ARTAXERXEi

142 H E T L E V E Nbedryven van zo Godloos een Schelmfhik,had behoorente ontzien en te vrcezen.Dan het fchynt met volkomene waarheidvan deze Stad gezegd te zyn, „ dat zy deallerbeste Mcnfchenvoortbrengt, wanneerhaare Inboorlingen zich overgeevcn aan dcDeugd; maar tevens ook de allerflechtfle,wanneer dezelve zien overgeeven aan hecKwaad!"Zo als ook het Landfchap zelfzo wei de fnelst doodende duikals den keurlykst fmaakenden Honigvoortbrengt.Kervel,Hec duurde, evenwel, niet lang^dat hy ten verwyt verftrekte voor de For.tuin en voor de Goden; als of die toelieten,dat een Booswicht, die zich door zogodloozen Schelmftuk in hec bezie gefieldhad van macht en heerfchappy, langen tyddaar van meester bleef.Spoedig kreeg hyloon naar werken: wanc zich haastende omCatanate bemachtigen verloor hy ltraksSyracufe, waaromtrent men een gezegdeverhaalt,door hem by deze gelegenheidgeuit; ,, dat hy om eene Kaasrasp(a~) tekrygen eene Stad verboren had!"— Ver­vol-00 9, Soortgelyke Rasp wierd eigenlyk -r*»7«»«, (patanee') maar by het Gemeen x*1&n Qatanee)genoemd. [Z. POLLUX X. B. §. 107.3En