De Bechsteins vleermuis en de franjestaart op en rond het landgoed ...

Bechsteins vleermuizen en franjestaarten op en rond landgoed EerdeBeide methoden hebben grote nadelen als je meer over het jachtgedrag enhabitatgebruik wilt weten. Vanwege de zachte echolocatie zijn franjestaarten zeermoeilijk met de detector te ontvangen, en wanneer je ze wel ontvangt zijn ze slechtsonder optimale omstandigheden te determineren. Het volgen van franjestaarten metbehulp van een detector is buitengewoon moeilijk. Tijdens deze studie kwam het voordat we aan de hand van het geluid van de zender wisten dat het gezenderde dier zeerdichtbij vloog, terwijl we niets op de detector hoorden. Regelmatig konden we hetdier wel zien, maar volgen met de detector bleek vervolgens onmogelijk.Dit onderzoek is in grote mate beperkt door de hoeveelheid tijd die een aantalvrijwilligers kon opbrengen; zenderonderzoek is een zeer arbeidsintensieveaangelegenheid. Het aantal gezenderde dieren tijdens dit project is beperkt tot zes, enhet lijkt niet verstandig om op basis van dit aantal meteen een algemeen beeld van hetjachtgedrag van franjestaarten in het gebied te beschrijven. Het is niet zeker dat dedoor ons gezenderde franjestaarten de beste locaties in het gebied als jachtlocatiekonden gebruiken. Ook zijn de gezenderde dieren maar enkele dagen gevolgd; het isheel goed mogelijk dat deze franjestaarten op een ander moment in het zomerhalfjaarandere biotopen gebruiken.Het jachtgedrag en de jachthabitat van de zes gezenderde franjestaarten lijkt sterk ophet gedrag dat gerapporteerd wordt uit de ons omringende landen: de soort jaagtvoornamelijk in en rond bosgebied, in zowel loof- als naaldbos, op open plekkenzoals kapvlakten en soms boven moeras en weiland (Arlettaz, 1996; Siemers et al.,1999; Swift en Racey, 2002). Tussen de franjestaarten onderling was er grote variatiein zowel het habitat- als het landschapsgebruik. Tijdens dit onderzoek heeft geen vande gezenderde franjestaarten boven water gejaagd. Het idee dat franjestaarten inNederland boven of langs de oevers van oppervlaktewater zouden jagen wordtdaarmee niet ondersteund. Dit wordt bovendien niet ondersteund door detelemetriegegevens uit het buitenland (zie soortbeschrijving franjestaart) en eerderestudies in Nederland (Boonman, 1993). Het ligt uiteraard wel voor de hand datfranjestaarten toch regelmatig even boven water zullen vliegen om te drinken – net alsalle andere soorten vleermuizen.Het onderzoek met zenders heeft liefst acht nieuwe verblijfplaatsen en/ofkolonieplaatsen opgeleverd die eerder niet bekend waren in het gebied. Deze locatieswerden niet eerder gevonden, ondanks het feit dat het gebied reeds geruime tijd wordtgeïnventariseerd met behulp van detectoronderzoek. De locaties van de nieuwgevonden verblijf- en kolonieplaatsen zijn van dien aard dat deze in veel gevallen metde detector ook vrijwel niet gevonden zouden worden vanwege de grote hoogte vanhet invlieggat in de boom. Het is zeer waarschijnlijk dat er tijdensdetectorinventarisaties, zeker ook in andere gebieden, veel kolonies enverblijfplaatsen nooit gevonden zullen worden.De homeranges en de kerngebieden van de in deze studie gezenderde franjestaartenzijn relatief klein ten opzichte van de homeranges en kerngebieden van franjestaartendie bijvoorbeeld in Duitsland gemeten zijn (Siemers et al., 1999). Het is niet zekerwaar de verschillen in grootte vandaan komen. Mogelijk is het voedselaanbod in dejachtgebieden van de franjestaarten rondom Eerde groter dan in de jachtgebieden vande franjestaarten in de andere studies.21