grimas - Toneel Heverlee

ERKENNINGSNUMMER
P706406
ONZE MANU
FEDERICO
ALL MY SONS
AFGIFTEKANTOOR
LEUVEN 1
BELGIË - BELGIQUE PB
LEUVEN 1
2/777
grimas
23e jaar nr 1 - oktober 2008
verschijnt driemaandelijks

Contact
Zaal Heliand, Waversebaan 220, 3001 Heverlee
Reserveringen: 0493/683 386 of via www.toneelheverlee.be
TH-secretariaat: Ruth Cloots, Naamsesteenweg 466, 3001 Heverlee, 016/29 32 27
secretariaat@toneelheverlee.be
www.toneelheverlee.be
rekening 734-3321039-59
van bij het begin van het speeljaar kan je voor alle geplande voorstellingen
toegangskaarten bestellen

4 IPV 5 EN TOCH VEEL MEER
Aha, je dacht dat het nu toch wel
érreug lang geleden was dat je nog
eens iets van Toneel Heverlee
gehoord had. Tja, mensen komen
ons vertellen “dat ze nu nog altijd
geen Grimas in de bus hebben
gehad en dat het toch al oktober is.”
Blijkbaar zitten nog heel wat van
onze lezers in het ritme van vijf
Grimassen per seizoen. En het is
toch al enkele jaren dat we dat niet
meer doen. Dat rijmt.
Dat komt zo. Die werkwijze, niet dat
rijm. Vroeger stuurden we je in
september al een nummer om ons
jaarprogramma aan te kondigen.
Maar meteen daarna, laten we
zeggen derde week oktober, moest
het volgende nummer al klaar zijn,
het nummer waar we de
Herfstproductie in aankondigden.
Dat had twee nadelen: in Grimas 1
hadden we niet zo veel te vertellen,
namelijk niet veel meer dan ons
jaarprogramma, en Grimas 2 kwam
maar enkele weken nadien al.
Beetje too much, too soon.
Daarom doen we het nu anders: we
hebben één nummer geschrapt,
zorgen ervoor dat nummer 1 wat
vroeger in je bus zit, en vertellen in
dat nummer alles over het nieuwe
seizoen en méér dan alles over de
Herfstproductie.
Kortom, in deze Grimas verneem je
alles over “Onze Manu”, onze
eerste productie, én we lichten al
tippen van sluiers voor de Winteren
Lenteproductie. Veel vliegen in
één klap. Iedereen content.
Prettig nieuw toneelseizoen,
trouwens. Dat wensen wij je toe en
dat willen we je bieden.
Meteen al in november,
met “Onze Manu.
U komt toch ook!

HOE ONZE MANU TOT STAND KWAM
Fernand was een nakomertje en een
zevende zoon. De koning werd niet
verwittigd, want de vader van Fernand
had een betere peter op zicht. Die
dronk zich op het doopfeest Lazarus,
sukkelde in de vaart en verdronk.
Fernands moeder zag hierin een
slecht voorteken, een omen.
Ze had gelijk. Al wat Fernand
ondernam sukkelde ook ergens in.
Niettegenstaande zijn vader en vijf
van zijn broers succesvolle
aannemers waren of werden, slaagde
hij er alleen in wegzakkende bruggen,
lekkende kanalen, horizontale putten
en mank lopende relaties te
verwezenlijken. De zesde broer, die
eigenlijk de derde was, werd bisschop.
Hij zorgde voor de PR.
Rachel van haar kant stamde uit een
simpele brave familie waar op zich
niks mis mee is, behalve dat er niet
veel over te vertellen valt. Op een iets
te warme avond slaagde ze er toch in
zich te laten opmerken met door het ijs
te zakken. Fernand, die zich voor de
dertiende opeenvolgende dag aan het
afvragen was of hij ook wilde
schaatsen, dankte de hemel voor zijn
getalm en wist Rachel uit het koude
water te vissen zonder er zelf te
peilloos in te verzinken. De vijver was
trouwens maar driekwart el diep.
Fernand wikkelde Rachel in zijn
mantel en hielp haar, wrijvend en
schuddend, naar zijn woning, die
gelukkig niet te ver van de vijver af
stond. Daar wikkelde hij Rachel weer
uit zijn mantel evenals uit de rest van
haar natte kleren. En zo kwam Onze
Manu tot stand.
Met Onze Manu was er direct iets mis.
Hij weigerde de borst van zijn moeder.
Alleen geitenmelk met een vleugje
smaakmaker kon hem bekoren.
Drankje dat hij nog dagelijks slurpt,
ofschoon de geitenmelk plaats ruimde
voor fabrieksmelk met een beetje

stijfsel in. Wat duidelijk te merken is
aan zijn houding. Hoewel de kledij hier
ook een rol speelt. Op zijn zevende
liep hij van huis weg en gezien
niemand hem achterna liep was hij
verplicht uit zichzelf terug te komen.
Dat heeft hem getekend. Op zijn
veertiende liep hij uit de gemeenteschool
weg. Hij wou bisschop worden,
zoals nonkel pastoor, om heel de
wereld naar de verdoemenis te
prediken. Toen het hem duidelijk werd,
dat pastoors in een soort pensionaat
gedropt werden, was hij nog eens
verplicht op zijn stappen terug te
keren. Terugkeer waar hij dan weer
spijt van kreeg toen hij meer vernam
over het leven aldaar. Het is te
begrijpen dat al dit heen en weer
geloop hem andermaal tekende. Op
zijn éénentwintigste gebeurde er niets,
maar op zijn zevenentwintigste moest
hij vluchten voor Ingrid, de vriendin
van zijn dode vriend, de Griek. Twee
meter hoog en ruim 105-105-105!
De vriendin.
Als al wat je onderneemt misloopt, kun
je erbij gaan liggen. Dat deed Fernand
niet. Hij ging erbij wandelen. Uren en
uren en als hij moe was, ging hij zitten.
Onder de brug van de vaart, om naar
de vissen te kijken, maar die kon hij
niet echt zien want het water was te
troebel. De vissen die hij wel zag,
waren trouwens veel schoner. Zo werd
Fernand filosoof, maar gezien geen
mens naar hem luisterde, converseerde
hij meestal overdreven luid
met de wolken en heel soms met
Rachel.
Rachel deed de afwas, de
wasmachine deed de was en de
stofzuiger onderhield het huis. Met
soep kwamen ze luid bellend rond.
Een boterham met soep en stinkkaas
aten ze dikwijls en graag. Soms met
siroop. Biefstuk was te hard voor hun

tanden en sinds Rachel gelezen had,
dat frituurolie af en toe moest ververst
worden was het plezier van friet
bakken er ook af.
Onze Manu stond op een keerpunt.
Hij kon niet blijven lopen. Hij werd ook
al een dagje strammer. Nu moest het
gebeuren. De eerste occasie die zich
voordeed zou hij meepakken. En ze
deed zich voor. In de gedaante van
Lanzarote. De luidruchtige dochter van
Guy, een zesderangsgangstertje,
en Céleste, een knettergekke,
stinkrijke moeder.
Guy was vroeger boekhouder, bij
Céleste. Hij hield er heel wat aan over,
aan dat boekhouden, tot Céleste hem
betrapte. Toen kon hij kiezen en hij
hield er Céleste aan over. Sindsdien is
hij gekrompen, schoon hij denkt een
volwaardige gangster te zijn.
Céleste is het middelpunt van de
wereld en al wie het daar niet mee
eens is, kan de pot op.
Dus: Manu twijfelt, Lazarote is
chronisch overspannen, Guy sjoemelt,
Céleste raaskalt en Fernand vlucht.
Maar Rachel droomt. Wat zijn
voordelen heeft.
Zo belanden we in een mum van tijd in
een park, aan zee, in een restaurant,
in een casino, in een nachtbar…
Zo ontmoeten we ook hoogst
eigenaardige politievrouwen, zeer
loense clochards, dolle buschauffeurs,
vrolijke vriendjes, zingende kelners,
frivole danseresjes en afgestompte
buitenwippers...
Zo ook horen we nog eens muziekjes
die we misschien vergeten waren…
“Onze Manu” een dramatische
komedie… Laat het drama er maar af,
het is ten slotte allemaal komedie.
Paul Vanbossuyt

OVER ONZE PAJOTTER
We zijn niet met zoveel meer, degenen die Pol Vanbossuyt 28 jaar geleden, in september 1980 in TH zagen aankomen
voor zijn eerste regie in onze vereniging. Er zouden nog onnoemelijk veel aankomsten volgen... Hoeveel kilometer zou hij
speciaal voor ons en voor zijn liefde voor theater hebben afgelegd? Eerst vanuit Ternat en later vanuit Halle. Eerst veelal
op miezerige herfstavonden en later meestal in het kille, klamme voorjaar. Al die jaren hoogstzelden een repetitie missend,
weer of geen weer.
Nu was het al een hele tijd geleden. Natuurlijk kwamen hij en Mie ondertussen trouw naar onze producties kijken.
Maar voor een regie leek de afstand met de jaren groter te worden. Tot hij vorig jaar zelf een visje in het water gooide,
want hij legde toen de laatste hand aan een nieuw eigen toneelstuk, waarvan hij TH graag de primeur wou geven.
Creaties zijn trouwens zowat Pols handelsmerk bij TH, hetzij met zelf geschreven stukken (“Fielt”, “De voorstelling begint
om 20uur30”, “Paljaske Doctoor”), hetzij met eigen bewerkingen van klassiekers van Carlo Goldoni of Brandon Thomas.
Terug naar het recentere verleden. Het repetitieproces start onder een eerder slecht gesternte. O jawel, tijdens de eerste
lezing zijn we met zijn allen enthousiast en wordt met de absurdeske replieken van het stuk nogal wat afgelachen,
maar bij de tweede repetitie loopt het fout. Een hardnekkige tandpijn houdt Pol in Halle. Hij die sedert al jaren omzeggens
geen enkele afspraak miste, klonk aan de telefoon als een hoopje miserie!
Hij moet bij zichzelf gezworen hebben dat hij het zou goedmaken (zie Uitsmijter). Sedertdien geven we er met de hele
ploeg een ferme lap op, in de overtuiging u een aangename en ontspannende toneelavond te bezorgen.
Jan Uytterhoeven

Pols curriculum bij TH
1. De Commeren van Venetië (eigen bewerking naar Goldoni) december 1980
2. Fielt (Vanbossuyt) november 1981
3. Paljaske en al zijn meesters (eigen bewerking naar Goldoni) december 1983
4. De Zelfmoordenaar (Erdmann) december 1985
5. Vier verhalen om te vertellen (Dragun) februari 1988
6. Kabalissimo (eigen bewerking naar Molière en Goldoni) april 1989
7. De tenge van Charli (eigen bewerking naar Thomas) april 1991
8. De voorstelling begint om 20uur30 (Paul Vanbossuyt) zomer 1993
9. Paljaske Doktoor (Paul Vanbossuyt) december 1994
10. De avonturen van de brave soldaat Schwejk (Hasek) april 1997
11. Het volledige werk van Wllm Shkspr (verkort) (Borgerson, Long, Singer) april 2001
Uitsmijter: Volgens de “anciens” en andere kwatongen is onze Pajotter als goede wijn: hij wordt beter met de leeftijd.
Men zegt dat hij zowaar spraakzamer is; men fluistert dat hij een eerlijke inspanning doet om duidelijk en
verstaanbaar over te komen; men stelt vast dat hij zeer af en toe zelfs de scène beklimt om iets voor te spelen.
Deze productie kan niet meer stuk.
FIELT KABALISSIMO

TONEEL HEVERLEE SPEELT
Onze Manu
van
Paul Vanbossuyt
regie
Paul Vanbossuyt
zat. 22 nov. 2008 20u15 vrij. 28 nov. 2008 20u15 zat. 29 nov. 2008 20u15 zon. 30 nov. 2008 15u00
met
Georges Christens, Frieda Duchateau, Colette Grégoire,
An Luyten, André Smout, Jan Uytterhoeven, Marcel Valgaeren,
Hubert Vanhellemont, Eva Van Houcke, Bea Vanlangendonck,
Pascal Vranckx
zaal Heliand Waversebaan 220, Heverlee

Jm.m.v.
FEDERICO
Federico is niemand anders dan de Spaanse dichter Federico Garcia Lorca (1898-1936), die tegelijk ook nog
tekenaar was, componist, mimespeler, pianist, theaterauteur, regisseur.
“Federico” wordt een collage. We spelen met zowel de gegevens uit de biografie, als de mythes die rond zijn
persoon zijn geweven, niet in het minst door hemzelf.
Centraal staat het merkwaardige poppenkastachtig toneelspel “De liefde van Don Perlimplin en Belisa in hun tuin”,
een poëtische en tragische variante van het door heel Europa bekende volksverhaal van de oude man die een jonge
vrouw huwt.
Deze productie legt meteen ook een mogelijke (en al even tragische) autobiografische lijn bloot, die tegelijk doorheen
dit stuk en doorheen heel het oeuvre van de dichter loopt.
Maar daar omheen speelt het, door de toeschouwer mee te construeren, verhaal van dit theatrale visioen zich af,
tussen Spanje en New York, tussen Cuba en het Arabische Noord-Afrika, tussen het klooster en de arena, tussen de
werkelijkheid en de droom, tussen de helderheid van het water en de duisternis van de dood.
Programma 2008 - 2009
van en over
regie
Federico Garcia Lorca
Jos Stroobants
24, 30, 31 januari en 1 februari 2009

ALL MY SONS
Enkele jaren na Wereldoorlog II. Joe Keller, directeur van een vliegtuigonderdelenfabriek, zijn vrouw Kate en hun
zoon Chris moeten verder leven zonder Larry, de andere zoon, een gevechtspiloot die niet is teruggekeerd uit de
oorlog.
Tijdens de oorlog leverde Joe vliegtuigcilinders met constructiefouten aan de luchtmacht. 21 piloten verongelukten,
waaronder misschien zijn eigen zoon. Joe wist de schuld af te wenden op zijn werknemer, vriend en buurman Steve.
Annie, de dochter van Steve, was Larry’s lief, maar nu wil zijn broer Chris met haar trouwen, zeer tegen de zin van
zijn moeder Kate.
George, de broer van Annie, heeft zijn vader bezocht in de gevangenis en kent de ware toedracht van het verhaal.
De doos van Pandora gaat open.
Met “All My Sons” schreef Arthur Miller een familiedrama over onze verantwoordelijkheid, tegenover zowel de
maatschappij, als het eigen gezin.
Arthur Miller (1915 – 2005) creëerde “All My Sons” in 1947 en het werd zijn eerste theatersucces.
Programma 2008 - 2009
van
regie
Arthur Miller
Francis Ringelé
18, 24, 25 en 26 april 2009

Familienieuws
(1898-1936)
COLLAGE BIOGRAFIE MYTHES
POPPENKASTACHTIG
OUDE MAN EN JONGE VROUW
TRAGISCH DOOR DE
TOESCHOUWER MEE TE
CONSTRUEREN
SPANJE NEW YORK
CUBA NOORD-AFRIKA
KLOOSTER ARENA
WERKELIJKHEID DROOM
HELDERHEID DUISTERNIS
NA “ONZE MANU”
BIJ UW
FAVORIETE
TONEELGROEP
Bieke Van Deyck en Frederik Anrys zijn op 19 juli getrouwd, en nog wel met elkaar. Een dikke proficiat van ons allen.
Alfons Beauson, opa van Lisa en Nick Beauson, is op 28 juni gestorven. Hij was 68. Onze innige deelneming aan de getroffen families.

Wie ‘zomaar’ naar een voorstelling komt kijken betaalt 7 euro. Dat doe je heel gewoon aan de kassa voor de
opvoering.
Abonnementsleden kunnen rekenen (7 + 7 + 7 = 18) en gaan voor het maximum: voor amper 18 euro mogen zij
ons hele seizoen meemaken.
Steunende leden dragen TH een warm hart toe en weten dat een extra steuntje heel wat kan betekenen voor hun
favoriete toneelgezelschap: voor 45 euro krijgen ze 2 toegangskaarten voor elke productie.
Een klasse apart zijn onze mecenaatsleden. Deze sponsors van onze muze steunen TH ten volle en tellen graag
75 euro neer voor twee tickets per productie. Een uiterst sympathieke geste die wij zeer weten te waarderen.
Groepsmensen grijpen vlotjes naar een 10Zittenkaart. Zo’n kaart steek je op zak voor 60 euro en daarvoor kan je
binnen een seizoen lukraak 10 keer komen kijken. Zo’n 10Zittenkaart deel je met familie en vrienden; gezellig èn
goedkoop samen een avondje uit.
PRIJZEN EN BETALINGSWIJZEN
Een stortingsformulier zoek je hier vruchteloos. In deze elektronische tijden lukt het je ongetwijfeld op een andere
manier het gepaste bedrag op rekeningnummer 734-3321039-59 te laten verschijnen. Vergeet daarbij niet een
nauwkeurige en correcte omschrijving te geven van de gestorte valuta.
Trouwens, omdat het zo’n succes bleek te zijn de voorbije seizoenen gaan we gewoon door met de mogelijkheid om
je toegangskaarten vooraf te betalen via overschrijving. Ga naar www.toneelheverlee.be om te zien hoe je dat doet.
Langs dezelfde site reserveren is ook de enige manier om van dit betalingscomfort te kunnen genieten.
En denk er aan: reserveren is nodig. Voor iedereen!

!ONS RESERVERINGSNUMMER!
0493/683 386
Een voorstelling bijwonen?
Reserveer vooraf je kaarten:
bel het TH-reserveringsnummer 0493/683 386 op werkdagen tussen 17 en 20u
gemakkelijk, hé: zes-acht-drie, drie-acht-zes
(met 0493 ervoor)
stuur een mailtje naar reserveringen@toneelheverlee.be
of doe het on line via www.toneelheverlee.be
Een toegangskaart kopen aan de kassa vlak voor de voorstelling kan ook,
misschien vinden we nog ergens een vrij plaatsje voor je …
Prijzen?
Een toegangskaart kost 7 euro. Er zijn geen kortingen.
Mecenaatsleden en steunende leden hebben bij elke productie recht op 2 gratis toegangskaarten.
Abonnementsleden en actieve leden op telkens 1 gratis toegangskaart.
Tips voor slimmeriken:
met een abonnement betaal je slechts 6 euro per voorstelling;
een 10Zittenkaart kost 60 euro voor 10 zitjes, vrij te gebruiken binnen het lopende seizoen.
Waarschuwing
Bestelde kaarten moeten worden afgehaald ten laatste 10 minuten vóór het begin
van de voorstelling, anders kunnen ze worden doorverkocht. Als je, om welke reden dan
ook, de voorstelling niet kunt bijwonen, geef ons dan een seintje. Zo weten we dat we je
kaarten kunnen doorverkopen en kunnen we voor een optimale zaalbezetting zorgen.
Alle leden – ook abonnementen, 10Zitters en actieven – houden er rekening mee,
dat geen enkele plaats zonder meer is voorbehouden.
Tijdig reserveren is voor iedereen de boodschap!

VU: A. Vandenbrande, H.Geeststraat 31, 3000 Leuven
Naamsesteenweg 466, 3001 Heverlee
www.toneelheverlee.be