OEK Op eigen kracht - Fietsersbond Amsterdam

Thuis op de fietsOp mijn fiets voel ik mij het meestethuis. Ik laveer door verschillendelandschappen en sferen en kan overalnaartoe. Soms kachel ik op mijn dooieakkertje door het landschap en komhelemaal tot rust.Iets wat bloedlink kan zijn, wantjuist als je in een rustig landschapbent, kan er ineens een trekker omde hoek komen, die je nog maarnet op tijd kunt ontwijken. Wakkerben je! En ontzettend geschrokken!Die dingen zijn reusachtig,en de bestuurder was wellichtook heerlijk aan het mijmeren, inde veronderstelling dat er tochniemand op de weg zou zijn. Hetis ook zo stil op het platteland...Fietsend door de winkelstratenvan Oud-Zuid en die van de Rivierenbuurt,ben ik een stuk alerter. Dikwijlsheb je daar te maken met sjieke wagensdie je bijna overhoop rijden. Metname in de buurt van het Vondelparkis het bal. Rijdend langs statige huizendie me streng aankijken voel ik mijsteeds droeviger worden. De stratenstaan vol geparkeerd met grijze enzwarte voertuigen van groot formaat.Als er één uit het parkeervlak achteruitrijdt ben je je leven niet zeker.Omdat ik inmiddels goed van dit feitdoordrongen ben, rij ik er met een groteslinger omheen. Erop bedacht datportieren blindelings worden opengeklapt,staat mijn hoofd op scherp.Als je vervolgens alsnog bijna gelanceerdbent, kijkt de mobiel bellendeautomobilist je schaapachtig aan enmompelt zachtjes “sorry”.Nee, fietsen door Oud-Zuid is niet mijnliefhebberij. Ik rijd dan nog liever dooreen drukke Marnixstraat, waar al hetverkeer kris kras zijn weg vindt.Al fietsend door het Westerpark benik een stuk gelukkiger. Ondanks dat jeregelmatig een hardloper passeert diehijgend als een nijlpaard zijn parcoursloopt. Hardlopers steken vaak zomaarover.Ze zijn zo in trance van het lekkerestofje dat in hun hoofd aangemaaktwordt, dat ze de hele wereld omzich heen lijken te vergeten. Somsdenk ik weleens dat ze er vanuitgaan dat ze vanzelfsprekend respectverdienen. “Sportievelingengaan nou eenmaal voor”. Zoals hetmoeders en vaders met kinderwagenstoekomt. Die krijgengelukkig voorrang van de zelfs demeest roekeloze automobilist.Vanuit het park moet ik de Haarlemmerwegoversteken. Bij hetstoplicht sta ik te wachten. Vóórmij staan twee kletsende dames.Zodra het licht op groen springt,wil ik meteen een sprint inzetten, maarde dames zijn wat bedachtzamer. “Tringelingeling”zing ik. De dames kijkenachterom en er verschijnt een bredelach op hun gezicht.Ik glimlach terug en geef na het overstekenvervolgens twee voetgangersvoorrang. Ook zij lachen vriendelijk.Dat is fietsen in het stadsdeel Westerpark.Fietsen met een glimlach.FFLezers schrijvenBoetes en eenrichtingsverkeerDe vorige OEK bevatte op de achterkanteen opsomming van de Verkeersboetesvoor fietsers m.i.v. 2012. Valk Beekmanreageerde:“Dank voor jullie instructieve overzichtvan boetes. Ik heb het een aantal jarengeleden al eens voorgesteld maarherhaal het nog eens. De fietsersbondzou moeten propageren de combiC2+C3+C4 (D5/6) standaard niet voorfietsers te laten gelden. M.a.w. diemogen in twee richtingen rijden. Als datbij uitzondering toch verboden moetworden, dan met een apart bord (C14)of onderbord. Er zijn beduidend meersituaties waarin eenrichtingsverkeervoor fietsers onnodig, onredelijk en zeeronhandig is dan andersom en men “vergeet”al te makkelijk onderborden voorfietsers te plaatsen. Dagelijks zie ik hierop de gracht talloze mensen tegen derichting in fietsen en ik doe dat zelf ookminstens 2x per week. Nu “handhaaft”de politie hierop niet, maar het is beterom regels die niet gehandhaafd wordenen ook niet redelijk zijn te schrappen.”“Algemene vragen”“Is er nou niemand onder de duizendendie zich druk maken over de onderdoorgangvan het Rijksmuseum die bedachtheeft dat de oplossing door een kunstenaargemaakt kan worden? Joep vanLieshout kan vast een installatie bedenkenwaarbij aan de ene kant de fietsersin hun geheel opgenomen worden enaan de andere kant in verwerkte vorm eruit fietsen en vice versa. Voor een paarduizend euro is er van een probleemeen nieuwe bezienswaardigheid voorde stad Amsterdam gemaakt.”Jan MeijerIs de onderdoorgang zélf al niet zo’nbezienswaardige installatie? (red.)lees verder op p.18OEK 88 - oktober 2012 17