OEK Op eigen kracht Waar zijn we vóór en waar zijn we tégen?

OEK OpBlad van de afdeling Amsterdam van de Fietsersbondeigen krachtnummer 83februari 2011Ondanksde FietsersbondWaar zijn we vóórenwaar zijn we tégen?UPDATE:Actie tegenscooteroverlastKnelpunten:opgelosteen nieuwe

ColofonDe OEK (Op eigen kracht) is een uitgave vande Fietsersbond, afd. Amsterdam. Het bladverschijnt 3 keer per jaar in een oplage van5000, en wordt gratis toegezonden aan alleAmsterdamse leden.Het overnemen van artikelen is mogelijk naschriftelijke toestemming van de redactie.De volgende OEK verschijnt 1 juni 2011Bijdragen (liefst digitaal) zijn welkom tot18 april 2011 o.v.v. “kopij OEK”.E: oekredactie@fietsersbondamsterdam.nlAdresgegevens afdelingWG-plein 84, 1054 RC AmsterdamT: 020-6854794E: amsterdam@fietsersbond.nlI: www.fietsersbondamsterdam.nlPostbank: 3621877 tnv Fietsersbond AmsterdamBezorging: oek@fietsersbondamsterdam.nlHet kantoor is als regel geopend op werkdagenvan 10 - 17 uur (behalve op vrijdag).Soms zijn we er niet. Wil je zekerheid dater iemand is, bel dan even: 020-6854794OnderafdelingenAmstelveen:p/a Nieuwe Kalfjeslaan 2, 1181 CA AmstelveenE: amstelveen@fietsersbond.nlDiemen:p/a Tapijtschelp 10, 1112 DS DiemenE: diemen@fietsersbond.nlAan dit nummer werkten mee:Gerrit Faber, Pete Jordan, JohanKerstens, Marjolein de Lange, TomLantink, Anne-Mariken Raukema, FredRedemeijer, Cor Roof, Govert de WithFoto’s: archief Fietsersbond, afd.Amsterdam (tenzij anders aangegeven)Druk: Dijkman Offset / DiemenDe Fietsersbond komt op voor de belangenvan fietsers en zet zich in voor meer enbetere mogelijkheden om te fietsen.Lid wordenU bent al lid vanaf € 2,17 per maandZie: www.fietsersbond.nlRedactie OEK zoekt versterkingDe OEK wordt gemaakt door eenredactie die het al een tijdje doet. Ishet geen tijd een frisse wind te latenwaaien door de gelederen die allicht inhun gewoontes vastroesten?Penningmeester gezochtDe afdeling Amsterdam van de Fietsersbondis op zoek naar een nieuwepenningmeester.Taken:• zorg dragen voor de financiëleverantwoording, de jaarrekening ende begroting;• uitvoeren van de financiële administratie;• participeren in het afdelingsbestuur.DIGITALE NIEUWSBRIEFBlijf op de hoogte van de fietsactualiteitin Amsterdam via onze nieuwsbrief per email.Mail ons ovv “Fietsband“:amsterdam@fietsersbond.nlIn dit nummer:3 Update Actie Snorscooters4 Nieuws5 Fietsrouteplanner7 Gerrit Faber (portret)8 Nieuws | Zijstraat | Puzzelfoto9 Architectuurfietstocht10 Lezers schrijven11 Fietsenmaken in Nieuw-West12 Balkonstalling13 Lezers schrijven14 Nieuws | Zijstraat15 Reisboekenwinkel Pied a Terre16 Zijstraat17 Ontstapeling18 Fietsen in cijfers19 Louis Sibeijn (portret)20 De fietsersbond kijkt vooruit21 Knelpunten23 Column Pete Jordan24 NIET ZO MAAR ZOWie zich aangesproken voelt, deuitdaging aandurft en de verantwoordelijkheidniet schuwt, gelieve zich temelden:oekredactie@fietsersbondamsterdam.nlInformatie: Marlies Stouthard,tel. 6158720 (’s avonds).Aanmelden:Amsterdam@fietsersbond.nlAankondigingWat: Algemene Actieve LedenvergaderingWanneer: di 7 juni, 20 uurWaar: WG-plein 84Agenda: Interne organisatie van de afdelingKlachtennummersHieronder staan de klachtennummerswegonderhoud die u kunt bellen bijachterstallig onderhoud. Blijven deproblemen aanhouden: meld het bijde Fietsersbond, afd. Amsterdam.- Amstelveen 5404911- Centrum 5519555- Diemen 3144888- Nieuw-West 14020- Noord 14020- Oost 2535480- OuderAmstel 4962121- Uithoorn 0297-513111- West 14020- Westpoort (station Sloterdijk) 5234567- Zuid 14020- Zuidoost 5670222- Fout geparkeerde auto’s 5530333- Storing straatverlichting 5972626- Fiets-bewegwijzering: 088-2696747of schadebew@anwb.nl o.v.v. locatieen mast- of bordnummer (s.v.p. ookdoorgeven aan de Fietsersbond,afd. Amsterdam, 020-6854794)- Wegdek op trambanen:infraservice@gvb.nl (c.c. aanamsterdam@fietsersbond.nl)- Storing verkeerslichten:licht@fietsersbondamsterdam.nlo.v.v. kruispunt + rijrichting2

Update Actie ScooteroverlastKou, regen en een dikke laag sneeuw lijken de beste remedietegen scooteroverlast. Maar ook de in de vorige OEK aangekondigdepetitie heeft al flink resultaat opgeleverd.Al meer dan 5000 bewoners en bezoekersvan de stad hebben depetitie op www.scooteroverlast.nl ondertekend.Kranten, radio en TV haddenveel aandacht voor scooteroverlast (ziehieronder). We hebben gesproken metgemeenteraadsleden, die graag de overlastwillen aanpakken en met vertegenwoordigersvan de scooterbranche, dieinmiddels ook vinden dat de situatie zoniet houdbaar is.En onze collega’s van het landelijkekantoor vonden gehoor bij de TweedeKamer, die hierover een motie heeft aangenomen.Op scooteroverlast.nl vind jelinks naar achtergrondartikelen, berichtenin de pers en ook de Kamervragenen de aangenomen motie.OnderzoekDe afdeling heeft ook onderzocht of hetklopt wat iedereen al denkt: snorscootersrijden veel harder dan toegestaan.Bewapend met meetapparatuur zijn weerop uitgetrokken om dit te meten. Enhet was nog erger dan we dachten: 94%van de scooteraars rijdt te hard. Tweederdevan de snorfietsers rijdt harderdan 32 km/u en zou bij politiecontroleIn de (digitale) persDe reacties in de digitale pers warenvoorspelbaar, van redelijk tot minderredelijk. Hier een paar uit de Telegraaf:“Als die dingen, die wettelijk niet hardermogen dan uiterlijk 40 KM per uur nietop het fietspad mogen waar moetenze dan heen? Niet voor mijn auto waarze zeker niet thuis horen. Beetje hetverkeer ophouden als ik 50 KM per uurmag. Ik erger me nu al groen en geelaan die dingen. En als het ze dan evenniet snel genoeg gaat wijken ze alsnoguit naar het fietspad, om een minuutlater weer naar de normale weg teschieten. En dan vinden ze het raar als ereen ongeluk gebeurd. En wie is er dande ‘sjaak’?”“Wanneer worden de fietsers geweerdvan het trottoir en uit de winkelcentra.een bekeuring krijgen. Gemiddeld rijdensnorfietsers 37 km/u (12 km harder danmag). De snelste snorfiets reed zelfs 51km/u. En zelfs de snorscooters van gerenommeerdeverhuurbedrijven haaldenmet gemak 35 of 40 km/u. “De klantenwillen snelheid”, zo is het commentaarvan de verkopers en verhuurders.Wat nu?De Fietsersbond vindt dat door een effectievehandhaving op straat over eenjaar de meeste snorfietsen op het fietspadzich wél aan de maximum snelheidmoeten houden. Omdat smalle fietspadenongeschikt zijn voor snorfietsen,moeten ze daar naar de rijbaan. Landelijkmoet de snorfiets weer worden zoals hijbedoeld is: een fiets met hulpmotor, diemaximaal 25 km/u kan. Wie harder dan25 km/u wil, moet een bromfiets kopenwaarmee je – met helm – in de bebouwdekom op de rijbaan rijdt.Het onderzoek is op 20 januari aangebodenaan de gemeenteraad.GFOp www.scooteroverlast.nl kun je het onderzoekdownloaden.Je kan tegenwoordig niet eens meernormaal een winkel uitlopen of je hebteen fietser in je nek. Doen de azijnpissersvan Groenlinks en de Fietsersbonddaar ook iets aan??.”In het PAROOL (Stelling van Amsterdam)hadden op 30 januari 3470 mensengestemd op de stelling: “Scooters ensnorfietsen moeten verboden wordenop fietspaden smaller dan 2,5 meter.”85% was het daar mee eens.Actie gaat doorWe hebben met de petitie inmiddelsal heel wat in beweging gezet, maarveranderd is er nog niets. Daaromwillen we met de petitie nog even‘doorpakken’. We roepen iedereenop om de petitie bij vrienden,collega’s en kennissen onder deaandacht te brengen, of bijvoorbeeldouders op school op te roepen meete doen. Onder het tabblad ‘Doemee’ op www.scooteroverlast.nlvind je allerhande materiaal dat jedigitaal kunt verspreiden (mailen,twitteren, op je blog of website) ofkunt uitprinten en uitdelen (flyers enpostertjes). We gaan dus nog evendoor! En wie ideeën heeft voor actie:laat het weten.AlleronveiligstNiet alleen is het aantal scooters inluttele jaren verdubbeld, ook hetaantal letselongevallen stijgt sterk.Onder brom- en snorfietsers vielen inde jaren 2006 – 2008 in Amsterdambijna net zo veel ziekenhuisgewonden(212) als onder fietsers (280) enautomobilisten (240).Als je bedenkt dat de stad 550.000fietsen en 250.000 auto’s telt en maar70.000 brommers, is dat een verontrustendhoog aantal.Sterker nog: terwijl brom- en snorfietsenslechts 5% van het Amsterdamseverkeer uitmaken, waren zijtussen 2007 en 2009 betrokken bij25% van de verkeersongevallen inde stad.Brommers en scooters zijn daarmeeniet alleen veruit de onveiligste vervoermiddelenin Amsterdam, maarde berijders vormen ook de snelststijgende categorie letselongevallen,zo valt af te lezen uit cijfers van dedienst IVV.Bron: Dus niet brommen – Nieuw scooterbeleidvoor Amsterdam (GL)OEK 83 - februari 2011 3

IJburgIn de vorige OEK stond een berichtjeover het voor auto’s openstellen van de‘NUON-weg’ en dat we het betreurdendat fietsers die optie nog niet hadden.Dat kwam ons op een uitbrander testaan van het Projectbureau IJburg. Bijdie beslissing had nu juist het fietsbelangzwaar gewogen, liet men weten.Daarom voor de duidelijkheid het heleplaatje.Op dit moment:• is het fietspad op IJburg aangeslotenop het fietspad op de brug die naar hetNuon-terrein loopt,• is er op de weg naar de Maxis een beterfietspad gekomen (met een doorgangdoor het hekje) en• is de oversteek voor fietsers tussenDiemen en Muiden uit de voorranggehaald. Dat laatste vanwege de veiligheidmet onze instemming.Er komen nog:• verkeerslichten op de kruising van deOverdiemerweg met de weg die aftaktnaar IJburg, bedoeld om fietsers veiligte laten oversteken en om het autoaanbodbij de Maxisweg te doseren,• een vrijliggend fietspad langs de geheleOverdiemerweg (vanaf de nieuweplek van Blijburg), en• verkeersremmende maatregelen op deMuidertrekvaart en de Parallelweg (tenzuiden van de A1).Dus ook de fietsende IJburgers kunnenstraks aan beide kanten veilig naar hetvasteland.AnthoniesbreestraatIn de vorige OEK melden we de tijdelijkeaanpassing van de Anthoniesbreestraat.Het fietspad in de ene richting werd vervangendoor een fietsstrook in de andererichting. Dit vanwege de omkering vande rijrichting voor auto’s en gebrek aantijd en geld om de hele straat te herprofileren.In zekere zin nuttig, die wijziging,want nu kunnen we testen hoe dit profielbevalt. En net zoals bij onszelf warenook de meningen bij de OEK-lezersgemengd (zie p. 10). Hun input kunnenwe goed gebruiken wanneer er met hetstadsdeel overlegd wordt over de definitieveinrichting van de straat.Een aantal lezers had grote problemenmet het verwijderen van het veiligevrijliggende fietspad en daardoor hetgedwongen meerijden met het autoverkeer.Ook werd opgemerkt dat het nuveel moeilijker en enger is om, komendvanaf het Mr. Visserplein, bij de NieuweHoogstraat linksaf te slaan. Een gemisis ook dat de voorrang met de Snoekjessteegniet geregeld is (en er dus gewoonvoorrang van rechts geldt).Anderzijds zijn er lezers die het juistprettig vinden dat je als fietser wat meerruimte hebt om in te halen, en een asfaltlaagom comfortabel op te rijden. Welwerd geconstateerd dat de fietsstrookonnodig smal is.Nu de Odebrug open is (zie p21), gaan wezien hoe druk de Anthoniesbreestraatwordt met auto’s. De hoeveelheid fietserswordt in elk geval niet minder endat is gunstig voor de ‘massa’ en dus deveiligheid, en we zullen het fietsbelangdan ook luid en duidelijk laten horen.In elk geval zijn we het erover eens datde kruising met de Nieuwe Hoogstraatduidelijker moet, met ruimte om je op testellen als je linksaf wil. (GdW)SneeuwTerwijl de mussen van de hitte uit debomen vielen, presenteerde de Fietsersbondin juli 2010 haar aanbevelingenvoor een betere gladheidbestrijding.Want die was de vorige winter in veelgemeenten onder de maat geweest. InAmsterdam hadden we grote verschillengezien tussen de stadsdelen (het ishun taak om de belangrijkste fietsroutessneeuwvrij te houden). Eén van devoornaamste aanbevelingen: bij sneeuweerst vegen, schuiven of borstelen; daarnapas strooien.De afgelopen maanden kon er goedgeoefend worden met die aanbeveling.Het eerste pak sneeuw viel al op 27 november;op 17 december sneeuwde destad in. Maar ondanks goede wil vande stadsdelen, ontvingen we nog veelklachten over hinderlijke sneeuw opfietsroutes. Reden voor de Fietsersbondom te gaan praten met de gladheidbestrijdersin een aantal stadsdelen. En uitte leggen dat ook bij sneeuw de eersteklap een daalder waard is. Als de sneeuwniet zo snel mogelijk van het fietspadwordt gehaald, is het daarna erg moeilijkom de platgereden of aangevrorensneeuwlaag nog weg te krijgen. Dat iswat op 17 december op veel plaatsen ismisgegaan. In stadsdeel Oost lag het eraandat nog gewerkt moest worden metafgeschreven materiaal. Nieuwe spullenmoeten Europees worden aanbesteed:dat duurt lang en is pas de volgend jaarbeschikbaar.Wij vinden het niet redelijk te eisen datbij sneeuw binnen een dag alle stratengeveegd zijn; winterweer geeft nou eenmaaloverlast. Wel roepen we u, lezer,op om ernstige knelpunten te meldenvia het meldpunt van de Fietsersbond(www.fietsersbond.nl/meldpunt). Demeeste stadsdelen willen van ons graaghoren waar het beter had gemoeten.Eén van onze aanbevelingen aan destadsdelen is om in ieder geval duidelijkte maken waar wel en waar niet gestrooidof geveegd wordt. Een aantalstadsdelen hebben hun routes op internetgepubliceerd (zie www.amsterdam.nl/winter). (GF)AmstelveenVorig jaar al schreef ik over de veranderingvan de fietsroute Amstelveen – Badhoevedorp/Schiphollangs de A9. DeProvincie gaat de Fokkerweg voorzienvan een fly-over waardoor het voor fietsersniet meer mogelijk is om gebruik temaken van het bestaande fietspad vanafde rotonde.De Gemeente Amstelveen had in overlegmet de Provincie en het AmsterdamseBos al een besluit genomen om het fietspadhelemaal weg te halen en de fietsersover de bestaande fietspaden door hetBos te laten rijden. Maar op aandringenvan onze onderafdeling en na vele overleggenkomt er een nieuw fietspad – inclusiefeen nieuwe fietsbrug – dat vervolgensover de Nieuwe Meerlaan, onderhet bestaande viaduct van de Colijnwegdoorloopt. We zijn er gepast trots op datwe dit voor elkaar hebben gekregen. Zievoor een uitgebreide beschrijving onzewebsite (www.fietsersbondamsterdam.nl) onder “De OEK”. (CR)4

Jan Westerhof is sinds ruim anderhalf jaar actief alsvrijwilliger voor de Fietsersbond, afdeling Amsterdam.Na een oproep meldde hij zich bij een voorlichtingsavondwaar de routeplanner voor Noord-Holland op poten werd gezet. Toen was de site nogin opbouw, sinds ruim een jaar is hij daadwerkelijkin de lucht. ICT-kennis was geen voorwaarde, maarbleek gaandeweg wel handig.Fietsrouteplanner, handig en handzaamHeel Nederland min het zuidenNaast Noord-Holland biedt de routeplannermogelijkheden om in Utrecht,Friesland, Drenthe, Flevoland, Overijsselen Gelderland routes te plannen, ennatuurlijk ook over de provinciegrenzenheen. “Dat komt doordat overal met hetzelfdeprogramma wordt gewerkt. Eenpaar jaar geleden had Zuid-Holland opdrachtgegeven aan een bureautje omeen fietsrouteplanner te ontwikkelen.Dat is keurig gebeurd, geen goedkopegrap, maar hij werd vervolgens niet onderhouden,en dat is voor sites als dezecruciaal”, aldus Jan Westerhof.Zuid-Holland – met 3,5 miljoen inwonersde drukst bevolkte van alle provincies– heeft zich vervolgens aangeslotenbij het Fietsersbondnetwerk. Daardoorkun je nu heel goed je route van Amsterdamnaar bijvoorbeeld Leiden plannen(als het goed is, is de routeplannerZuid-Holland bij het verschijnen vandeze OEK online). Van Rotterdam naarbijvoorbeeld Middelburg of Breda wordteen stuk lastiger, omdat de drie zuidelijkeprovincies gezamenlijk een andereuitvoerder hebben, met een ander programmadat niet op de routeplanner vande Fietsersbond aansluit. En hoe dat overeen jaar of drie ervoor staat, is nog onduidelijk.Hoewel rustig van nature, kanJan zich wel opwinden over de miljardendie in de vaderlandse infrastructuur wordengestoken. Maar een fractie daarvanbesteden aan een professioneel, landelijkdekkend routeplanner-netwerk vooral die miljoenen fietsers, ho maar...!Als vrijwilliger die de routeplanner bijhoudt,heeft Jan toegang tot het programma.Dat bestaat uit een basiskaartvan Rijkswaterstaat met alle rijkswegen,waarop hij online vrijliggende of solitairefietspaden kan intekenen en kenmerkenover bijvoorbeeld de staat van het fietspadkan aanbrengen. Maar ook veerponten,treinstations, en barrières voor extralange of extra brede fietsen.Kort voor het gesprek met Jan bezochtik de site en tikte de meest voor de handliggende route in: die van huis naarwerk, van de Rivierenbuurt naar Noord.Maar omdat het programma standaardponten mijdt, werd ik over de Schellingwouderbruggeleid. Daar heeft Janeen verklaring voor: “De Amsterdamseponten en die verderop in het Noordzeekanaalzijn tamelijk uniek. Die varendag en nacht, heel frequent en 365 dagenper jaar. De meeste ponten varenseizoensgebonden, stoppen als het donkerwordt of varen alleen op verzoek.Voor veel fietsers reden om een route teplannen zonder oversteek.” Gelukkig isin het programma het aanvinken van deAmsterdamse ponten heel eenvoudig.Maar met de Vrienden van de Veerpontenonderhoudt de Fietsersbond eenspeciale samenwerking, evenals met deontwikkelaars van de LF-fietsroutes ende knooppuntenroutes.Zuidoost: de Bermudadriehoekvan AmsterdamIn Amsterdam zijn bij de routeplannernaast Jan Westerhof nog zo’n twintigvrijwilligers actief betrokken – een stukof vijf héél actief. Die zitten meerderekeren per week achter de computer omwijzigingen door te voeren en informatietoe te voegen. “Het is niet de bedoelingdat je een gebied claimt, maar logischerwijzebegint vrijwel iedereen metzijn of haar eigen woongebied. Het gebeurtook wel dat een of meer van heneen zogenaamde witte vlek onder zijnof haar hoede neemt. Dat deed Jan metstadsdeel Zuidoost – ook wel de Bermudadriehoekvan Amsterdam genoemdomdat iedereen die er niet woont, erverdwaalt. Sinds enkele jaren geledende stedenbouwkundige droom uit dezestiger jaren een nachtmerrie dreigdete worden, zijn er fietspaden die door demassale vernieuwbouw nu steeds onderbrokenworden, geen naam hebbenof een nieuwe naam hebben gekregen.Ook lopen ze nogal eens dood of komenze op heel merkwaardige punten uit. HetAbcouderpad is het enige intact geblevenfietspad van ongeveer vier kilometerlengte, van Duivendrecht tot aan hetAMC.Jarenlang lagen de dreven (autowegen)een niveau hoger dan de voet- enfietspaden, maar gaandeweg werd dievrucht van een groen ideaal ondermijnddoor een grauwe sociale werkelijkheid:de tunnels werden als heel onveilig beschouwden meer en meer geassocieerdmet drugsoverlast en aanrandingen. Algold dat niet voor iedereen. Onder Amsterdamsekinderen werd niet lang geledeneen onderzoek gehouden naar hunbuurtervaringen en de Bijlmer scoordemet vlag en wimpel als beste buurt.“Kinderen vinden het fantastisch dat zekunnen buitenspelen en veel groen enweinig auto’s hebben. En ze hebben noggeen last van de problemen die volwassenenals overlast ervaren.”Het Bijlmerpark is verleden jaar weeropengegaan. Daar liepen jaren geledenhoofdroutes voor de fiets doorheen,maar die zijn nog maar gedeeltelijk intact,af en toe een stukje wel, dan weereen stuk niet meer... En het Bullewijkpadis weer open!Een ander voorbeeld van afbraak ishet Reigersbospad: geen lang gestrektLees verder op pag. 6OEK 83 - februari 2011 5

Vervolg van pag. 5doorgaand fietspad meer, maar steedsonderbroken. Wat in het buitenland eentoeristische trekpleister zou zijn, zo gewoonworden de zig-zag-fietsoprijlanengevonden bij het Anton de Komplein, bijhet Stadsdeelkantoor. Met gepaste trotsmeldt Jan: “De routeplanner van de Fietsersbondis nu actueel waar zelfs GoogleMaps er nog een zootje van maakt....”KwaliteitWaar Google Maps in Zuidoost geensoelaas biedt, biedt Google Streetviewwel een helpende hand. Hoewel, ook datis niet altijd betrouwbaar, want soms zijnde straatfoto’s wel een jaar oud, en danis er weer van alles veranderd. Jan maaktter controle dan ook altijd een live fietstocht.Zo was hij in maart verleden jaarin het nieuwe Noorderpark; er was langsde Adelaarsweg een nieuw fietspad gekomen,maar de fietsbruggen over deNieuwe Leeuwarderweg waren er nogniet. “Dit werk is nooit af, er komen altijdnieuwe fietspaden bij. Zelden wordter een opgeheven, maar je moet het welin de gaten houden.” Logisch dat hij zichconcentreert op Amsterdam en omgeving,al kan hij het op fietsvakanties inFriesland en Alkmaar, de stad waar hij isopgegroeid, ook niet laten veranderingendoor te voeren.Met de routeplanner door AmsterdamAls je aan de routeplanner van de ANWBvraagt je te wijzen hoe je het snelst opde fiets van het Museumplein naar diegrote boekhandel op het Koningspleinkomt, laat hij je onder het Rijksmuseumdoorrijden en op de Nieuwe Spiegelstraatlinksaf slaan bij de Keizersgracht.Dan moet je doorrijden tot de Leidsegracht,daar rechts af, dan bij de Herengrachtweer rechtsaf tot de Leidsestraat.Als je de misser bij het Rijksmuseum (deonderdoorgang is al 7 jaar dicht) overleeft,kom je er wel. Maar snel is anders.Dat moet de routeplanner van de Fietsersbondbeter kunnen, zou je denken.En inderdaad, die laat je door deJan Luijkenstraat om het Rijksmuseumheen rijden, en op de Nieuwe Spiegelstraatdoorrijden tot de Herengracht.Die planner weet kennelijk dat je daarVanuit de Fietsersbond is niet echtsprake van coördinatie; zo moeten wittevlekken in bijvoorbeeld dorpen of strekenwaar geen vrijwilliger actief is, dooranderen op goed geluk worden ingevuld,of witte vlekken blijven. De makkevan een vrijwilligersorganisatie, denktJan. Aanvankelijk, als de site in aanbouwis, zijn alle vrijwilligers enthousiast ensteken ze er veel tijd in, maar het vraagteen bepaald karakter om dit ook na jarenvol te houden. Om de continuïteiten de samenwerking te bevorderen, organiseertJan nu op eigen houtje bijeenkomstenmet de andere vrijwilligers. Hetonderhoud is een teer en zwak punt; (te)veel hangt van toeval af. Het gegevendat er veel wegbeheerders in het spelzijn (rijk, provincies, gemeenten, deelradenen waterschappen) maakt het werkook nog eens ingewikkelder. Eén wensheeft Westerhof wel: attenderingsrechtvoor alle leden van de fietsersbond (zieoproep); niet iedereen moet op de sitekunnen, maar ze moeten wel weten bijwie ze moeten zijn als ze een fout of onvolkomenheidtegenkomen, of interessante,aanvullende informatie hebben.Tenslotte nog dit: door het feit dat vooralmet vrijwilligers wordt gewerkt (op hethoofdkantoor in Utrecht werken tweebetaalde medewerkers aan de site, maarde rest is liefdewerk), is het nog onmogelijkom aan te geven hoe goed de siteeigenlijk is. Een kwaliteitscriterium ontbreekten dat is jammer, want er wordtheel veel en goed werk verricht.tekst/foto AMROproep aanalle Amsterdamse ledenWie dit leest, wordt verzocht de sitevan de routeplanner te bezoeken:www.fietsersbond.net/fietsrouteplanner/fietsroutes-noordholland.Plan een route die je goed kent (bijvoorbeeldvan huis naar werk). Gana of wat er staat vermeld eigenlijkwel klopt. Ontbreken er zaken? Is hetvolledig en wel juist? Is de gegevenroute wel de handigste? Mail je ervaringennaar Jan Westerhof; hij zet hetvervolgens op het forum, zodat devrijwilligers er de routeplanner meekunnen verbeteren. Zijn emailadresis: janwesterhof@yahoo.com.Alvast dank!naar links kan (op dat tegenrichtingfietspaadje langs het water). Maar dan...In plaats van bij de Leidsestraat rechtsafte slaan, wijst hij je rechtdoor: je moetverder langs de Herengracht (dat magdaar ook aan de ‘verkeerde’ kant), helemaaltot aan de Huidenstraat, daarrechtsaf, dan bij het Singel weer rechtsafterug naar het Koningsplein en daarde hoek om tot voor de deur van dewinkel (wat eigenlijk niét mag).6

Gerrit FaberNieuw en intussen alweer een bekend gezichtSinds 1 juli 2010 is Gerrit Faber beleidsmedewerker van de Fietsersbondin Amsterdam. Hij volgde Marjolein de Lange op als collega van Govertde With. Eerder werkte hij 20 jaar bij het Amsterdams Steunpunt Wonen(ASW), waar hij bewoners en bewonersgroepen adviseerde, de laatstejaren vooral over hoe zij zich op internet zouden kunnen profileren. Hijwerkte er met veel plezier, maar wie wil na twintig jaar niet eens watanders? OEK in gesprek met Gerrit Faber.Als student werd Gerrit lid van deFietsersbond, intussen dus eenlidmaatschap met een zilveren randje.Maar actief was hij vooral in de politiek inOost-Watergraafsmeer, waar hij woont.Drie bestuursperiodes lang – dus in totaaltwaalf jaar – was Gerrit lid van deGroenLinks-fractie van het voormaligestadsdeel. Dat hield ook in dat hij deeluitmaakte van vrijwel alle commissies,dus ook die waar het over verkeer en vervoerging. Zelf noemt hij als aanleidingvoor deze nevenfuncties een combinatievan interesse en maatschappelijke betrokkenheid.“Mijn belang bij de buurtgaat verder dan alleen wonen. Ik vindhet belangrijk om dan ook mijn meningover andere zaken te geven. Dan is hetstadsdeelraad-lidmaatschap ideaal”, aldusGerrit. Hij hield zich onder meerbezig met vrijliggende fietspaden, maarook met de verschillende migrantenorganisaties.Door dat laatste ontstondengaandeweg betere contacten met hetstadsdeelbestuur, maar ook tussen deverschillende groepen onderling. Demoord op Theo van Gogh herinnert hijzich nog als de dag van gisteren. “Meteenlieten de migrantengroepen zichhoren in een demonstratie, met als centraleboodschap de veroordeling van demoord, en dat heeft veel goed gedaan.”Waarom de Fietsersbond?Dat Gerrit zijn langste tijd bij het AmsterdamsSteunpunt Wonen had gehad, washem duidelijk, maar dan komt de vraag:wat nu? Door gesprekken met vriendenontdekte hij dat hij zich het liefst metiets anders dan wonen zou gaan bezighouden.Gerrit: “Het ligt voor de handdat je naar een woningcorporatie overstapt,maar ik vind daar de structuur tebeperkt; ook sprak de sterke mate vanverzakelijking me niet aan. Ik wist dat ikruimte wilde om zelf onderwerpen aante dragen. Die advertentie van de Fietsersbondleek me op het lijf geschreven.”Twee gespreksrondes later had hijde nieuwe baan. Was hij de gedroomdekandidaat? “Ik ken Amsterdam behoorlijkgoed, weet hoe stadsdelen werken,en natuurlijk ook hoe belangen-organisatiesin elkaar steken. Van te voren hebik wel met de voorganger van Govert, dieik uit Oost ken, gesproken over de sfeerbinnen het bureau, want dat vind ik heelbelangrijk. En die is gelukkig erg goed.”PlannenEigenlijk kende Gerrit de AmsterdamseFietsersbond alleen vanuit zijn deelraadwerken uit de OEK. Bij zijn aantredenhad hij drie concrete ambities. Allereerstde Fietsersbond meer laten doenmet internet en sociale netwerken. Demogelijkheden worden volgens hembij de Fietsersbond nog onvoldoendegebruikt. Daarnaast vindt hij de Fietsersbondeen erg wit bolwerk. Graag zou hijveel meer allochtonen onder de ledenzien. Een in de afdeling Amsterdam allevende wens, die maar niet tot verwezenlijkingkomt. Ten derde ergerdehij zich als fietser al aan de scooters ophet fietspad. “Die problematiek is in eenstroomversnelling gekomen. Niet alleenomdat de verkoop gigantisch gestegenis maar ook omdat blijkt dat haast allescooters te hard rijden terwijl de pakkansuiterst klein is. Pas als op een rollentestbankblijkt dat de scooter 39 km/u kan rijden,wordt iemand geverbaliseerd. Maardie gasten seinen elkaar via internet ensms in waar een controle wordt gehoudenen hebben ook nog andere trucs diebetrappen moeilijk maakt. Gelukkig is ernu veel aandacht in de media voor ditprobleem en is er in de Tweede Kamereen motie tegen scooteroverlast aangenomen.”Kortom, een vervelend en heelhardnekkig probleem.Eind 2010 zijn de beleidsplannen voor2011-2015 opgesteld. “Maar we moetenook een beeld hebben van hoe Amsterdamer in 2030 voor de fietsers zou moetenuitzien.” Faber vindt dat de Fietsersbondwel wat proactiever mag worden.Dus niet alleen voorstellen vanuit destadsdelen afwachten en beoordelen,maar zelf actiever beleid en plannen maken.“Als je merkt dat fietsen in Amsterdamblijft toenemen, moet je weten waarje over een paar jaar wilt staan. Neem debinnenring: de Weteringsschans is eenverschrikkelijk drukke fietsroute, maarzit nu volop obstakels. Neem die weg enmaak er een super-hoofdnetroute van.”Ook de problematiek rond het fietsparkeren,de weesfietsen en de ‘opvoeding’van de Amsterdamse fietser staan bijhem hoog in het vaandel. “Als je bijvoorbeeldweet dat je fiets maximaal 28 dagenachtereen op eenzelfde plaats magstaan, ga je er wel anders mee om...”.PrivéElke zomer fietst Faber met vriendin endochter van acht in binnen- en buitenland.Toen het meisje nog een baby was,reden ze langs de Duitse Oostzeekust,met een zitje voorop. Gaandeweg kwamener fietskarren en aanhangfietsjes,maar nu is ze groot genoeg om zelf tefietsen. Een week per jaar fietst Gerrit inz’n eentje. Pakt de trein, laadt z’n fiets erin en peddelt door bijvoorbeeld Toscaneof voormalig Joegoslavië. “Even interessantals confronterend, zeker Bosnië,vindt hij.” Dit voorjaar mag hij voor deFietsersbond naar Velo City, een jaarlijkseconferentie over fietsen in grote steden.In het spaanse Sevilla, ideaal om eenfietsweekje aan vast te koppelen.Zie ook www.gerritfaber.nltekst/foto AMROEK 83 - februari 2011 7

FietsexamenMoet ieder kind fietsexamen doen?In ieder geval blijken steeds meer kinderenuit groep 8 mee te doen aan defietsexamens. Nadat de politie in 2004de organisatie van de fietsexamens hadafgestoten, is het fietsexamen geëvalueerden vernieuwd en in de afgelopenvijf jaar is de deelname eraan meer danverdubbeld (van 24% naar 56%). Datkomt vooral doordat het voor de basisscholenzo makkelijk mogelijkgemaakt wordt omer deel aan te nemen. Erworden zelfs bussen ingezetals scholen wensendat hun leerlingen naarhet fietsexamenparcoursworden vervoerd. Ookzijn er fietsen beschikbaarvoor kinderen zonder fiets,worden er proefexamens georganiseerden ook nog heuse verkeersregelaars ingezet.Een GroenLinks raadslid vroeg omer naar te streven dat alle kinderen uitgroep 8 in 2012 meedoen aan de jaarlijksefietsexamens. Maar dat vindt de wethouderkennelijk teveel gevraagd. Hij isal tevreden als 70% van de kinderen in2011 meedoet. Wat vindt u?Steeds vaker geven scholen aan dat 10-12 jarigenniet of onvoldoende kunnen fietsen. Dat blijktuit cijfers van Veilig Verkeer Nederland (VVN),die constateert dat zo’n 13% van de kinderenom die reden niet meedoet aan het praktischeVerkeersexamen. VVN vindt dat de ouders meermet hun kinderen zouden moeten oefenen.Sneller verder reizenUit onderzoek van de gemeente Amsterdamkun je opmaken dat tussen 1986 en2008 het gemiddeld aantal verplaatsingenper persoon per dag is gedaald van3,6 naar 3,1. Maar het aandeel fiets in dieverplaatsingen is toegenomen: was hetin 1986 20%, in 2008 was dat ruim 28%.Winst die ten koste gaat van het lopenen het OV- en autogebruik.Ook de afgelegde afstanden en de reistijdenhebben zich in die 22 jaar ontwikkeld.De met het OV en de auto afgelegdeafstanden zijn flink groter geworden:resp. 46% en 25%. Alleen de op de fietsafgelegde afstanden namen met slechts7% toe, terwijl de afstanden die voetgangersafleggen gelijk zijn gebleven.Opmerkelijk is dat de toename van de afgelegdeafstand van OV- en autogebruikersgeen gelijke tred houdt met de toenamevan de reistijd (resp. 46% en 25%tegenover 14% en 5% ). Bij fietsers is dieverhouding er wel: groeit de afstand met7%, de reistijd is met 5% toegenomen.Er is maar één conclusie mogelijk: methet OV en de auto kun je tegenwoordigsneller verder reizen dan vroeger, maarmet de fiets lukt dat niet. Het is ironischdat er in al die jaren kennelijk voor fietsers– die nota bene alles op eigen krachtdoen – niks gedaan is om sneller verderte kunnen reizen. Misschien dat de introductievan de elektrische fiets daar ververanderingin gaat brengen.Bron: Amsterdam in cijfers 2010PuzzelfotoDe puzzelfoto in de vorige OEK isdoor velen geraden: de fietsbrugover de Nieuwe Leeuwarderweg inAmsterdam Noord.Het lot wees Eveline Kooijman alswinnaar aan.Deze keer een moeilijke, maar dejury zal coulant zijn: waar?Onder de goede inzenders verlotenwe weer een mooie fietskaartof een exemplaar van het nieuweboekje Amsterdam Wereldstad opde fiets.Stuur uw antwoord naar:- Fietsersbond Adam, WG-Plein 84,1054 RC Amsterdam- Amsterdam@fietsersbond.nlZIJSTRAATRijbewijsIn oktober heeft een vrouw van 92met haar auto een man aangereden.Ze had een rijbewijs. Dat zet je aan het denken.Ik wil er iets van vinden, maar weet nietgoed wat. Mogen ouderen niet autorijden?Maar juist zij kunnen niet meer fietsen...Veel mensen zullen zeggen dat 92jaar echt veel te oud is. Maar wanneerben je niet te oud? 60? 65? De nieuwepensioenleeftijd 67? (Je moet naar jewerk kunnen.)Autorijders boven de 70 moeten elke5 jaar herkeurd worden voor verlengingvan hun rijbewijs. Dat is meerdan van automobilisten onder de 70gevraagd wordt. Intussen vallen onderautoinzittenden de meeste verkeersdodenin de groep van 18 tot 24jaar. De boven-de-70-jarigen zullendus met recht kunnen zeggen datniet zíj maar de jongeren een gevaarop de weg zijn. En die jongeren zijnbij uitstek fit genoeg om te kunnenfietsen!Toen las ik op 16 december dat eengrote groep ouderen bereid is om nahun 70ste het rijbewijs in te leverenin ruil voor gratis openbaar vervoer.Veilig Verkeer Nederland heeft zichhier voorstander van verklaard. Watmij steekt is dat die ouderen iets terugwillen hebben, alsof ze geen geldhebben voor de trein. Kom nou, zehadden wel geld voor de auto!Daar komt bij dat ik geen rijbewijsheb en dus op mijn oude dag – dieal op de drempel staat – zal moetenblijven fietsen of met het openbaarvervoer reizen. Ik lever geen auto ofrijbewijs in en moet dan dus blijvenbetalen voor de trein. Terwijl ik mijnhele leven tot de groep van meestverkeersveilige weggebruikers hebbehoord.Maar wat zeur ik: ik heb geld genoegomdat ik nooit een auto gehad heb.Maar het zet me wel aan het denken,ik wil er iets van vinden, maar weetniet goed wat. Wie helpt? TLOPINIE8

Zondagmiddag 19 september kon – wie op de hoogtewas – meedoen met de architectuurfietstocht. Devijfde inmiddels. Verzamelen bij Dauphine – de voormaligeRenaultgarage bij het Amstelstation, nu eenhippe ontmoetingsplek. Tegen vieren eindigen in hetWesterpark. De route ging van Oost naar West en ditkeer langs agrarische en landschappelijke sporen in demetropool. Zijn die er? Ja, zeker!ArchitectuurfietstochtFreek Toorop verzorgde al jaren architectuurrondleidingen.Een paarkeer per week leidde hij collega-architectenen anderen rond over de nieuween oude plaatsen van Amsterdam. Van1995 tot 2001 had hij zijn eigen bureauen deed dat ernaast. Ook op de OpenMonumentendagen was en is hij als gidsvan de partij. Nu werkt hij als welstandscoördinatorvoor stadsdeel Centrum endoet die nog altijd rondleidingen voorcollega’s. Maar in 2006 bedacht Freekdat het misschien aardig zou zijn omfamilie en vrienden uit te nodigen vooreen fietstocht langs interessante Amsterdamsepanden. Beroepshalve komen zijniet aan bod, maar ze zijn wel Amsterdammeren geïnteresseerd. Een conceptwas geboren. Twee zondagmiddagenwerden gepland; een door het OostelijkHavengebied en een langs de Sloterplas.Een kleine groep belangstellenden fietstemee.In zijn vrije tijd doet Freek aan hardlopenen dat doen Jan Willem Schilt en AldoWijnmaalen ook. Beide zijn historici;eerstgenoemde werkt bij het Stadsarchiefin de Bazel. Het moet tijdens eenmooi parcours zijn geweest dat het pactwerd gesloten; ze besloten gedrieënroutes uit te stippelen.In 2007 werd het Steigereiland (IJburg)aangedaan, een week later Zuidoost. Hetjaar daarop werd handig aangehaakt bijhet thema van ‘de Dag van de Architectuur’:hotelarchitectuur. Verleden jaarging de tocht langs tot appartementenverbouwde pakhuizen en dit jaar dusde boerensporen in de stad. Dit laatstethema is bedacht door Wijnmaalen; hetis meer historisch dan puur architectonisch.Freek TooropPer thema – er liggen er nog veel tewachten – zijn heel veel objecten te vinden,en moet dus voor iedere route wordengekozen. “Dat gaat gevoelsmatig”,aldus Freek, “We leggen geen harde criteriaaan. Het moet wél binnen twee uurfietsbaar zijn, inclusief de tijd voor eenklein verhaal. De eerste keer deden weer drie en een half uur over, en dat wasecht te lang.”De routeIn Dauphine – wel een monument, maargeen spoor van landschap of agrarischesector – werd een inleiding gehoudenvoor de deelnemers die vooraf een informatievefolder hadden gekregen meteen korte beschrijving van de objectenwaarlangs de tocht zou leiden. De eerstestopplaats op de route was de VerguldeEenhoorn aan de Ringdijk (Watergraafsmeer).Het pand is in 1702 gebouwddoor een chirurgijn; de hoorn van deeenhoorn gold als middel om gifstoffente ontkrachten. Frankendael aan de Middenwegwas de tweede stop. Een vande vele landhuizen die in en vooral ookom Amsterdam werden gebouwd in deGouden Eeuw.De Vierde Uitleg (1658) van Amsterdamwerd geïllustreerd aan de hand van dePlantage en dan in het bijzonder de achttiende-eeuwsetuinhuisjes Weltevredenen Welgelegen op het huidige Artis terrein,tegenover Sint Jacob. Vlakbij, waarhet oude stadsarchief stond – Rustenburgerstraat8, staat het Polderhuisje,een in 1865 gebouwde arbeiderswoningin de toenmalige gemeente Nieuweramstel,die zich tot 1894 tot de Ceintuurbaanuitstrekte. Bij de Boerenwetering(Ruysdaelkade) werd niet gestopt, maarwel werrd opgemerkt dat dat water eeuwenlangvan essentieel belang geweestis voor de toevoer van voedsel en anderewaren vanuit de buitengebieden naar destad. Via Zuid gaat de tocht verder naarWest. Wie door de drukke Marnixstraatfietst, zal vaak langs de voormalige veilinghuisjeszijn gereden zonder te wetendat er een geschiedenis aan vastzit. Dehuidige nummers 200 t/m 220 vormende laatste bouwblokken van de groenteenfruitmarkt die destijds aan de Marnixstraatwerd gehouden. Daarvoor werdenwel zeven insteekhavens aangelegdin de Singelgracht! Het avontuur duurdenog geen halve eeuw; in 1890 werd ertoebesloten en in 1934 verdween demarkt omdat aan de Jan van Galenstraatde Centrale Markthallen kwamen.De finale van de fietstocht was in hetWesterpark. De beheerder van boerderijOns Genoegen – gebouwd in 1880 – waseven enthousiast als aardig en verteldevolop wat we nog niet wisten. De huidigeboerderij is wat rest van een complexmet hooi- en wagenschuur. Het erfis door sloten omgeven en vanaf de dijkbereikbaar.Terug naar Freek TooropOp de vraag wie meefietsen is het antwoord:een harde kern – sommigen dedenvoor de vijfde keer mee - en eenvertrouwde groep van stayers en steedsmeer nieuwe gezichten. Waren het verledenjaar zo’n dertig man, nu zijn erveertig deelnemers. Op de vraag of ereen grens aan die groei is, antwoordtFreek: “Ik hoop niet dat we aan ons succesten onder gaan. We kunnen ons altijdopsplitsen in groepen; wij drieënhebben dezelfde kennis, die geven wealtijd aan elkaar door.” Bijkomend nietonbelangrijk voordeel is dat mensen opdeze manier op een ongedwongen enontspannen manier met elkaar in contactkomen.“Deze keer hebben we een uitstapjegemaakt naar de Willemsstraat – in deMarnixstraat waren we toch vlakbij – eneen van de deelneemsters was beroepsmatigbetrokken bij de bouw van hetJoost Swarte Huis”. Freek vervolgt meteerdere ervaringen: mensen vinden hetvaak leuk om hun huis open te stellenLees verder op pag. 10OEK 83 - februari 2011 9

vervolg van pag. 9voor deze fietsgroep omdat ze trots zijnop waar ze wonen en veel deelnemersvinden het erg leuk om te zien hoe anderenwonen.Het relatieve voordeel van een architectuurfietstochtboven een architectuurwandelingis dat de polsstok verderreikt. Freek: “Anders hadden wij nu nietin één middag van Oost naar West kunnengaan.”Voor komend jaar (eind mei, begin juni2011) is het thema nog niet bekend. Wieweet gaan ze eens naar Noord, daar leiddede route nog niet heen.tekst/foto AMRWie geïnteresseerd is om mee te doen, sture eenmailtje naar Freek Toorop:freek.toorop@Architectuuratelier.nl10Lezers schrijvenAnthoniebreestraat 1Sinds de rijrichting is veranderd vind ikhet veel gevaarlijker voor fietsers. Hetdrukste stuk is Jodenbree richting Nw.Hoogstraat en andersom. Komend uit deJodenbree moet je nu over je schouderkijken en dan voor de auto’s langs, dierechtdoor gaan (met fietsers achter je...)de Nw. Hoogstraat in. Er is amper ruimteom daar te stoppen en af te stappen.Eerder kwamen de auto’s je tegemoet(hoefde je niet om te kijken) en was ermeer ruimte op het fietspad om te wachtentot je over kon steken om de Nw.Hoog in te gaan. Dus fietspad terug aandie kant graag!Erna LensinkNieuwe inrichting AnthoniebreestraatAnthoniebreestraat 2Tot afgrijzen van zeer velen is het vrijliggendefietspad, prachtig gelegenpal onder de galerij van de winkels inde St. Anthoniebreestraat tussen de St.Anthonie Sluis en Nieuwmarkt over eenlengte van zowat 500 meter, na een recentelijkerenovatie/opknapbeurt vande St.Anthoniebreestraat, gewoon maaropgeheven en vervangen voor extraparkeerplaatsen ten behoeve van auto’s.Te meer intriest omdat dit mooie vrijliggendefietspad ook frequent gebruiktwerd door jonge kinderen (9/10 en 11 jarigen)van nabij gelegen basisscholen; zemoeten nu met gevaar voor eigen levende rijweg op tussen voortrazende auto’sen scooters.Dit is toch de wereld op zijn kop! Terwijlooit in een referendum van plusminus 15jaar geleden werd gekozen voor een autoluwCentrum, wordt uitgerekend in deNieuwmarktbuurt een belangrijke vrijliggendefietsverbinding tussen StadsdeelOost en Centrum afgebroken.Kunt u niet eens een krachtig protestgeluidlaten horen bij Stadsdeel Centrumen hun vragen de oude toestand weer teherstellen?Bert SchulpAnthoniebreestraat 3Sinds de herinrichting van de Anthoniesbreestraatfiets ik weer met veel plezierdoor die straat. Wat mij betreft: houdenzo en geen apart fietspad voor de tegenliggers.Dat werkt in veel gevallen nietgoed (zie ook de situatie bij het Sarphatipark),omdat veel fietsers denken dat heteen tweerichting fietspad is en daarvooris het veel te smal. Dit leidt tot gevaarlijkesituaties en in ieder geval tot veelergernis!Dus: óf een duidelijk en breed tweerichtingenfietspad,zoals op de Geldersekade,óf een helder gemarkeerde fietsstrookvoor de tegenliggers, zoals nu opde Anthoniesbreestraat. Dat lijken mij deenige oplossingen.Isolde de WaalZie ook p.4.ParkeervakkenIn OEK 82 vroegen we om ideeën of voorbeeldendie ervoor zorgen dat kortparkeerders op drukkeplekken hun fiets goed kwijt kunnen zonder denadelen van de fietsvakken.Ik begrijp het probleem. Ik vond ze altijdalleen maar handig. Ik werk bij de AHWaterlooplein, dus ik zie de fietsen daarvaak. Dat omvallen komt niet zo vaakvoor, maar als je je fiets tussen de omgevallenfietsen uit moet peuteren lijkt medat knap lastig.Mijn bescheiden idee: zou het iets zijnom om de zoveel meter wel een nietjeof een hekje te plaatsen over de helebreedte van het fietsvak? Dan kunnen zein ieder geval niet verder omvallen.Jacquelien van BeersKlachtIk zou graag een klacht willen meldenmaar kan op de webpagina’s van de fietsersbondniets vinden over mijn onderwerp.Namelijk het door rood rijden doorfietsers.Als enthousiaste stadsfietser erger ikmijn hier echt wild aan. Het levert regelmatiglevensgevaarlijke situaties op. Zelfwacht ik bij een stoplicht gewoon totgroen. Maar het gebeurt zeer regelmatig(zeg maar bijna altijd) dat je nog neteen aanrijding kan vermijden wanneerje begint te fietsen. En wat het nog ergermaakt; je wordt nog uitgescholden ooken krijgt de meeste grove verwensingennaar je hoofd geslingerd.Het is toch niet normaal dat fietsers opvolle snelheid door rood rijden. Ze kijkenniet eens of er iemand aankomt! En hetlijkt of ieder ander het maar accepteert.Heel vaak zie ik fietsers en voetgangerswachten tot de roodrijders voorbij zijn.Zelf heb ik besloten dit niet meer tedoen. Ik wacht niet voor niets op groen!Als zij niet wachten waarom zou ik hetdan wel doen? Kortom, als het groen isgewoon gaan rijden (of lopen). En ik raadiedereen aan die op groen wacht hetzelfdete doen. Uiteraard wel met enigevoorzichtigheid.Edgar Mulié

Fietsenmaken in Nieuw-West“Mijn doel: de beste en goedkoopste van Amsterdam te zijn.”Het viaduct onder de ongelijkvloerse kruising van de CornelisLely laan en de Johan Huizingalaan herbergt een paar bedrijfjes,de meeste gedreven door Marokkaanse Amsterdammers. Aan dezuidkant zitten er drie; rechts een zaak voor Marokkaanse interieurs,in het midden een herenkapsalon en links zit K&R Rijwielmarkt. Daarworden fietsen – nieuw en tweedehands – verkocht, en ook onderdelen.Maar er wordt vooral gerepareerd. R. is in september verledenjaar vertrokken, dus een gesprek met K. alleen.“K. staat voor Karim, met Rachid ben ikhier bijna drie jaar geleden begonnen.Als internetcafé, maar daar waren er alsnel drie of vier van in de buurt. Geendroog brood mee te verdienen en omdatik als jongen al vaak mijn eigen fiets aanhet repareren was, zijn we hiermee begonnen”,aldus Karim Arouss (23) die opvierjarige leeftijd naar Nederland kwam.Hij voltooide het mbo, afdeling detailhandelop niveau drie en startte met z’nvriend Rachid een onderneming. Rachidkoos toch voor een andere toekomst;hij trouwde en is nu filiaalleider van eenAldi-vestiging.Karim heeft soms wel stagiaires in zijnzaak en er komt elke zaterdag ook eenvaste hulp; als het erg druk is, komt dieook na schooltijd helpen. De jonge ondernemerzoekt tussen het werk in dezaak door naar een opvolger voor Rachid.En hij volgt een opleiding op hetROC bij station Sloterdijk, om de fijnekneepjes van het vak te leren. Want alsfietsenmaker is Karim volledig autodidact.“Ik ben niet bang om klanten tezeggen dat ik iets nog nooit eerder hebgedaan. Gewoon proberen en doen. Datgeldt ook voor de keuze van gereedschappen,en van de vertegenwoordigersleer ik ook veel...”Zijn ambitie is – kort en bondig geformuleerd– de goedkoopste fietsenzaak vanAmsterdam te zijn, maar wel natuurlijkmet kwaliteit. “Mensen moeten meteenworden geholpen; voor grote klussenkunnen ze hun fietsen de volgendedag ophalen. Je merkt gewoon dat zehun fiets echt elke dag nodig hebbenom naar hun werk te gaan. Service staatbij mij voorop.” Op datzelfde momentkomt een man met een vouwfiets binnen.“Komt u ‘m over anderhalf uur maarhalen, dan is-ie klaar”, zegt Karim. Klanttevreden, hij blij. Op de vraag wie zijnklanten zijn, antwoordt hij dat dat vooralmensen uit de buurt zijn, een afspiegelingvan Overtoomse Veld. Hij merktdat mond-tot-mondreclame het bestewerkt. “Als mensen tevreden over je zijn,vertellen ze dat verder. En, hoe meerklanten, hoe meer omzet.”ToekomstVoorlopig wil Karim zijn fietsenmakersbedrijfvoortzetten en hij droomt ervanom over niet al te lange tijd een tweedevestiging te openen, bij voorkeur in debuurt. Mijn vraag of het klopt dat fietsenvooral bij jongeren van niet-Nederlandseherkomst een laag imago heeft,beantwoordt Karim na zorgvuldig afwegen.“Voor sommigen geldt dat, vooranderen niet. Weet je, scooters zijn duur,ook in gebruik, verzekeren, benzine, onderhoud.Dus ik denk dat voor veel jongerenfietsen een heel goed alternatiefis, en ik zie zelf ook steeds meer jongerenfietsen”, aldus Karim.Hoewel hij zeker niet uit een ondernemersfamiliekomt – zijn broers moetener niet aan denken, een fietsenzaak metvooral reparatiewerk – kan Karim iedereenaanraden een eigen zaak te beginnen.Net als zijn broers heeft hij even eenstudie overwogen, maar het werken metje handen kreeg uiteindelijk de voorkeur.“Fietsen en vooral sleutelen is echt mijnding”, zegt Karim. Dat hij niet in het automontagebedrijfterecht is gekomen,heeft vooral met investeringskosten temaken; vindt maar eens een betaalbarewerkruimte en dan al die gereedschappen.Een toekomst in de brommer- enscooterbranche sluit hij echter niet uit.Karim, blijf fietsende mensen helpen enmaak hen blij!K&R Rijwielmarkt,Johan Huizingalaan 177a, AmsterdamKarim Arousstekst/foto’s AMROEK 83 - februari 2011 11

BalkonstallingJe zult maar geen berging i of stalling hebben en toch je fietsniet op straat willen achterlaten. Dan komt zo’n balkonnetjetoch maar mooi uit. Vooral als het eigenlijk te klein of teonrustig is om er iets huiselijks mee te kunnen doen, zoalsop een stoel zitten. Maar het is wel een heel gedoe om diefiets helemaal door de woning heen en de trap op en af tesjouwen. Zouden ze vaak gebruikt worden, die balkonfietsen?Of zijn hier gewoon fietsers op vakantie? Of fietsers met eenfiets teveel?JK12

Lezers schrijvenKom je met de OV-fiets overal?In OEK 82 stond daar een beamend stukje over.Heleen Verleur is genuanceerder.Ik wil graag een paar kanttekeningenplaatsen bij de OV-fiets, met name naaraanleiding van mijn recente ervaringenin Almere CS. Eén piekervaring in Haarlemstaat bij mij tegenover twee ‘dal’-ervaringen in Almere.HaarlemIn Haarlem was er inderdaad een “mannetje”dat mij de fiets overhandigde, ditging allemaal heel prettig. Ook bij het inleverenvan de fiets was hetzelfde mannetjeer weer, en het inleveren kosttegeen extra tijd.Almere 1In Almere was er echter geen “mannetje”maar een automaat. En dat verliep nietzonder slag of stoot. Het leek wel eenstukje uit de film ‘Modern Times’ vanCharlie Chaplin.Bij mijn allereerste poging een OV-fietslos te peuteren verkondigde de automaatmij dat ik “moest blijven wachten”.Na 10 minuten wachten vond ik dit welwat lang duren – ik zou inmiddels ook allopend op de plek van mijn bestemmingzijn aangekomen. Na 10 minuten verkondigdede automaat dat mijn pincode nietgeldig was. Die had ik echter nog niet ingevoerd(het was mij ook niet verzocht).Een vriendelijke meneer van de fietsenstallingzei dat hij geen verstand hadvan de OV-fietsen verhuur... Dit is mijnsinziens ook meteen het zwakke van deautomatische OV-fietsen business: fietsenverhuurdersweten van niets, het isook niet in hun belang (anders zoudenze zelf een duurdere fiets kunnen verhuren).Er hangen géén telefoonnummersdie je kunt bellen als de OV-fiets niet naarbehoren wordt geleverd. Niemand weetwat te doen als het systeem niet werkt.Almere 2De week erna was ik ernstig in de verleidingtoch maar weer met de auto naarAlmere te gaan. Mijn man haalde mijover het een tweede keer te proberen.Deze keer deed de automaat zowaar inéén keer wat ik vroeg: een luikje zwaaideopen, ik kreeg een sleutel, maar... welkecode moest ik nu voor de scanner houden?Die van mijn OV-pas of van de fietssleutel?Uitleg hierover ontbrak op deblauwe bordjes, er stond slechts: “houduw code voor de scanner”. Een paar maalproberen (inmiddels weer tien minutenlater) leverde op dat ik inmiddels in defietsenstalling stond. Daarna de goedeOV-fiets vinden was bepaald geen sinecure.De fietssleutel had een nummerdat correspondeerde met het nummerachterop de fiets. Er stonden weliswaarmaar een stuk of vijf fietsen, maar diestonden niet naast elkaar. Ik moest eenaantal keer alle fietsen afgaan voor ikmijn nummer vond. Je moet namelijkprecies de fiets met het nummer vande fietssleutel vinden (dit trouwens nogeven in tegenstelling tot Haarlem: daarmocht je gewoon elke OV-fiets nemendie je geschikt leek). Dit alles leverdeweer een achterstand op – gelukkig hadik het deze keer ruim gepland.Ik neem aan dat de OV-fietsniet uitsluitend voorhoogbegaafden bestemd is.Inmiddels was ik toe aan het vertrek uitde stalling. Dit riep nog wel wat vragenop. Er stond een uitleg: dat de fiets metde wielen “in de goot” moest wordengeplaatst, zodat het draaihek zou opengaan.Of je nu zelf achter de fiets aanmoest of door een ander draaihek... hetwas mij niet duidelijk.Na enig geprobeer stond mijn fiets inmiddelsaan de goede kant (namelijkaan de buitenkant) en ik aan de andere(de binnenkant). Gelukkig slaagde ik eruiteindelijk in er met mijn OV-pas uit tekomen. Maar ik begrijp nog steeds nietwat nu eigenlijk de bedoeling is. Met defiets mee, of door een apart gootje?‘s Avonds in mijn eentje een totaal verlatenfietsenstalling in, zonder bewaking.Ik zet de fiets met de wielen “in de goot”.Ik zelf zip er nog net achteraan, dan valthet hek dicht. Is dit de bedoeling? Of hadik door een ander hek moeten gaan?Geen idee. Uitleg ontbreekt wederom.Fiets geparkeerd, daarna OV-pas voorde scanner. Geen reactie. Nog een keer:geen reactie. Nog twee, drie keer. Lichtepaniekgevoelens, visioenen over opgeslotenzitten in de stalling. Gelukkig zieik een bordje: als je dit hek opendoet,gaat alarm af. Ik doe het hek onmiddellijkopen. Oorverdovend alarm. Het kan mijinmiddels niets meer schelen: ik ben eruit.Daarna: wat te doen met de fietssleutel?Op een bordje staat: in het depot vande fietssleutels. Maar waar? Terwijl hetalarm gedurende een kwartier afgaat,bel ik vervolgens een alarmnummer,mijn man, en zoek naar de bak met fietssleutels.Niets te vinden. Ik overweegmijn fietssleutel maar gewoon ergensneer te gooien, om ervan af te wezen.Plotseling bedenk ik dat het misschiendezelfde plek zou kunnen zijn als waarik de sleutel heb ontvangen. Ik ga ernaartoe, moet weer mijn pas ervoor houden.En kijk: daar zwaait het deurtje open,lampjes gaan branden en zie: ik magzowaar eindelijk mijn sleutel ophangen!Als ze dit in de uitleg hadden gezegd,had ik het meteen gesnapt! “Ga naar deplek waar de sleutel vandaan komt”. Ikverwachtte echter een soort brievenbuswaar je de sleutel ingooit.Inmiddels klinkt het alarm nog steedsoorverdovend. Er komt geen hond opaf. Geen politie, geen brandweer. Niets.Is niet echt hoopgevend, voor als je echtin nood zit!Alles bij elkaar is dit voor mij zeker geenpositieve ervaring. Stel je voor dat ik echtopgesloten had gezeten?Verder: voor een redelijk ontwikkeldmens met een redelijke technische kennisis dit behoorlijk ingewikkeld. Hoeveelmensen met minder technische bagagekunnen dit automatische OV-trajectdoorlopen? Ik neem aan dat de OV-fietsniet uitsluitend voor hoogbegaafden bestemdis.“De automaat” moet mijns inziens verbeterdworden. Belangrijke verbeteringonder meer: een duidelijk OV-alarmnummerDAT ALTIJD BEMAND IS en datje altijd kunt bellen als er problemen zijn.Heleen VerleurOEK 83 - februari 2011 13

14HondecoeterstraatHet is niet onze hobby, maar we zijn bijde rechtbank in beroep gegaan tegenhet verkeersbesluit om de fietsdoorsteekin de Hondecoeterstraat van en naar deDe Lairessestraat op te heffen. Dat fietspadgrenst aan een speelplek voor debasisschool aldaar (zie foto onder). Deschoolkinderen moeten daar een paarkeer per dag het fietspad over en dat levertvolgens school en stadsdeelbestuurgevaarlijke situaties op. Wij schreven eerdereen zienswijze waarin we betogendat het verkeer in Amsterdam juist nietzo gevaarlijk is doordat er veel mensenfietsen, en dat dat laatste onder anderekomt door dit soort fijne doorsteekjes.Gevaarlijk zijn juist de oversteken overbijvoorbeeld de De Lairessestraat, waarmet dit verkeersbesluit niets aan gedaanwordt. Ook vinden wij het bezwaarlijkdat er nooit inspraak is georganiseerd,terwijl er best een alternatief denkbaaris.Het stadsdeel deed in zijn verweer nietveel meer dan herhalen dat het gevaarlijkis. Omdat we het daar echt niet meeeens zijn, en omdat de bewoners onsook in groten getale steunen (en zelf ookin beroep gaan), vonden we dat we heter niet bij konden laten zitten. We hebbenhet gevoel dat de verkeersveiligheidniet het echte argument is, maar dat fietsersen bewoners moeten wijken voorde wens van de school tot een groterschoolplein. We zijn benieuwd hoe derechter hier tegenaan kijkt. (GdW)HondecoeterstraatFietspaden echt veiliger“Een zeer lang openstaande vraag was ofeen fietspad langs een voorrangsweg nuwel of niet veiliger is dan een gemengdprofiel of een fietsstrook. Welleman enDijkstra vonden destijds dat de aanlegvan een fietspad weliswaar het aantalongevallen op wegvakken doet verminderen,maar het aantal ongevallen opkruispunten doet stijgen. Sinds dit onderzoekis Nederland evenwel fors veranderdals gevolg van Duurzaam Veilig.Het is dan ook de vraag of deze conclusienog steeds actueel is.”Aan het woord is Theo Zeegers (verkeerskundigebij de Fietsersbond) enhij concludeert dat de lijvige studie vanPaul Schepers van Rijkswaterstaat naartweezijdige oversteekongevallen eendefinitief antwoord op die vraag geeft.Blijkens dat onderzoek is “ook op kruispunteneen fietspad het veiligst. In dezeconclusie is er gecorrigeerd voor de intensiteitenvan zowel het autoverkeer alshet fietsverkeer. Dit leidt dan tot het inzichtdat het risico voor fietsers op kruispuntenmet fietspaden lager is dan opkruispunten met een gemengd profiel ofeen fietsstrook. Anders gezegd: bij vergelijkbareintensiteiten zijn fietspadenhet veiligst, dan gemengde profielen endan fietsstroken.”Het rapport (160 pagina’s) en de samenvattingvan Theo Zeegers (3 pagina’s)zijn te vinden op onze website (Onder“Feiten en cijfers” onder het kopje “januari2010”)ZIJSTRAATFietssnelwegHet Ministerie van Infrastructuur enMilieu heeft besloten een schamele21 miljoen uit te trekken voor 16 snelfietsroutes.Meteen stond half fietsend Nederlandte juichen, de Fietsersbond voorop.Ik niet.OPINIEOm te beginnen wil men niet zozeerhet fietsen stimuleren als wel het fileprobleemverminderen.Waarom fietst iemand? Daar zijn veelantwoorden op mogelijk, maar bijnaiedereen zal minstens noemen: lekkerbuiten in de frisse lucht bewegen.Niemand fietst om het fileprobleemop te lossen. En je fietst ook niet omhet je buurman in zijn auto makkelijkerte maken op de snelweg.En wat gaat er nou eigenlijk gebeuren?Die fietssnelwegen worden aangelegdnaast filegevoelige knooppunten.Dat is lekker fietsen! Deuitlaatgassen naast een 6-baanswegzijn heel wat erger dan die scooterswaar veel over geklaagd wordt.Uit onderzoek blijkt dat fietsers minderstress hebben dan andere weggebruikers.Zal het snel fietsen op fietssnelwegenin de uitlaatgassen ookbijdragen aan minder stress? Wantdat moet natuurlijk: snelfietsen. Netals op de autosnelweg moet je voortjakkeren,anders hebben de anderenlast van je. Hé slome bejaarde, watdoe je hier op de snelweg!Daarbij komt dat het zal tegenvallen,dat ongehinderd over lange afstandsnel kunnen doorfietsen. Juist hetaf en toe wachten bij een kruispunt,geeft even adem.Natuurlijk heb ik niets tegen extrafietssnelwegen, maar de huidige fietsersworden er niet beter van. En ofhet automobilisten verleidt om overte stappen, is maar de vraag. Eengemiddelde snelheid van 26 km/u inplaats van 23 km/u, dat zal toch nietde doorslag geven?Tenslotte zou het mij niet verbazenals deze flitspaden niet zozeer hetfietsen gaan stimuleren als wel hetscooterrijden. “Yes, nu kunnen we helemaaldoortuffen!”Het zal deze gedoogregering allemaalniet uitmaken, maar de fietserswel.TL

‘Op eigen kracht’Reisboekenwinkel Pied a TerreVier jaar geleden gingen reisboekhandel Pied a Terre en geografischeboekhandel Jacob van Wijngaarden samen en vonden een nieuw,groot pand aan de Overtoom. Fokko Bos is zodoende mede-eigenaarvan een van de betere speciaalzaken ter wereld.De VPRO koos ervoor om de jaarlijkse Bob den Uyl-prijs voor hetbeste reisboek in deze winkel uit te reiken. Tijd voor een gesprek metFokko Bos.Bos was nog boekhandelaar in Groningen(stad) toen hij lid werd van de ENWB.En omdat hij meer van besturen is danvan toerfietsen, was hij binnen een halfjaar voorzitter van de afdeling.Van klein naar grootZo’n dertig jaar geleden ontstond boekhandelPied a Terre uit een kast metbergsportboeken. Een boekhandelaarhad de zaak van een collega overgenomenen moest wat met die kast, die welerg in trek was bij jonge klanten. Van eenbevriende kroegbaas kon hij een pandjeaan het Singel huren en een aantal vande jonge klanten werd vrijwilliger in Pieda Terre. Die situatie trof Fokko Bos aan alseerste professionele kracht in de winkel.Enkele mensen van het eerste uur zijnnog altijd actief in de wandel- en fietssector;zo schrijft een van hen voor eenwandelblad. Zelf las Bos in die tijd dewandelboeken van Henk Raaff. Hij wasvooral boekhandelaar, meer dan actiefwandelaar of fietser. En meer beleidsmatigbetrokken dan door zelf de wereldrond te fietsen.Bos breidde het assortiment boekenen kaarten snel en fors uit, met fietsen,maar vooral met wat hij noemt ‘op eigenkracht-titels’. Als voorbeeld noemt hijhet pelgrimeren. “Toen de routes naarSantiago de Compostella verstopt raaktendoor de enorme populariteit, ben ikop zoek gegaan naar alternatieven eneen daarvan is Rome.” Al snel bleek dater een vereniging voor Romegangersis, daar is Bos adviseur van geworden.Hij bedenkt routes en kijkt wat er op demarkt is, wat nogal voor de hand ligt bijiemand die een reisboekwinkel drijft. Zoonstond gaandeweg een soort net vanroutes en etappes zoals Florence-Assisien Assisi-Rome, en een aansluiting naarBologna. “Het mooie is dat persoonlijken zakelijk hier samenvallen”, aldus Bos.‘Idealisme met zakelijke inslag’Een winkel met boeken en kaarten – dehelft van de 4000 m2 kaarten, en ongeveerde helft van de boeken Nederlandstalig– is iets heel anders dan drogisterijartikelenof groenten. Bos: “De eigenarenvan Van Wijngaarden en ik zaten allebeiin kleine pandjes met een vergelijkbareomzet. We waren collega’s, maar kondengeen van beiden doorgroeien door deconcurrentie van de ander. En dat waswel nodig in deze zware tijden.” Nu bestiertBos met een flink aantal medewerkersde samengevoegde zaak, die hij nietzonder trots ‘de in talen breedst gesorteerdeen mooiste reisboekhandel vande wereld’ noemt. In het boekenvak gaathet vooral om de inhoud, en je moet alsboekhandelaar – vindt hij – anders daneen handelaar in fruitsoorten of parfumsecht passie voor het vak hebben. Zelfnoemt hij het ‘idealisme met een zakelijkeinslag’. Tot de fusie was hij lange tijdvoorzitter van de vereniging van reisboekhandelaren.“Dan ben je echt de grootste van Nederland,net zo groot als de andere samen,en dan kun je geen voorzitter meer zijn,dat wordt scheef”, zegt hij met evenveelrealisme als nuchterheid. In vergelijkingmet andere landen valt Nederland watbetreft reisboekhandels positief uit detoon. Wel is het aantal gespecialiseerdeboekhandels gedaald van ongeveervijftien naar zo’n tien. “Alleen Amsterdamhad er al drie – Singel, Overtoomen Utrechtsestraat. Toen wij samengingen,hebben we wel gesproken met deUtrechtsestraat, maar een menage àtrois zat er niet in”, aldus Bos.AmsterdamBos fietst dagelijks van AmsterdamNoord, waar hij woont, naar de Overtoomen is een tevreden lid van de Fietsersbond.Zoals gezegd, als bestuurderkent hij de perikelen met overheden. Als‘Noorderling’ is hij blij met wat er in zijnstadsdeel gebeurt. “Het nieuwe fietspadlangs de Adelaarsweg en dat langs het IJzijn prachtig!”Ook over het centrum zal iemand vanFokko Bos weinig kritiek horen. Natuurlijkzijn er knelpunten, maar er wordt relatiefveel rekening gehouden met fietsers.Als voorbeeld noemt hij de situatierond het Centraal Station, waar op dePrins Hendrikkade een fietspad is aangelegdmet tweerichting verkeer. Somslevensgevaarlijk, niet alleen voor fietsers,ook voor overstekende en argelozevoetgangers. Situaties als deze duidt hijaan met “de anarchie van Amsterdamsefietsers die als breekijzer werkt”. Het luktimmers niet altijd om zaken te reguleren.Een ander ‘lastig’ punt zijn toeristen opde fiets. “Zij denken ‘hier kan alles’ engedragen zich ook zo. Vaak gedragenze zich als voetganger, maar ach, dathoort gewoon bij Amsterdam”, zegt hijwat laconiek. “Het is een wonder dater niet meer ongelukken gebeuren....”Wel is hij een groot voorstander vanhet terugbrengen van het autoverkeerin de stad. Het liefst zou hij dan ook deterugkeer van een bodecentrum zien,van waaruit de stad systematisch kanworden bevoorraad. “Als je ziet hoe vaakhier vrachtwagens voorrijden, dan denkik vaak ‘kan dit niet anders?’. De pakjeszijn vaak te groot en te zwaar voor fietskoeriersen de pakjestram van een jaar oftwee terug bleek ook geen succes.”Met kaarten en boeken in veel anderelees verder op p.16OEK 83 - februari 2011 15

vervolg van p.9talen dan het Nederlands – Duits is eengroot taalgebied, maar natuurlijk ookEngels, Frans, Spaans, Italiaans, noemmaar op – kent Pied a Terre een leveranciersbestandmet wereldwijd zo’n duizendadressen.In de winkel en daarbuitenHet assortiment is grofweg opgedeeldin drie categorieën: wandelen, fietsenen reizen. Op het Singel stond veel doorelkaar, maar op de Overtoom is het uitelkaar getrokken. Reizen is voor mensenBob den UylFokko BosBob den Uyl (1930-1992) was grootmeestervan het korte reisverhaal enschreef tientallen boeken, waarvan mijOpkomst en Ondergang van de ZwarteTrui uit 1981 nog het meest bijstaat.Met veel ironie en scherpe observatiesbeschreef hij wat hij onderwegmeemaakte.Naar hem is de prijs voor het bestereisverhaal genoemd, die in het voorjaarvoor de vierde keer in Pied a Terredoor de VPRO zal worden uitgereikt.Tot dan huurde de omroepverenigingeen dure locatie, maar nu dus op deOvertoom. “De eerste keer was watrommelig, we waren nog niet echt oporde en de kasten hadden nog geenwieltjes. We hebben een podiumdie met de auto, vliegtuig of de trein reizenen telt veel algemene boeken. De rubriekwandelen is wat groter dan fietsen,omdat de wandelaar gewoonweg watmeer basisinformatie nodig heeft dan defietser.De voor de hand liggende vraag: wordtiemand niet enorm verleid om zelf tegaan reizen als je dagelijks te middenvan reisboeken en kaarten van de mooistegebieden en verste oorden zit? “Nee”,zegt Fokko Bos, “dat ben je op een gegevenmoment voorbij.” Vroeger reisde hijwel, maar daar moest wel een aanleidingvoor zijn. Een vriend die in Afrika werkte,en wiens moeder overleed; hij erfde haarauto en die moest naar Afrika wordengereden. “Dat deed ik dan.” Of een anderevriend die kapitein was en met eenboot naar Bangladesh ging. “Ik was koken olieman.” Of naar zijn vriendin, die indie tijd voor de revolutionaire regeringvan Mozambique werkte. Altijd was ereen aanleiding. Of naar bijna alle landenwaar Portugees werd gesproken, omdathij zich die taal eigen had gemaakt. Nureist hij nog af en toe naar Italië, omdatzijn zus daar een huis heeft, of naar Groningen,waar de familie een huis heeft.Nu vormen die woningen de aanleiding...“Nee, ik reis niet om het reizen.”tekst/foto AMRgebouwd en een cateraar ingehuurd”,aldus Bos. Een beetje jammer vindt hijhet wel dat de VPRO geen geld voorgoede promotie heeft; het staat in degids en komt op de radio, want televisieis te duur. Maar ja, wie luistert er nunog naar de radio?En waar staan in Pied a Terre dereisverhalen? Dat levert een levendiggesprek op met een medewerker erbij.Vroeger stonden ze in een aparte kast,nu tussen de reisgidsen, per land. Bijherschikking overweegt Fokko Bos zeweer in een aparte kast te zetten, maardaar lijkt de medewerker niets voorte voelen. Wat heb ik aangericht in demooiste reisboekhandel?AMRZIJSTRAATEdison Peña VillarroelHet wielrennen als sport of hobbywordt gekenmerkt door fleurigekleding. Schreeuwerige kleuren, blokken,lijnen, merknamen van banken, telecombedrijven,verzekeringen, etc. Ook ik hebjarenlang als een clown rondgereden. Maarop enig moment ben ik in een zwarte truigaan rijden.Ik koos voor zwart, omdat het minderopvalt dat de snelheid niet meeraanwezig is. En in de Ronde van Italiërijdt de laagst geklasseerde in eenzwarte trui. (Die zien we nooit op hetpodium.)De zwarte trui speelt ook een rol inhet Belgische verhaal van Bob denUyl: Opkomst en Ondergang van deZwarte Trui. Deze wielertrui behoortbij een genootschap dat uiteindelijkbesluit heimelijk een wielerrondete organiseren in ondergrondse kolenmijnenin de Borinage en Noord-Frankrijk. Een 260 km lange rondemet de naam De Ronde van het Carboon.In dit hilarische verhaal beschrijftBob den Uyl dus de opkomsten de ondergang: “Ligt het begin ineen recent maar vaag verleden, heteinde kwam abrupt. Over de oorzaakweet slechts een relatief klein aantalbetrokkenen de hele waarheid...”Het was de oplettende Volkskrantcolumnist Bert Wagendorp die meteenaan dit verhaal moest denkentoen naar buiten kwam dat een vande bij de recente mijnramp opgeslotenChileense kompels, Edison PeñaVillarroel, tijdens zijn ondergrondseverblijf dagelijks 5-10 km trainde nadathij via de koker gymschoenen hadgekregen. Hij deed dat als tijdverdrijf.Na zijn bevrijding werd deze held uitgenodigdals VIP-gast om bij de marathonin New York het finishlint vastte houden. Maar dat was zijn eer te naen hij heeftde marathongewoon alsdeelnemergelopen. Helaasdeed hijdat in een witshirt.TLOPINIE16

OntstapelingWat is dat en waarom?Als je de fietsrouteplannergebruikt (zie p.5), word je algauw over de Stadhouderskadegestuurd, bijvoorbeeld als je vande Roetersstraat naar het MarieHeinekenplein wil. Daar zijn weeigenlijk niet blij mee. Wij vindendat je beter over de Sarphatistraaten de Weteringschans,de zgn. binnenring, kan rijden.Waarom vinden wij die binnenringzo veel beter? En, waaromgeeft de routeplanner toch deStadhouderskade aan?Het idee voor dit artikel ontstond toeneen lid ons vroeg of er niet iets gedaankan worden aan de onveiligheid op dekruising Ferdinand Bolstraat-Stadhouderskade.Dat is een moeilijke. Natuurlijkvinden wij ook dat die veiliger moet. Er iseen paar jaar terug een dodelijk (dodehoek)ongeval gebeurd en nog steeds ishet zó druk met auto’s, fietsen én tramsdat één autootje dat nog even meerijdtdoor donkeroranje, de hele kruisingtwee rondjes verkeerslicht lang in de warkan gooien.Het probleem is dat een dergelijkekruising bijna niet veiliger te krijgen is.Bijvoorbeeld: alle verkeersdeelnemersmeer tijd geven, houdt automatisch langerewachttijden in en daardoor meerongeduldigen die ‘nog even door oranje’gaan of zelfs door rood. Goed beschouwdwordt het daar dus misschien wel onveiligervan. Hetzelfde geldt voor het splitsenvan verkeersstromen die rechtdoorgaan enafslaan Stadhouderskade – buitenringen die nunog tegelijk groen krijgen. Dat splitsenkost extra tijd en extra ruimte, en die is erniet. Kortom, deze kruising wordt alleenecht veiliger door het rustiger te maken.CorridorsMaar we hebben er in Amsterdam nujuist voor gekozen dat de Stadhouderskadedé drukke autocorridor is. Daaromzijn alle kruisingen daar zo druk, en minof meer vanzelf zo gevaarlijk. We betalendie prijs om het autoverkeer meer te concentreren.Daardoor kunnen we ons buitendie corridors (er zijn er meer) woonwijkenveroorloven waar je niet meerdan 30 km/uur mag en kunt, maar waardan ook maar weinig auto’s hoeven tezijn. En het maakt ruimte voor fietsroutes.Bijvoorbeeld die over de binnenring(Sarphatistraat–Weteringschans–Marnixstraat).Daar zijn nu nog zo weinigauto’s omdat die een alternatief hebben.En daardoor kon de Weteringschanseenrichtingsverkeer worden. Dat effectzie je ook terug op de fietskaart van Amsterdamvan de Fietsersbond: de Weteringschansis groen, want (relatief) veilig.Veiliger dan de Stadhouderskade met aldie volle kruisingen.OntstapelenIn het verkeersbeleid van de stad staatdit principe bekend als het scheiden vanfuncties, of ook wel ‘ontstapeling’. DeStadhouderskade in ons voorbeeld heeftde functie autocorridor. Daardoor is erop de Weteringschans ruimte ontstaanvoor de functie ‘OV- en fietscorridor’. Dewijken daartussen en daarachter hebbende functie ‘verblijfsgebied’. In hetverkeersbeleid van Amsterdam wordter zoveel mogelijk naar gestreefd om deHoofdnetten Auto, OV en fiets te scheiden.Te ontstapelen dus. Dit levert demogelijkheid op om als fietser te kiezenvoor een veilige route.Bij de Singelgracht is die ontstapelinggoed gelukt. De autoroute op de buitenringen de fietsroute op de binnenringzijn gescheiden, waardoor de fietsrouteecht ‘duurzaam veilig’ is. Tegelijk heeftde Stadhouderskade fietspaden voorwie daar toch echt moet zijn. Dat maakthem echter niet net zo veilig als de binnenring.Die duurzame scheiding op debinnenring strekt zich namelijk uit totover de kruispunten, en die hebben hetmeeste invloed op de kwaliteit van eenroute.Duurzaam veiligDaarom zetten we als Fietsersbond altijdop veel meer in dan alleen vrijliggendefietspaden. Duurzame veiligheid bereikje alleen met circulatiemaatregelen, zodatje fiets en auto echt scheidt, ook opde kruisingen. Juist op straten waar (minof meer gedwongen) de hoofdroutessamenvallen, zijn vaak problemen. Voorleesverder op pag. 18Weteringschans – binnenringOEK 83 - februari 2011 17

vervolg van pag. 17beelden zijn de Berlagebrug en de Overtoom.De Berlagebrug is gelukkig sindsde ingebruikneming van de Gooisewegniet meer zó belangrijk in het autonetwerk,en de Overtoom kent voor fietsersgelukkig een alternatief in het Vondelpark.De Van Woustraat, daarentegen, is geenhoofdnet auto (dat ligt ernaast op deAmsteldijk), maar toch rijden er veel teveel auto’s om te kunnen zeggen dat hetontstapelen hier gelukt is. Daar is, omdathet voor de fiets en het OV ook nogsteeds een heel belangrijke route is, nogveel winst te behalen.Fietsen in cijfersElk jaar wordt op heel veel puntenin de stad het verkeer geteld.Deels handmatig, deels met hulpvan (bijvoorbeeld) de lussen vande verkeerslichten. Dat levertbehalve een heleboel getallen engrafieken, ook een paar conclusiesop. En handvatten om debelangen van fietsers nog beterte kunnen behartigen.Langs de Singelgracht liggen 30 telpunten(bij alle oversteken om het Centrumin en uit te gaan) en de cijfers daarvanzijn op een rijtje gezet. In de grafiek in afbeelding1 de totalen. Een veelzeggendplaatje. We zien een langzame maar zekeredaling van het autoverkeer in en uitde stad (rood), en een bijna gelijke stijgingvan de fiets (blauw). Goed en prettigom te weten. Je kunt je nu ook nauwelijksnog voorstellen dat er in 1980 1,5keer zoveel auto’s in het Centrum waren.Nog interessanter is de verdeling vanpassages over die 30 verschillende plekken,weergegeven in afbeelding 2.Maar die ster is wel wat misleidend,omdat er aan de zuid/west kant van debinnenstad nu eenmaal meer oversteekpuntenzijn. De toch ook tamelijk spectaculairepont naar Noord valt daardooreigenlijk in het niet. Kees Rovers heeftvoor ons dat plaatje aangepast, om hetinzichtelijker te maken: afbeelding 3.Daarin geeft de lengte van de lijnen hetRouteplannerDit stukje heeft nog een andere aanleiding:het feit dat de routeplanner vande Fietsersbond (zie p. 5) het idee datontstapelde fietsroutes de voorkeurkrijgen niet goed door blijkt te voeren.Ook daar wordt de ‘verkeerde’ routeover de Stadhouderskade aangewezen.Dat komt omdat ‘gevaar van kruisingen’een moeilijk criterium is om in te voeren.Ongevalscijfers hebben, bijvoorbeeld,als nadeel dat ze hoger worden als eenroute drukker wordt. Dat hoeft nog niette betekenen dat je ongevalsrisico alsfietser ook hoger is. Andere criteria zijnal gauw subjectief (“ik vind het daar nieteng, want ik weet de volgorde waarinde verschillende richtingen van het verkeerslichtgroen krijgen”). Het criteriumdat zwaar weegt voor een veilige routeaantal fietsers bij elke oversteek weer (enníet de plek waar ze vandaan komen). Jeziet de langste lijn (de meeste fietsers) bijde brug in het verlengde van de FerdinandBolstraat. Die profiteert allicht watvan de tijdelijke sluiting van de onderdoorgangvan het Rijksmuseum, maartoch heeft ook de Museumbrug zelf nogeen indrukwekkende lijn.Voor ons is het nuttig om te zien waar deallerdrukste fietsroutes zitten. Een extraargument om die als eerste beter vormte geven. De enorme aantallen daar makenduidelijk wat het kost om al die fietserssoms wel een minuut per cyclus telaten wachten voor een rood licht.Veel tel- en cijferwerk is samengevat inMobiliteit in en rond Amsterdam, uitgegevendoor de gemeente. Een fraai boekwerkwaaruit blijkt dat het feit dat de stadüberhaupt nog bereikbaar is, te dankenis aan het succesvolle fietsbeleid. Dat beleidis vooral succesvol geweest binnende A10. Het is nooit echt gelukt om het‘te exporteren’ naar de regio. Daar wonenen werken dus heel veel mensen dienog steeds bijna alles met de auto doen.Dat moet anders kunnen, bijv. door deafstanden daar korter te maken en deactieradius van de fiets te vergroten, bijvoorbeeldmet lange-afstand routes metvoorrang en meer comfort.GdWMobiliteit in en rond Amsterdam kan wordengedownload via onze website:Feiten en cijfers > November 2010.in de routeplanner, is de aanwezigheidvan vrijliggende fietspaden. Begrijpelijk,maar in dit geval jammer. De rustige Weteringschansmet een paar auto’s, weliswaargeen vrijliggend fietspad, maar welrelatief veilige kruisingen, scoort dan ineenslager dan de Stadhouderskade.Gelukkig hebben we nog Amsterdam opde Fiets, de fietskaart waar de expertisevan de afdelingsmedewerkers en –vrijwilligersin tot uitdrukking komt. Dieexpertise blijkt hier wel degelijk een toegevoegdewaarde te hebben boven hetcomputersysteem, en daarmee kunnenwe het fietsen hopelijk nóg beter krijgen.Afbeelding 1Afbeelding 2Afbeelding 3GdW18

Louis Sibeijn: mensen gelukkig makenHonderden, misschien wel duizenden fietsers die plotseling metpech langs de kant van de weg kwamen te staan, heeft Louis Sibeijngeholpen. Net als de gele ANWB-auto’s redt hij reizigers in acutenood - met een lekke band, een gebroken ketting of welk mankementdan ook. Een essentieel verschil: de ANWB kun je bellen, enLouis geeft aan niemand zijn adres, zelfs geen telefoonnummer. Eengoede reden voor een gesprek met de Florence Nightingale van deAmsterdamse fietsers.Als jongen van elf kreeg Louis Sibeijnin 1956 zijn eerste echte fiets. Hij hadals kleine jongen leren fietsen en was dekinderfiets ontgroeid. Met zeven (half)broers en -zussen woonde hij met zijnvader en stiefmoeder in de Karperstraat,achter het voormalige Haarlemmermeerstation.“Die fiets kostte wel 125 gulden,en ik kreeg er materialen bij en kocht zelfook gereedschap. Mijn vader was tandtechnicus,dus ook erg handig, technischen behulpzaam. Zo gek was het niet datik als kleine jongen al familie, vriendenen buren hielp, als er wat met hun fietsaan de hand was.” Meer nog dan van zijnvader, leerde Louis van veelal inmiddelsverdwenen en overleden fietsenmakersals Out in de Bosboom Toussaintstraat,en die van de zaak tegenover het Huisvan Bewaring in de Havenstraat, vlak bijzijn ouderlijk huis. Ook van meneer Vanden Brink die bij Simplex werkte (“DatSimplex over de kop is gegaan, is onzin.Ze zijn overgenomen door Gazelle.”)leerde hij veel en natuurlijk bij Wido aande Bilderdijkstraat.Van zijn zesde tot zijn vijftiende doorliepLouis Sibeijn de Alfred Binet school voorBuitengewoon Lager Onderwijs (BLO), inde Rustenburgerstraat. Daar ging hij alsenige uit het gezin op de fiets naar toe.“Ik heb er van alles geleerd. Rekenenvond ik het belangrijkst, dat heb je lateraltijd nodig. Maar ook aardrijkskundeis er goed ingestampt. Natuurlijk konik goed lezen en schrijven toen ik vanschool kwam.”Van magazijnmeester tot ZorgvlietDaarna was het tijd om te gaan werken,in combinatie met Praktisch Gericht Onderwijsin de avonduren. Hij kon beginnenals magazijnmeester bij een drogisterijin de Beethovenstraat – waar nu eenparfumerie is gevestigd. Daarna werktehij kort bij een boekbinderij en waseen tijdje leerling-loodgieter, maar hetmagazijnwerk lag hem stukken beter.Louis SibeijnVijftien jaar lang was hij magazijnmeesterlevensmiddelen bij grootgrutter DeGruyter, die verspreid over de stad veelwinkels had. Louis kwam te werken opde De Clercqstraat. Een compleet fotoboekbevat beelden van toen, met collega’sen de werkplek. Toen het met DeGruyter bergafwaarts ging adviseerdezijn vader hem om een baan bij de gemeentete zoeken, dat gaf altijd zekerheid,toen.Gedurende 22 jaar zou hij in dienst zijnvan de gemeente Amstelveen; hij werkteop Zorgvliet als tuinman, assistent-grafdelveren ordonnans (iemand die er voorzorgt dat belangrijke papieren op tijd opde juiste plaats worden afgeleverd). Endat rondbrengen ging natuurlijk altijdop de fiets, want een rijbewijs heeft Sibeijnnooit gehaald – en geld voor eeneigen autootje was er nauwelijks.Steeds de helpende handIntussen hielp hij mensen uit de nood.Of het nou in Amsterdam, rond de Clercqstraat,Zorgvliet, zijn woning, of opfietstochten buiten de stad was. Vaakdrie, vier keer per dag, zomers soms welmeer dan zes keer (maar ’s winters aanmerkelijkminder). Hoeveel kettingen hijin al die jaren heeft gesteld, weet hij niet.Niet helemaal onbevangen staat LouisSi beijn tegenover vrouwelijk schoon.“Twee Zweedse toeristes met lange benenen blonde haren kregen een lekkeband. Korte broekjes, prachtige vrouwen,maar ik heb een goede band metde politie en dat wil ik graag zo houden,dus geen fratsen!”Rijdt u met een aanhangertje? vraag ik.Nee, hij heeft slechts een tasje met allerhandeonderdelen en gereedschapbij zich. Daar zit van alles in: boutjes enmoertjes, inbus- en andere sleutels, binnenbanden,spatborden, tangetjes.Zijn materialen koopt hij bij de firma Witterin de Van Woustraat. “Soms krijg ikkorting,” aldus Sibeijn. Dat helpt hem omde kosten en baten – die hij zorgvuldigbijhoudt – in balans te houden. “Ik houder mee op zodra ik er op moet gaan toeleggen!”Hij is tevreden over dankbaremensen, die – net als de politie overigens– vinden dat je tegenwoordig nietmeer van dit soort mensen tegenkomt.Die onbaatzuchtig anderen in nood helpenen daar niet dik voor hoeven op testrijken. Een paar euro krijgt hij meestalwel van de noodlottige die hij snel enadequaat heeft geholpen. “Een tijd geledenfietste ik de Holterbergtoertocht,toen er bij Ommen iemand langs de kantstond met een gebroken ketting. Dieheb ik natuurlijk even geholpen.” Eenitem bij AT5 een jaar of zes geleden heefthem kortstondige bekendheid gegeven,maar zijn standpunt is duidelijk: hetmoet leuk blijven, niemand krijgt mijntelefoonnummer!Waarom, Louis?Het gaat erom mensen in nood gelukkigte maken. Dat is zijn drijfveer. Sibeijnheeft even overwogen ook een EHBOcursuste volgen, maar een arts raaddehem dat af. “Als er wat met de fiets is,kan ik dat repareren, maar met mensenkomt er meer bij kijken. En je moest ookvreselijk veel uit je hoofd leren. Ik benhelemaal geen arts, en zelfs die makenwel eens fouten. Dat soort dingen wil ikniet aan m’n fiets hebben hangen”, aldusLouis.Ook op 21-jarige leeftijd was hij redderin nood. In augustus 1966 redde hij eenleerling verpleegster op driehoog in hetlees verder op p.20OEK 83 - februari 2011 19

vervolg van pag. 19Wilhelmina Gasthuis uit het brandendeziekenhuis. Omdat hij voor zijn actie eenraam moest inslaan, is hij kort door depolitie vastgehouden, maar hij haaldemet naam, toenaam en foto de landelijkekranten. En van de leerling verpleegsterkreeg hij een bedankje toen hij haarkwam opzoeken in het hospitaal.Louis Sibeijn een Florence Nigthingale?Dat mag hij zelf beoordelen...tekst/foto AMRDe Fietsersbond kijkt vooruitdie wel werken. Iets waar we al op kortetermijn aan moeten gaan werken.Al te vaak regeert de waan van de dag.Als het sneeuwt, reageren we waar hetmis gaat. Als er een plan ligt voor de herinrichtingvan een straat, kijken we of hetvoor fietsers goed is.Om te voorkomen dat we vergeten waarwe als Fietsersbond op langere termijnnaar toe willen hielden we in de kerstvakantieeen bijeenkomst over onzetoekomst. Hoe willen we in 2030 door destad fietsen? Welke resultaten moet deFietsersbond in 2015 behalen?Iedereen merkt dat er meer gefietstwordt in de stad. DIVV heeft uitgerekenddat sinds 1990 het aandeel van de fietsten opzichte van auto en OV gestegenis van 33% naar 47% (zie ook p. 18). Datis mooi, maar soms ook lastig. Zie maareens je fiets netjes kwijt te raken bij eenstation. Of fiets in de ochtendspits maareens over de Amstel bij de Hogesluis. Enwat te doen met het parkeren van bakfietsen?Superfietsroutes en fietsparkerenWe verwachten dat deze groei van hetfietsverkeer zal doorzetten. En dan komener steeds meer plekken waar eenfietspad van 1 meter 80 niet meer voldoet.Daarbij zijn er steeds meer verschillendefietsers: assertieve die liefst zo minmogelijk oponthoud hebben van verkeerslichtenof heuveltjes, en kwetsbare,die juist de bescherming opzoeken.In de toekomst zouden we graag de belangrijkstefietsroutes ruimer en comfortabelerwillen vormgeven. Denk aande binnenring (Marnixstraat–Weteringschans–Sarphatistraat),nu al één van dedrukst befietste routes van de stad. Maardie route kan natuurlijk veel beter: zonderde rare hindernissen en doorsteekjesbij het Weteringcircuit en het Leidsepleinen zonder (te) lange wachttijdenbij verkeerslichten. En is het niet raar datde duizenden fietsers in de spits minderruimte krijgen dan een handjevol taxi’sen auto’s? Tegelijkertijd willen we onsbij het maken van een ‘superhoofdnet’juist niet laten afleiden van het veiligermaken van het fijnmazige fietsnetwerk.Voor parkeren geldt iets vergelijkbaars:veel meer fietsers met veel meer – verschillende– wensen. We willen meerplek, maar vooral nieuwe oplossingenKeurige clubOok de strategie van de Fietsersbondwerd besproken. De Fietsersbond heefteen reputatie als een keurige club metgoede contacten bij ambtenaren en politiek.Dat is goed voor de lobby. Of is deFietsersbond inmiddels ‘te’ keurig gewordenen zou ze wat vaker haar tandenmoeten laten zien?Reageren op voorstellen van de gemeentezullen we blijven doen, maar wezullen ook weer wat vaker onze eigenagenda opstellen. Dat is de conclusie. Endus aan de ene kant het aankaarten vanproblemen zoals scooteroverlast, maarook het doen van eigen voorstellen.Voorstellen die het fietsen in Amsterdamnog aangenamer maken.De plannen staan omschreven in eenstrategieplan en werden ook nog toegelichtop de ledenvergadering (AALV) van19 januari. De komende jaren denken wehiermee verder te kunnen.GFGeïnteresseerd in het strategieplan? Laat hetons weten....“‘te’ keurig geworden”?...“vaker de tanden laten zien”?foto C. Oosthuizen20

OdebrugOpgelostCENTRUMDe Odebrug is open. Deze nieuwe brugverbindt de Geldersekade met het Oosterdokseiland.Daardoor kun je vanuit destad zonder geslinger richting IJ fietsen,en ook naar de OBA en het conservatorium.De brug vervangt de Oosterdoksdam,die zal worden afgebroken. Wij zijnblij met de logische route en heel blijdat het fietspad aan de goede kant ligt,waardoor de regeling op de kruising metde Prins Hendrikkade behoorlijk goed is.En we zijn natuurlijk ook erg benieuwdnaar hoeveel autoverkeer deze kaarsrechtedoorsteek dwars door de stadgaat ontdekken en gebruiken.Al lang vindt de Fietsersbond dat klinkersniet voldoende kwaliteit hebben bijintensief gebruik. De fietser is de eerstedie daar slachtoffer van wordt. Daarombepleiten we vaak om eens ‘streetprint’te proberen. Asfalt, met een patroontjeerop. Dat blijft precies zo recht liggen alsje het aan het begin hebt neergelegd.En nu ligt het onder andere op het Konings-en het Rembrandtplein. Helaasniet zozeer voor de fietsers, maar om detrambaan netjes te houden. Maar daarheb je als overstekende fietser natuurlijkook profijt van.Er wordt hard gewerkt aan de Marnixstraat.Nog lang niet af, maar je kuntnu al de fietsstrook langs de riante parkeervakkenen een stukje met vrijliggendfietspad ervaren. In de uitvoeringzitten nog wel wat technische gebreken(bijv. onnodige stoeprand) die we er noguit proberen te krijgen.MarnixstraatWESTDe Bilderdijkstraat is klaar. Althans, hetstuk tussen Kinkerstraat en de De Clercqstraat.Ook hier eindelijk vrijliggendefietspaden. Ook al zijn ze smal en mettegels (vanwege de bomen), het is tocheen hele vooruitgang. Beslist de eindelozediscussie die er aan voorafgegaan iswaard. Nu nog het laatste stuk tot aan deOvertoom. De voorbereidingen zijn al ingang gezet.WESTPOORTHet viaduct bij station Sloterdijk is naéén jaar weer terug van weggeweest. Enhet is nu een fietsviaduct, al is het nogeen ‘work in progress’. Vanaf het viaductwordt de nieuwe fietsenstalling bereikbaar.Intussen is de voorrang op de Arlandawegtegen de afspraken in foutgeregeld. Ook hier proberen we nog eenaanpassing te bewerkstelligen.Viaduct CarrascopleinNieuwWESTDe kruising Kinkerstraat-Bilderdijkkade(voor de AH) is aangepast omdat hetzicht heel slecht was. Dat is gelukt, eenstuk overzichtelijker, maar voor de inrit iseen steile stoepband gebruikt in plaatsvan de voorgeschreven schuine tegels.Nu is zo’n inritconstructie nooit eenpretje, maar hier is het ronduit gevaarlijkomdat fietsers die er niet op rekenen erdoor uit balans kunnen raken (of erger)en dat wil je op zo’n drukke kruisinglees verder op pag. 22Streetprint RembrandtpleinBilderdijkstraatKinkerstraat-BilderdijkkadeOEK 83 - februari 2011 21

niet hebben. En voor mensen die daarelke dag langs moeten betekent die testeile helling waarschijnlijk elk half jaareen nieuw wiel. Je kunt het probleemvermijden door aan de verkeerde (maarwel legale) kant van de Bilderdijkkade tegaan fietsen en de fatale kruising zo teomzeilen. Maar dat kan toch niet de bedoelinggeweest zijn van de aanpassing.We hebben het probleem aangekaart bijhet stadsdeel.ZUIDOok een oplossing met een gebrek is tevinden op de Europaboulevard. Al jarenwilden wij dat je in twee richtingen voorde RAI langs mag fietsen, zodat je, als jevanaf bijvoorbeeld de Europahal richtingcentrum wilt, drie grote oversteken kuntvermijden. Bij de herinrichting van hetvoorplein van de RAI en de Europaboulevardis dat gelukt, zij het dat de ruimtevoor de fiets aan de smalle kant is. Helaaszijn de andere dingen die we daar wilden,niet gelukt. De oversteek óver deboulevard tussen de Kennedylaan en deRooseveltlaan is zomaar verdwenen uitde plannen, omdat in 2020 de auto’s daarte veel last van zouden krijgen. Daardooris dat tweerichtingen fietspad niet echtmeer een opgelost knelpunt, maar eenbittere noodzaak. Ook de doorsteekdoor het RAI-terrein blijft onduidelijk,terwijl er zeer geschikte opties lagenvoor een mooi uitgevoerde hoofdfietsroute,wat het daar volgens alle afsprakenwel degelijk is.NIEUW-WESTOp diverse plekken in de stad stuit je oprare, langdurige, vervelende omleidingen.Het Zwartepad tegenover de molenvan Sloten (hoek Frankfurthersingel/Zwartepad) is er al een hele tijd uit. Datbetekent een naar stukje omfietsen.Op de Pieter Calandlaan moeten fietsers,ondanks de schijnbare ruimte, oversteken(foto rechts). Maar hoe je dan verdermoet, is een raadsel . Ga je in de tegenrichtingop het fietspad aan de overkant,dan schijn je zelfs beboet te kunnen worden.gebouwd wordt, is er geen enkele redenom dat niet terug te leggen. Het lijkt echterwel makkelijk om zo’n terrein maarhelemaal leeg te houden. Typisch dat jezoiets nooit ziet op het Hoofdnet Auto.CENTRUMTenslotte hadden we wel gehoord datde brug over de Lijnbaansgracht, bij de....niet langs de Marnixstraat magElandsgracht er een tijd uit zou gaan,maar niet dat je daar dan ook niet langsde Marnixstraat mag. Enige duizendenfietsers moeten een raar stuk slingerendoor de Jordaan, omdat er af en toe eentram, bus of taxi langs moet. Vanuit deKinkerstraat linksaf is het daar altijd precieseven ‘gevaarlijk’, maar dit is opeenseen probleem…ZUIDASIn de Zuidas komen veel van onze problemenmet het project Zuidas samenin het deelgebied ‘Beethoven’. De oostwesthoofdfietsroute wil dat projectgraag verschuiven om het gebied heen,zodat het gebied zelf meer ‘Amsterdamsekwaliteit’ heeft (wij begrijpen dat ookniet). Die verschuiving betekent behalveomrijden ook dat fietsers (duizendenschoolkinderen en forensen naar stationZuid) gelijkvloers de Beethovenstraatover moeten, die in de spits druk en snelbereden wordt door auto’s en OV.In het verleden is de beslissing hieroveruitgesteld, vanwege complicaties enweerstand. Onlangs ontdekten wij echtertot onze verrassing ‘alvast maar’ eenwegonttrekkingsbesluit van het fietspadop de oude plek. Dat leek ons een slechtemanier om de beslissing te forceren,en na inspraak van ons, bewonersplatformZuidas en buurtbewoners, warende gemeenteraad en de wethouder datgelukkig met ons eens. Een tijdelijkeomleiding zou nodig kunnen zijn, en diekomt er wellicht ook, maar over de juisteplek van de route moeten we ons noggrondig beraden. (GdW/GF))ZUIDOOSTIn de E-buurt in stadsdeel Zuidoost is eenfietspad gesneuveld. Nu er echter niet...moeten fietsers, ondanks de schijnbare ruimte, oversteken22

SinterklaasoptochtBij mij thuis is het geen geheim dat mijnmeest favoriete dag om te fietsen de dag isvan de intocht van Sinterklaas in Amsterdam.De spontane parade van honderden blije,zingende en zwaaiende kinderen en oudersdie langs de Weesperzijde met de stoombootmee fietsen vind ik zo opwindend, dat ik er hethele jaar naar uit kijk.Maar afgelopen november, toen die magischedag aanbrak, vond mijn vrouw het te koud ente nat voor onze vijfjarige zoon om achter opde fiets mee te rijden. Dat ik het zo jammervond mijn zoon thuis te moeten laten, deedmijn vrouw vermoeden dat onze zoon enkeleen excuus was om aan de fietsparade meete kunnen doen. “Als je zo nodig wil”, zei ze,“ga dan alleen.” Alleen? Eigenlijk was haarsuggestie niet zo’n slecht idee. Als mijn zoonniet kon, daarom hoefde ik het nog niet telaten schieten.Dus sprong ik op de fiets, spoedde me de staddoor en kon me, net nadat hij de Berlagebruggepasseerd was, bij de Sint aansluiten. Maarvrijwel onmiddellijk, terwijl ik in kolonne mettientallen andere ouders opfietste, merkte ikdat er, als je geen kind bij je hebt, eigenlijkgeen reden is om blij te zijn of te zingen ente zwaaien. Juist door daar met een leegkinderzitje te fietsen werd ik me daar pijnlijkvan bewust. De anderen zouden wel denken:“Wie is die rare die daar zonder kind rijdt?”.Als gauw bereikten we het deel van de Amstelwaar Luud Schimmelpennick woont. Toenik nog maar net uit de VS in Amsterdam wasgearriveerd, interviewde ik Luud bij hem thuis.Zijn betrokkenheid bij het Witte Fietsenplanin de jaren 60 en bij de fietsdemonstratiesin de jaren 70, vond ik enorm inspirerend.Heldenverering is niet mijn ding, maardoor de vele uren die ik gestoken heb inhet bestuderen van de geschiedenis vanhet fietsen in Amsterdam, heb ik een zwakgekregen voor degenen die in de dagenvóór het bestaan van de Fietsersbond, in defrontlinie vochten voor de rechten van defietser in Amsterdam.Dus toen de fietsstoet Luud’s huis naderdekeek ik omhoog naar zijn woning. Onderde gezichten die vanachter de ramen naarde Sinterklaasvloot keken, was dat vanLuud zelf, gekroond met een blauw en geleZwarte Pieten muts. Ik moet bekennen datik vol bewondering schoot. Wow! Daar washij, een van mijn helden! En nog meer trofhet me dat Luud niet naar Sinterklaas of destoomboot of de Pieten of de lawaaiige vlootkeek. Nee, hij keek strak omlaag naar defietsers daar beneden. Onze traag bewegendefietsprocessie scheen hem meer te interesserendan de stoet van boten. En hij keek naar mij!Ik wist niet wat te doen. Moest ik lachen? Hemmet opgestoken duim groeten? Maar voor iktot iets kwam, besefte ik plotseling dat Luudniet echt naar mij keek. Hij keek, zo scheen het,precies achter mij, naar mijn lege kinderzitje.Mijn held moet gedacht hebben: “Wie is dierare die daar zonder kind rijdt?”Ik boog het hoofd, zette aan en bezwoermezelf dat – ook al is er een sneeuwstorm– mijn zoon mij bij de volgendeSinterklaasoptocht zal vergezellen.Pete JordanOEK 83 - februari 2011 23

ONBEGAANBAARNIETZÓMAARZÓfotografie Hans MoorenGOED BEGAANBAAR