Richtlijn Guillain-Barré syndroom

Medicamenteuze behandelingDe standaardbehandeling bestond uit IVIg (0,4 g/kg lichaamsgewicht) gedurendevijf dagen, aangevuld met 500 mg intraveneus methylprednisolon per dag (bijkinderen 8 mg methylprednisolon/kg lichaamsgewicht) of placebo. Er werdengeen significante verschillen gevonden in effect op de primaire uitkomstmaat “hetpercentage patiënten dat vier weken na inclusie ten minste een graad verbetert opde „GBS disability‟-schaal [odds ratio (OR): 1,68; 95% BI 0,97-2,88].” Ook werdener geen verschillen tussen de interventiegroepen gevonden voor degeformuleerde secundaire uitkomstmaten. Wel werd in de groep diemethylprednisolon kreeg vaker een tijdelijke stijging van het serumglucose totcirca 10 mmol/l gevonden [21% versus 6% in de placebogroep (p=0,002)].Er konden geen subgroepen worden geïdentificeerd waarin het effect vanmethylprednisolon beter was dan dat van placebo. Na correctie voor bekendeprognostische factoren bleek er een gering maar significant gunstig effect van decombinatie van iv methylprednisolon en IVIg ten opzichte van IVIg en placebo tezijn voor de primaire uitkomstmaat (OR: 1,89; 95% BI 1,07-3,35). Het is daarommogelijk dat de gecombineerde behandeling met IVIg en methylprednisolon op dekorte termijn wat effectiever is dan de behandeling met alleen IVIg, maar naderonderzoek hiernaar is wenselijk.PlasmafereseSamenvatting van de literatuurIn 1984 werd de eerste RCT naar het effect van plasmaferese (PF) gepubliceerd(Greenwood, 1984). In de twee daaropvolgende grote RCT‟s (245 en 220patiënten) werd aangetoond dat PF effectiever is dan alleen standaard medischezorg indien dit werd toegepast bij patiënten die niet meer zelfstandig konden lopen(The Guillain-Barré syndrome study group, 1985; The French Cooperative Groupon Plasma Exchange in Guillain-Barré Syndrome, 1997). Het grootste effect vanPF werd aangetoond indien deze behandeling werd gestart in de eerste week vande ziekte en bij patiënten bij wie beademing noodzakelijk was (The Guillain-Barrésyndrome study group, 1985). Er zijn geen RCT‟s beschikbaar waarin depatiënten met placebo zijn behandeld. In 2002 verscheen een Cochrane Reviewnaar het effect van PF (Raphael, 2002). Er werden in totaal acht trials opgenomenin de review: zes waarin de controlegroep ondersteunende therapie ontving entwee waarin het effect van verschillende aantallen plasmaferesebehandelingen ofverschillende hoeveelheden gewisseld plasma werd onderzocht.In zes trials werden alleen volwassenen geïncludeerd, in twee trials patiënten vanalle leeftijden. De tijd tot herstel van het lopen met hulp werd geformuleerd alsprimair eindpunt van de review. Dit eindpunt werd slechts in twee trials onderzochten in één daarvan werd een significant positief effect van PF gevonden (FrenchCooperative Group, 1987).69