolgd door de instelling van het Ministerievan Districtsbestuur en Decentralisatie in 1969 door de Regering Sedney. Deregeringen gedurende het revolutionair proces in de periode van 1980-1987 zorgdenvoor de introductie van de volksstrukturen (volkscomité’s, ressortbesturen,ressortraden, districtsraden, districtskabinetten) op basis van de participatiedemocratie–gedachte [3*], terwijl de Regering Shankar zorgde voor de invoeringvan de Wet op Regionale organen (SB 1989 / 44), waarin de verhoudingtussen de staat en de districten is geregeld, uitgaande van overheden op twee nivo’s.Door het inroepen van de technische bijstand van de Inter-American DevelopmentBank (IDB), gevestigd te Washington, heeft de Regering Wijdenbosch (1997-2002)de fase van de Fiscale Decentralisatie ingeluid.Voor de eerste maal in de Surinaamse geschiedenis is de financiële verhouding (hoeminimaal ook) tussen de centrale overheid en de districten geregeld in de Wet opRegionale Organen op basis van het stelsel van overheden op twee nivo’s.a) Het IDB-project [4*] houdt in:b) om de districten eigen budgettaire bevoegdheden te geven,c) om de districten eigen inkomen te garanderen end) om het gehele bestuursapparaat zodanig te versterken dat de districten hetfinancieel en organisatorisch management van de autonome taken zullen kunnenuitvoeren.WaterschappenEen waterschap [5*] is eigenlijk de vroegste vorm van een lagere overheid.Waterschappen zijn van oorsprong belast met waterbeheer, zoals onderhoud aandijken, de afwatering en dergelijke. Waterschappen zijn publiekrechtelijke lichamenen ze oefenen dan ook overheidsgezag uit.