ARTAXERXEi

VAS ARATUS, mVeldheer hy anders ook was, deze tekenenfteeds befpeurd wierden by het aangaanvan den ïrryd.Na dac ARISTIPPUS dus door hem ukden weg was geruimd, begon hy voortzyn oog te ves:igen op LYSIAOAS, denMegalopolitaner , die zyne Vaderftad alsDwingeland overheerschte, om denzelvenheimelyk te belaagen. Deze LYSIADASwas van geenen onedelen aarc, noen onverfchilligvoor roem. Ook had geeneZwelgzucht, noch Gierigheid (dc gewooneDryfveeren van de meeste Dwingelanden)hem tot deze onrechtmaatige onderdrukkingvan zyne Medeburgeren vervoerd. Veeleer was hy, nog een Jongeling zynde, doorEergierigheid, en de valfche en ydele redenenvan de zulken, welke hem de Tyrannye,a!s het begeerlykst toppunt vangeluk, hadden afgcfchilderd, toe deze dwaazeTrptschheid verleid om de Opperheerfchappyin zyne Stad te overweldigen*Dan het duurde niec lang of hy was deronaangenaamheden van de Alleenheerfchingreeds zad: en daar hy het gerust Levenvan ARATUS bewonderde, en tevens ookdeszelfs laagen vreesde, wierd hy op eenmaal.