Omslag 14-2.qxd - Historische Vereniging de Brielse Maasmond!

38De Verslaggeving van L.GoudswaardGoudswaard die, zoals beweerd werd,over het bijzondere talent beschikte eenheel betoog te volgen en het daarnamoeiteloos en bijna woordelijk uit teschrijven, deed zijn faam eer aan. Hetverslag dat hij maakte was zo uitvoerigdat het in twee afleveringen in de krantvan 4 en 11 mei geplaatst moest worden.Uit zijn verslag blijkt dat hij in zijnhooggespannen verwachting niet teleurgesteldwerd. Al in de eerste paar zinnenvan zijn stuk dat hij inleidde met eenkorte schets van Multatuli’s leven enLeendert Goudswaard(1853 - 1932)werk én de reacties daarop tot ongeveer1876, wijst Goudswaard er nog eens op:‘welk bijzonder voorrecht Den Briel tebeurt viel, Hem te kunnen zien, Hem te kunnen hooren en van Hemveel, heel veel te kunnen leeren’. Na deze inleiding verandert Goudswaardvan toon: hij streeft naar objectiviteit en probeert dit te bereikendoor te tekst van Multatuli zoveel als mogelijk is in de ‘directe rede’weerte geven. Ter illustratie van de stijl, en ter verduidelijking van watMultatuli onder filantropie verstaat, het volgende fragment uit het verslagvan Goudswaard: ‘(…) Wat ware menschlievendheid is, dat kunnen wijvolgens Spreker alleen te weten komen, door een opmerkzame beschouwingvan de eigenschappen van het zijn van de natuur. Al onze verplichtingenjegens ons zelven, jegens de maatschappij, jegens het leven in zijn menigvuldigevormen en wisselingen...Wij kunnen die leeren door aandachtig telezen in dat groote boek, dat voor iedereen ligt opengeslagen, ‘de Natuur’. DeNatuur alleen moet onze catechismus zijn, volgens Spreker’.