ARTAXERXEi

V A N A R A T U S - 1Ï5woons te doen was?" — De andere riephem daarop van den Toren tot antwoordtoe: „ dat 'er geenerlei onraad te vreezenwas; maar dat zyn Hond door het lichtvan de Wachten op den muiif, en het geluidvan het fchelletje onrustig was geworden?"Deze woorden (Irekten grootelykschter bemoediginge der Soldaaten van ARA­TUS, als die nu geloofden, dat de Jagerop den Toren de zaak met opzet verheelde,omdat hy mede aan de onderneemingedeel hadt, en 'er, buiten hem, naar hunnegedachten, nog vele anderen in de Stadaanwezig waren, die den toeleg begunflig-,den. Niet te min was al het gevaar, offchoonzy reeds Honden aan den voet desmuurs, nog niet over, omdat het waggelenvan de Ladders het opklimmen zeerlang deed aanhouden, en veroorzaakte, datzy niet anders, dan zeer langzaam en Hechtseén voor één daarby konden opklauteren,terwyl dc tyd ondertusfchen drong, doordiende haancn reeds begonden te kraaien,cn de Landlieden, gewoon hunne waarennaar de markt te voeren, op het punt Hondenvan op te komen. Dit deed ARA,TUS befluiten, om zelf, zonder uitftel, op(H 2) te