ARTAXERXEi

H É TL É V E Nkwam, die openlyk roonde, hoe zeef hyover di: Bedryf te onvrede was, en zynenZoon, wanneer deze PHILIPPUS hieroverfcherpelyk befrrafce en bittere verwytingendeed, niet beval te fwygcn. Men hieldhet daar voor, dat de jonge ARATUSPHILIPPUS beminde. Hy beet hem dannu toe: „dat hy hem niet meer fchoonvond, na het bedryven van eene zo fchandelykedaad, maar wel affchuwelyk leelyk!"— PHILIPPUS, ondertusfchen- yantwoordde hem op deze harde beftraffingeniets; hoewel men genoeg zag, dat hytelkens in gramfchap dreigde los te barften,en vaak, fèrwyl de andere fprak,iets tegen hem tusfchen de tanden morde;maar, even als had hy het geen hem wastoegeduwd met gelaatenheid aangehoord enverdraagen, en wilde hy blyken van Gemaatigdheidgeeven in het ftuk van Befluur,hy noodigde voorc den Vader op te ftaanuit de Vergadering, reikte hem de rechtehand en geleidde hem naar den Burg vanMesfene, geheeten Momatas(v), als vooivnee*00 Doorgaans Ithomt genoemd. De Befchry.V.ng daarvan vindt men by PAUSANIAS MesfeffP. 301.