ARTAXERXEi

3° H E T L E V E N .eenige Gefneedenen, die zich bij hem bevonden,fchoon weinigen in getal, om hemop een ander, paard te zetten, ten eindehem dus uit den drang der vyanden te redden.Wyl hy zich, echter, wegens zwak.heid, niet te paarde houden kon,, en ookuitzich zeiven verlangde liever te voet tegaan, namen zy 'er hem weder af, en ge.leidden hem by de hand. Hy ging nuvoort met wankelenden tred, en het hoofdop de fchouder hangende,fchoon nog alin de verbeeldinge van te hebben overwonnen,omdat hy, in het ronde, dc vluchtendenCYRUS als hunnen Koning hoordenoemen, en bidden, „ dat men hun lyfs.genade wilde fchenken:" — wanneer zekereCauniers, arme en behoeftige menschen,die by 'sKonings Leger, het welk zyvolgden, de laagfte cn verachtclykfte dienstenverrichtten, zich by de Geleiders vanCYRUSVrienden (o).voegden, welke zy hielden voor'Niettemin, toen zy, by hetflaauwe licht, de purperen wapenkjeederpnza--(tf) évxftixSétlii, i)i GIAOI2, TOIJ rsgi rti Kvfn,zo leezen wy', niet