OEK Op eigen kracht - Fietsersbond Amsterdam

Het contrast met het verkeer en vervoerin het land van herkomst is dan ookgroot. Alle respondenten komen uit wereldstedenmet veel meer inwoners danonze hoofdstad: van 1,1 miljoen (Rostov)tot 19,6 miljoen (Beijing) inwoners. Daarstaan zowel openbaar vervoer als auto’shet overgrote deel van de dag vast enfietst er (nog) vrijwel niemand (maar ziekader). Hier is eigenlijk alles per fiets tedoen; als je de tijd hebt ook van Zuidoostnaar Noord, van Nieuw-West naar IJburg.Een andere respondente, een Indiasekunstenares, zei het zo: ‘Ik ben er trots opdat ik met de fiets alles af kan in Amsterdam.Ik vind het fantastisch. Ik kan alleszonder auto doen, dat is heel bijzonder.Amsterdam is voor mij de nummer éénstad vanwege het fietsen.’Maar hier wordt de zaak wel wat mooiervoorgesteld dan hij is: vrijwel allen willenin het centrum wonen, en dan bijvoorkeur in de grachtengordel. Dat hetzoeken naar geschikte woonruimte erbijhoort, nemen ze voor lief. Dat hoort bijeen grote stad. Maar buiten de ring: noway! Dus als ze zeggen dat Amsterdamzo lekker doorfietsbaar is, hebben zehet over een relatief beperkt gebied: degrachtengordel en Zuid.Je fietsend verplaatsen is voor veel kennismigranteneen bewuste keus. Daarnaastwordt wel het openbaar vervoergebruikt maar auto’s weinig (ook vanwegede wachtlijst voor parkeervergunningen).Eén respondente verteldeenthousiast hoe ze ook met kinderendoor de regen fietste.Geef mij maar AmsterdamIn december 2010 vestigde de BraziliaanseNelma Albuquerque zich hierdefinitief. Dat ze bijna tien jaar geledennaar Nederland kwam, was niet gepland.Op een wetenschappelijk congres in Parijsontmoette ze iemand uit Nederlanden ging voor een paar dagen mee. ‘Ikken Parijs goed en ben bekend met deFranse taal en cultuur, maar ik heb nooithet idee gehad dat ik me daar wildevestigen. Met Nederland had ik meteeneen klik. De Amsterdamse grachten, demooie gebouwen en al die fietsers...’ In2008 verbleef ze als postdoc in Noorwegenen kon als een van de eerstengebruik maken van een Nederlandseregeling voor kennismigranten die op 1januari 2009 in werking trad.Qua gedrag voelt ze zich soms meer Nederlandsdan Braziliaans. Wat haar opvaltis dat veel Nederlanders zo recht op hunfiets zitten – in haar vaderland fietsenmensen om te sporten in hun vrije tijd;die zitten doorgaans voorover gebogen.En ze kijkt haar ogen uit naar jongens diezonder handen fietsen, meisjes die metz’n drieën naast elkaar rijden en kletsen,anderen met paraplu in de hand of telefoonaan het oor. En natuurlijk bakfietsen.Nelma AlbuquerqueNelma leert niet alleen Nederlands, maarook fietsen. Bij TopTaal bereidt ze zichvoor op het Staatsexamen 2, en in eensporthal vlakbij huis in Nieuw-West leertze fietsen. Nu nog op een vouwfiets metkleine wielen, want grote wielen, daarziet ze tegenop. ‘Zelfs kinderen rijden zovol zelfvertrouwen op fietsen met grotewielen.’ Het liefst wil ze zelf ook een fietswaar ze rechtop zit, met terugtraprem.Behalve over muziek en dansen heeft zeook ideeën over fietsen in Amsterdamvoor nieuwkomers en toeristen. Wieweet horen we later nog van Nelma Albuquerque...Fietsen in BeijingIn Beijing wordt trouwens, zoalsook uit de foto blijkt, wel degelijkgefietst – al wordt de fiets daarmeer en meer verdrongen doorbrommers en auto’s. Maar andersdan in Amsterdam is fietsen erbeslist geen onderdeel van een lifestyleof op een andere manier eenpositief sociaal statement. Dat iseen belangrijk verschil met Nederlandwaar bij wijze van spreken – enin ieder geval in de media – ook denotabelen, ja zelfs de premier en dekoningin fietsen.Volgens www.aroundtheglobe.nl isfietsen in Beijing “een ontzettendleuke manier om de stad te verkennenen de bekendste highlights afte gaan. Er zijn brede fietspadennaast de autobaan waardoor hetrelatief veilig is om hier te fietsen.Fietsen huren kan je bij bijna elkhostel wel tegen een klein bedrag.”En volgens de KLM-website gaande inwoners van Beijing “hoewelhet aantal auto’s op de weg sneltoeneemt, nog steeds op de fietsnaar hun werk, het winkelcentrumen zelfs de kroeg voor een avondjeuit.”OpmerkelijkGroen vertelt in zijn scriptie ook nogover een Braziliaans gezin met twee puberdochtersvan 14 en 16. Eén van de oudersverloor haar baan bij een grote banken er werd sterk overwogen om terug tekeren naar Sao Paulo. Maar de aangenamesociale omgeving van Amsterdam,waar dochters ’s avonds zelfstandig naarbuiten kunnen zonder te worden gekidnapt(wat in Sao Paulo een reëel gevaaris), deed hen besluiten hier te blijven.Zou dat komen doordat de vele fietserservoor zorgen dat er altijd iemand opstraat is?tekst/foto AMR10