Verenigingsblad totaal uitgave 15 jaargang 2006

D’r Noeëte KweëlerVerenigingsbladKoninklijkKerkraads MannenkoorSt. LambertusJaargang 2006, nummer 15 (oktober 2006)

Interview met Wiel KockelkornInterviewers: Luc Plummen en Robert vanBusselDit interview is het vijftiende in een reeks diegehouden wordt met markante cq. prominentepersoonlijkheden binnen en buiten het koor.Wiel, hartelijk welkom. Jij bent al heel lang lidvan de vereniging en hierin heel actief engedreven bent als bestuurslid en penningmeester,terwijl je niet actief bent als zanger. Hoe ben jijeigenlijk bij het KKM terechtgekomen?Daar kan ik heel snel antwoord op geven. Ik wildeiets betekenen in het verenigingsleven in Kerkrade.Mijn broer was al actief in het verenigingsleven inChévremont, waar ik oorspronkelijk vandaan kom.We wilden elkaar echter niet voor de voeten lopen,daarom ben ik mij wat meer gaan oriënteren in hetverenigingsleven in Kerkrade. Mijn vrienden waarik mee op stap ging kwamen allen uit het centrumen vanaf dat ik getrouwd ben woon ik zelf ook inhet centrum. Daardoor had ik hier ook uiteindelijkmeer binding mee dan met Chévremont.Hoe kwam je dan specifiek bij d’r Lambeëtes?Ik was al lid van de Commissie van Bijstand. Bijhet overlijden van oud-preses Jozef Ploum (’tPloume Jüpje) was binnen het bestuur destijdssprake van een beetje rommel en paniek. De kaswas leeg etc. kortom er moest iets gebeuren.Toevallig was ik bij de betreffende jaarvergaderingals commissielid aanwezig. Het ging er nogal heftigaan toe en ik ben tijdens het geruzie toen opgestaanen heb aangegeven dat ik vond dat de commissie indeze een taak had om te helpen en financieel teondersteunen teneinde de vereniging niet ten onderte laten gaan. Er was nog voldoende geld in kas bijde commissie en ik vond dat hier ingegrepen moestworden. Ik had weliswaar nog helemaal niets in tebrengen, ik was immers maar gewooncommissielid, maar zoals ik nou eenmaal ben vondik dat ik hier mijn zegje in moest doen.Het zittende bestuur is destijds opgestapt en menheeft mij gevraagd of ik in het nieuwe bestuurzitting wilde nemen, hetgeen ik toen ook hebgedaan. Toen ben ik samen met o.a. Toon Willemsals voorzitter en Lei Mertens als penningmeester,in de rol van vice-voorzitter aan een ware uitdagingbegonnen. Inmiddels is dit alweer zo’n kleine dertigjaar geleden.Je hebt natuurlijk aan al die jaren positieve ennegatieve herinneringen overgehouden, kun jevan beiden wellicht een voorbeeld geven, wathiervan het meest bij jou is blijven hangen?Eind tachtiger jaren was er een hele fijne sfeerbinnen het koor. We hadden veel jonge leden engaven schitterende concerten. Opeens zag je eenaantal gebeurtenissen elkaar in rap tempo opvolgen.Ger Withag bedankte als dirigent, zijn opvolgerHennie Ramaekers had meer dan twee gezichten enspeelde onder twee hoedjes. Uiteindelijk hebben wezelfs een rechtszaak tegen hem moet voeren !Kritiek vanuit met name de jonge leden nam steedsmeer toe en uiteindelijk zag je deze leden helaasook verdwijnen. Dit ging uiteindelijk sterk ten kostevan de sfeer binnen de vereniging. Ondanksmeerdere pogingen om dit o.a. samen met hetDamescomité weer op de rit te krijgen is dit nooitecht gelukt. De jongeren waren er niet meer en deouderen wilden niet echt, jammer. Uitschieters inpositieve zin waren voor mij zeker de “Weie-feste”achter het huis van Toon Willems en de LambeëtesOavende in het Hubertushuis. Op muzikaal gebiedspringen voor mij de uitvoeringen uit 1991 van deCarmina Burana van Carl Orff duidelijk naar voren.Recent ben jij benoemd als erelid van het KKM,hoe heb jij dit ervaren ?Vooropgesteld: ik vind dit uiteraard heel mooi enhet is fijn om op deze wijze waardering te krijgenvoor al hetgeen je in de afgelopen jaren voor devereniging hebt betekend. Wellicht was de plaats enhet moment waarop dit gebeurde achteraf gezienniet zo’n goede keuze. Ik heb dit ook kenbaargemaakt en aangegeven dat dit eigenlijk zo nietkan. Een erelid dient door het bestuur aan de ledenvoorgedragen te worden en pas als de leden dezevoordracht ondersteunen kan het bestuur een erelidbenoemen. Ik was nu benoemd voordat de ledengevraagd werden. Achteraf is dit wel nog aan deleden voorgelegd maar toen kon men wellicht nietanders dan “ja” zeggen. Eerlijk gezegd verwacht ikniet dat het andersom niet was gebeurd, maar het isnu toch wel anders, het voelt anders. Vanuit deleden is deze kritiek uiteindelijk ook terecht en opzeer correcte wijze tijdens de vergadering geuit, ikheb daar alle begrip en waardering voor. Neemt niet3

weg dat ik het als de kroon op het werk van deafgelopen jaren ervaar.Wiel, ik en velen met mij kennen jou als gedrevenpenningmeester, die recht op de man af zegt waarhet op staat. Zijn er wellicht kanten aan Wiel diewij niet kennen?In ieder geval denken mensen dat ik harder ben danik in werkelijkheid ben. Wellicht doordat ik eenharde stem heb komt dit zo over. Ik ben, naar mijnmening, heel sociaal en helemaal niet zo’n harde.Wat ik mij echter voorgenomen heb maak ik ook af.Toen ik destijds met het nieuwe bestuur begon hebik met Toon Willems afgesproken dat wij ervoordienden te zorgen dat deze vereniging financieel opeigen pootjes kon staan. “t Ploume Jüpje was er nietmeer om financiële malaises te repareren en het wasniet waarschijnlijk dat ooit nog iemand deze rol zouvervullen. De vereniging moest op eigen kracht enmet eigen middelen kunnen voortbestaan, dat wasons en mijn doel.Is dit uiteindelijk ook gelukt ?Uiteraard zijn vele besluiten genomen, o.a.contributieverhogingen, maar een van debelangrijkste zaken die een ommekeer hebbenbewerkstelligd is het niet langer op basis vanuitwisseling zaken te doen met andereverenigingen. Op basis van uitwisseling werkenwas, en is, altijd in het nadeel geweest vanLambertus. Per definitie trokken wij meer publiekbij de andere vereniging dan omgekeerd. Metandere woorden, wij legden uiteindelijk geld biji.p.v. dat het geld opbracht. Ik heb er daarom altijdheel sterk voor gepleit om gewoon een bedrag metelkaar af te spreken en het fenomeen “opuitwisselbasis zingen” vaarwel te zeggen. Gewoonduidelijke afspraken maken en een bedragvaststellen, dat werkt nog altijd het best en is hetmeest eerlijk. Helaas heeft het laatste concert geldgekost, mede doordat de gewekte verwachtingenvanuit het Junges Sinfonie Orchester van Aken ophet gebied van aantallen toehoorders niet werdeningevuld. Men had ons verzekerd dat zij altijd goedwaren voor 450 mensen in de zaal. Dewerkelijkheid hebben we allemaal meegemaakt. Alsde oorspronkelijke verwachtingen waren ingevuldhadden we meer dan quitte gespeeld bij de beideconcerten. Wel heeft het op muzikaal gebied weervoor goede recensies gezorgd en plukken we hiernu ook weer de vruchten van doordat we gevraagdworden om aan concerten medewerking teverlenen. De financiële schade is gelukkig welbeperkt gebleven, dat is een zaak van depenningmeester. De vereniging zal o.m. doordat wenog een sponsor gevonden hebben en de commissievan Bijstand is bijgesprongen, niet ten onder gaan,maar fijn is dit natuurlijk niet.Wiel, jij hebt bij de laatste ledenvergaderingaangegeven te willen stoppen als penningmeester?Klopt, en dat heeft er alles mee te maken dat ik inGriekenland aan het bouwen ben en straks vrij wilzijn om daar naartoe te kunnen wanneer ik wil. Ikwil dan niet belemmerd doordat ik deverantwoordelijkheid van penningmeester vanKKM heb. Ik wil uiteraard wel graag meewerkenaan mijn opvolging en mijn toekomstige opvolgerinwerken. Natuurlijk blijf ik wel betrokken bij devereniging als opvolger van Lei Mertens bij deCommissie van Bijstand, maar daar is bij lange naniet zoveel werk aan verbonden als bij het koor.Ook zal ik vrijdags tijdens de repetities van hetkoor regelmatig mijn gezicht laten zien.Hoe zie je de toekomst van Lambertus?Moeilijk, heel moeilijk. Mijn opvolger zaltoekomstig toch de touwtjes strak moeten houdenen af en toe ook op financieel gebied aantrekkelijkeconcerten of andere zaken erdoor drukken, ook al isdit muzikaal gezien niet altijd een uitdaging. Geldin de kas is nou eenmaal heel belangrijk voor eenvereniging als Lambertus. Binnen het dagelijksbestuur bestaat nu een goede samenwerking en ditmoet blijven bestaan om het schip boven water tehouden. In die zin moet mijn opvolger daar dus ookin passen. Gelet op de begroting die Lambertusjaarlijks kent , moet het ook iemand zijn die kundigis op financieel gebied. Geen makkelijke opgavedus. De sfeer in het koor is gelukkig de laatste tijdweer wat beter geworden., en al lijkt het vaak datwij als bestuur op een afstand staan, dit is zeker nietzo.Persoonlijk ben ik van mening dat onze huidigevoorzitter mede bijgedragen heeft aan eendrempelverlaging richting het bestuur. Wat vindjij hiervan?Wat hierbij naar mijn mening een belangrijke rolspeelt is het feit dat Hein rechtstreeks voortkomt uithet koor en actief meezingt. Als zodanig is hij ookheel betrokken bij de leden. Daarbij is Hein ookheel open in zijn communicatie en zijnpedagogische achtergrond speelt natuurlijk ookmee. Ik ben zelf zeker niet geschikt als voorzitter,daar ben ik te direct voor. Dit gecombineerd metmijn enthousiasme en gedrevenheid zou te vaak totescalaties leiden. Van mij mag de voorzitter wel afen toe wat harder zijn, je kunt het toch niet altijdvoor iedereen goed doen.Wiel van harte bedankt voor dit openhartigeinterview.4

Algemene Ledenvergadering KKM 2006Op 11 juni 2006 werd de jaarlijkse algemeneledenvergadering gehouden. In een niet echtbomvolle repetitieruimte in d’r Pungel woondenslechts 24 zingende leden de vergadering bij.Natuurlijk waren er ook niet-zingende leden enanderszins bij het koor betrokken personenaanwezig, maar het is toch jammer dat bijnatweederde van de zangers verstek liet gaan.Voorzitter Hein Dijksma opent de vergadering meteen groot compliment aan alle leden voor de groteinzet van iedereen voor en tijdens het afgelopengalaconcert. Hij memoreert dat dit concert muzikaaleen groot succes was… echter financieel was heteen stuk minder.Na de opening worden in snelle opeenvolging denotulen van de vorige vergadering (die wederom telaat verspreid werden), het jaarverslag van desecretaris en het jaarverslag van de penningmeesterbehandeld. Het jaarverslag van de secretaris istijdens deze vergadering nog niet beschikbaar enzal in de eerstvolgende Noeëte Kweëlergepubliceerd worden.Hierna komen de bevindingen van dekascontrolecommissie, bestaande uit Laurent vdHof en Paul Kranzel, aan de orde. Het verslag bevatgeen opmerkingen over het financiële beheer vande penningmeester over het afgelopen jaar en duswordt door de vergadering décharge verleend aande penningmeester.Vervolgens is het de beurt aan dirigent Jan Mertens.Hij houdt het kort want hij heeft nog een anderconcert in Horst. Hij noemt vooral het galaconcert.Dit heeft veel stress opgeleverd voor dedeelnemers. Onze dirigent heeft zich daar nooitzoveel zorgen over gemaakt. De deelnemendekoren zijn hem veel meegevallen. De gastkorenhebben zich zeer goed voorbereid. Het orkest was,jammer genoeg, niet altijd optimaal aanwezig.De uitvoering in de Rodahal was zeer behoorlijk, deuitvoering in Aken was nog beter. Natuurlijk wasde akoestiek in Aken veel beter maar vooral wasiedereen, volgens Jan, in Aken wat meerontspannen. We hebben dan ook zeer goedecommentaren gekregen.Hij geeft het koor krijgt een grote pluim. Het wasniet makkelijk en duurde lang. We hebben het"voorbeeldig" gedaan ! In de toekomst misschiennog eens ?Vervolgens komt de voorzitter nog even terug ophet galaconcert. Het was muzikaal een groot succesen we hebben dan ook veel goede reactiesgekregen. Jammer genoeg was het repetitiebezoekniet altijd zo als het moest zijn. Vaak met goedereden... maar niet altijd.De PR in Nederland was redelijk in orde: krant,TV, radio, publicatieborden, website, etc. Helaashebben we het in Duitsland wat te licht opgevat. DePR zou daar door een extern bureau geregeldworden en zij hebben ons in de kou laten zitten.Hierdoor was er slechts een klein aantaltoehoorders in het Eurogress aanwezig.Organisatorisch was het een zware kluif ! Dit iszeker voor herhaling vatbaar maar niet op kortetermijn. Het is zeer moeilijk om alles georganiseerdte krijgen. Jammer genoeg komt het altijd neer opeen klein aantal personen dat daardoor zeer zwaarbelast wordt.Sponsoring is niet vanzelfsprekend ! Subsidies zijnniet vanzelfsprekend ! Hier moest hard aan gewerktworden.Door het geringe aantal toehoorders in Duitslandzijn we wel een grote hoeveelheid inkomstermisgelopen. De Commissie van Bijstand springtgelukkig financieel bij. Hoe groot het tekort is, isnog niet helemaal duidelijk.Het staat echter buiten kijf dat dit soort concertenwel nodig is ! Onze naam is weer gevestigd... nietalleen bij het publiek maar vooral ook bij de anderekoren en de solist. Dit levert veel goede PR voorhet koor op en daaruit komen dan ook weer goedecontacten en toekomstige opdrachten uit voort.Na deze terugblik op het galaconcert gaat devoorzitter over naar het volgende punt “Verkiezingnieuwe bestuursleden”.Onze penningmeester Wiel Kockelkorn is aftredenden niet herkiesbaar. De voorzitter gaat in op deactiviteiten die Wiel allemaal voor het koorontplooit. Er zijn slechts zeer weinig mensen diezich echt realiseren, wat Wiel, achter de coulissen,buiten zijn normale penningmeesterwerkzaamheden om, allemaal voor KKM heeftgedaan ! Vandaar ook de beslissing om hem heterelidmaatschap van KKM tijdens het galaconcertreeds te verlenen. Wiel blijft tot januari nogpenningmeester zodat we tot die tijd de kanshebben een nieuwe penningmeester te zoeken. WielKockelkorn krijgt een langdurig en zeer verdiendapplaus van de leden.Wiel bedankt de leden. Hij merkt op dat hetfinancieel minder gaat omdat het galaconcert zoveelgeld heeft gekost. We moeten komend jaar eenbeetje de broekriem aantrekken totdat we weer ophet oude niveau zijn.5

Ook Chrit Claessen is aftredend en niet herkiesbaar.De voorzitter vertelt ook nog het een en ander overChrit. 35 jaar in het bestuur… hij vond het nu welgoed geweest als bestuurslid. Gelukkig blijft hij welzanger. KKM heeft altijd een heel grote rol in hetleven van Chrit gespeeld dat is nog niet voorbij.Ook Chrit krijgt een langdurig applaus van deleden.Hub Offermans neemt afscheid van hetmanagementteam. Hij heeft hierover een briefgeschreven welke door de voorzitter wordtvoorgelezen. Hein bedankt Hub voor alles wat hijvanuit het managementteam voor de verenigingbetekent heeft.Er zijn op dit moment geen kandidaten om devacante bestuursplaatsen in te vullen. Hein roeptmensen op om zich kandidaat te stellen. Hein wilechter duidelijk naar de geschiktheid van dekandidaten kijken. Wellicht wordt de interneorganisatie van het bestuur ook nog veranderd.Vervolgens gaan we naar een vrolijker thema: hetballoteren van een nieuw lid. Onze voorzitter roeptaankomend lid Paul Paffen naar voren en vraagt devereniging formeel om toestemming om Paul alsmede-KKM’er te accepteren. Bas Paul wordtmiddels een "applausstemming" geaccepteerd alslid en eenieder feliciteert hem met zijn intrede in deKKM-gemeenschap.Hierna wordt nog kort ingegaan op de komendeconcertreis. Behalve het aantal deelnemers, in totaal68 personen waarvan maar liefst 48 zingende leden,is er nog niet erg veel te melden.Meer info vanuit het reisbureau wordt op de laatsterepetitieavond voor de vakantie gegeven. Vrijdag30 juni. Na de grote vakantie zal er nog meer enuitgebreider info gegeven worden.Nu volgt alleen nog de rondvraag… hieruit alleende opmerkingen die eredirigent Ger Withag plaatsteomtrent ons galaconcert:“35 jaar geleden... hadden we een groot concert inRodahal. Het Requiem van Cherubini. Dat was eengroot succes. Er zijn grote overeenkomsten met watnu in de Rodahal en in Aken plaatsvond. Toenstond in de Aachener Zeitung: "Ein Wagnis wurdeein Erlebnis" nu stond dit er niet in...maar er zijntoch vele overeenkomsten met hetgeen nugepresteerd is ! “Onze eredirigent feliciteert ons allemaal met degeleverde presentatie !6

Jaarverslag van de secretaris (maart 2005 t/m juni 2006)6 maart: Jaarvergadering KKM St. Lambertus in het verenigingslokaal D’r Pungel.13 maart: Concert van de commissie van bijstand in de St. Lambertuskerk te Kerkrade.23 april: Concert in Hoesselt (B)4 mei: Traditionele mars naar de vredeskapel en opluistering aldaar van de heilige Eucharistieviering.5 en 6 mei: Concert voor 60 jaar vrede “Vrijheet is jeluk” in de Rodahal te Kerkrade i.s.m. Harmonie St.Pancratius Nulland1juni:Opluisteren van de officiële opening van het Gaiapark door Prinses Margriet.19 juli: Uitvoering van de Carmina Burana in de Rodahal i.s.m. het KSO (WMC)22 juli tot 25 augustus koorvakantie10 september: Patroonsfeest in het verenigingslokaal D’r Pungel na het opluisteren van de heiligeeucharistieviering in de St. Lambertuskerk.9 oktober: Speurtocht met vertrek vanaf het verenigingslokaal.29 oktober: Medewerking aan het jubileumconcert van het KSO in de Rodahal te Kerkrade.3 december: Traditionele St. Nicolaasmiddag voor de kleine aanhang van onze vereniging.17 december: Traditionele kerstviering in verenigingslokaal na het opluisteren van de heilige eucharistievieringin de kerk van Terwinselen.11 februari: Carnavalsavond in D’r Pungel. Paul Jedamzik lost Jos I. Hansen af als prins carnaval onder denaam Paul II..12 maart: Concert van de commissie van bijstand in de St. Lambertuskerk te Kerkrade.4 mei: Traditionele mars naar de vredeskapel en opluistering aldaar van de heilige eucharistieviering.20 mei: Galaconcert in de Rodahal te Kerkrade. Première in Nederland van “The Songs of Life and Death” vande Finse componist Sallinen.27 mei: Galaconcert in het Eurogress in Aken. Première in Duitsland van “The Songs of Life and Death” van deFinse componist Sallinen.Deze concerten werden opgevoerd i.s.m. Gemengd Koor Crescendo Doenrade, Dameskoor Thorensis Thorn,Zangvereniging Oranje Schinveld, Junges Sinfonieorchester Aachen en Solist John Bröcheler.11 juni: Jaarvergadering in D’r Pungel.7

Galaconcert.Na een aantal jaren van participeren in groteprojecten die door andere koren en/of orkestenwerden georganiseerd, was het weer eens tijd vooreen eigen groot project. Dit project moest KKM alsvernieuwend en kwalitatief hoogstaand koor weerop de kaart zetten. Daarom werd er gekozen voorvernieuwend repertoire in combinatie met een werkdat zichzelf reeds bewezen had.Na een voorstel van Vic Beckers werd door dirigentJan Mertens en het bestuur gekozen voor het opus“Songs of Life and Death” van de Finse componistAulis Sallinen in de originele Finse taal. Dit werkvoor gemengd koor en symfonieorkest zou eenpremière voor Nederland worden. In combinatiemet de Polní Mše van de Tsjechische componistBohuslav Martinů moest dit garant staan voor eenavondvullend programma van boeiende envernieuwende muziek.De muzikale zetting van het werk van Sallinenvereist een compleet symfonisch orkest. Hiervoorwerd het Junges Sinfonie Orchester Aachengecontracteerd. Dit is een orkest van jongeambitieuze musici die voor een deel deconservatoriumopleiding nog moeten voltooien.Met de ondersteuning van de ambitieuze koren, hetorkest en een fantastische solist kon KKM de groteuitdaging die ze zichzelf had gesteld met een gerusthart aangaan.Zo begon dan ook een lange periode vanrepeteren... met als opening een repetitie waarinniet gezongen werd. In deze repetitie werden deFinse teksten van Sallinens “Songs of Life andDeath” door een Finse dame met de korendoorgenomen. Hiermee werd in eerste instantie deuitspraak van ons Fins enigszins op orde gebracht.Dat dit uiteindelijk tot een goed resultaat leiddebleek wel uit het feit dat dezelfde Finse dame voorde première één van de laatste repetities bijwoondeen zeer te spreken was over onze uitspraak van hetFins. Zij kon de teksten zeer goed volgen !Er volgden vele repetities… eerst met de korenafzonderlijk… daarna werden er uitstapjes gemaaktnaar de andere koren of zij kwamen bij ons. Zo konhet voorkomen dat een aantal mannen vanLambertus eens op de repetitie van een gemengdkoor in Doenrade binnenwandelde endoodgemoedereerd een toontje meezongen. Datwerd overigens zeer gewaardeerd.Voor de Polní Mše zocht Lambertus versterking bijeen andere gerenommeerd mannenkoor:Zangvereniging Oranje Schinveld. Dit mannenkoorheeft reeds vele malen bewezen op een hoogstaandniveau te kunnen presteren en staat onder leidingvan dirigent Anton Kropivšek.Voor Sallinens werk “Songs of Life and Death”werden er twee extra koren aangetrokken. Het ginghierbij om gemengd koor Crescendo uit Doenradegedirigeerd door, wederom, Anton Kropivšek, envrouwenkoor Thorensis uit Thorn gedirigeerd doorEsther Zaad. Gemengd koor Crescendo Doenradeheeft zich, sinds zijn oprichting in 1947, steedssuccesvol gemanifesteerd op nationale eninternationale concoursen en werd hiervoor vakeronderscheiden. Vrouwenkoor Thorensis is een“jong” koor, het is in 1995 opgericht, en stelt zichtot doel vernieuwende muziek uit te voeren zich inde gehele Euregio te profileren.Behalve een orkest en diverse extra koren diende ervoor beide werken ook nog een baritonsolistaangetrokken te worden. In de persoon van JohnBröcheler werd hiervoor een uitstekende kandidaatgevonden. Zowel de muziek uit de Polni Mšealsook de solopartij uit “The Songs of Life andDeath” zijn hem op het lijf geschreven.Gezamenlijke repetitie in DoenradeToen de uiteindelijke datum van het galaconcertnaderde werden er ook repetities samen met hetorkest en solist gedaan. We togen met zijn allennaar het Anne Franck Gymnasium te Aken om daarsamen met orkest en solist de delen tot één geheelte smeden.Het zal niet verbazen dat dit in eerste instantie nieteenvoudig was. Voor de dames van Thorensis, diehun eigen partij voortreffelijk beheersten, was decombinatie met de herenstemmen in het begin evenwennen, een groot aantal van de heren van KKMwas niet in de gelegenheid geweest om eens inDoenrade mee te repeteren en hadden dus moeitetoen ze voor het eerst de damespartijen hoorden.8

Verder was het orkest eigenlijk ietwat te laat methet instuderen van Sallinen begonnen…Dus de eerste gezamenlijke repetities verliepen opzijn minst moeizaam. Dirigent Jan Mertens wisteenieder uiteindelijk op het juiste pad te krijgen enlangzaam maar zeker begonnen we samen muziekte maken !Naarmate de premièredatum naderde nam despanning natuurlijk toe. Zou alles wel goedverlopen, was aan alle zaken rondom gedacht,zouden we onze tongen niet over het Fins breken...etcetera…vibrerende slotakkoord van de Soldatenmis vanMartinu. Chapeau!”Na de pauze was het opus “The Songs of Life andDeath” van Aulis Sallinen aan de beurt. Ook hierbijlieten de deelnemers zich weer van hun beste kanthoren. Dit zeer moeilijke werk werd praktischfoutloos over de bühne gebracht. Het was welduidelijk te merken dat, met name de koren,hiervoor zeer gespannen waren, maar ze hebbentoch een uitmuntende prestatie geleverd. Dit bleekook uit de commentaren die Gouverneur Frissen,die in de Rodahal aanwezig was, daarna op zijnweblog plaatste: “Ik kom wederom tot het besef datLimburg veel te bieden heeft als het gaat om korenVan een aantal dames van gemengd koorCrescendo hoorden we zelfs dat het langzaam tijdwerd dat we het gingen uitvoeren, want ze waren zointensief met Sallinen bezig dat ze er zelfs vandroomden !Enfin, daar was dan eindelijk de dag van depremière, na nog een korte repetitie vooraf in deRodahal waren we er klaar voor.Langzaam maar zeker liep de Rodahal vol.Uiteindelijk was het niet helemaal uitverkocht maarde zaal was toch zeker voor driekwart gevuld.Nadat voorzitter Hein Dijksma het publiek hadverwelkomd opende het Junges Sinfonie OrchesterAachen met een werk dat zonder koren werduitgevoerd. Daarna was de beurt aan solist JohnBröcheler samen met Zangvereniging Oranje enKKM St. Lambertus om samen de Polní Mše op deplanken te zetten. Hiermee werd reeds een grootsucces behaald ! Solist John Bröcheler zong desterren van de hemel en de koren lieten zich vanhun beste kant horen. Dit bleek ook uit de recensievan Ton Verhiel zoals die een paar dagen later inhet “Limburgs Dagblad” stond: “het meest intensemoment van het concert: het verstilde, heel zachten (symfonie)orkesten. St. Lambertus verzorgt eenhoogstaand concert en maakt haar reputatie volledigwaar, onder leiding van de Belgische dirigent JanMertens.”Het spreekt voor zich dat na het concert de euforieover de gezamenlijk geleverde prestatie zeer hoogwas. Er is met deelnemers en publiek dan ook tot inde kleine uurtjes nagetafeld en gezongen om hetsucces van de eerste uitvoering van dit galaconcertte beklinken.De verwachtingen voor het vervolgconcert in hetEurogress in Aken een week later waren dan ookhooggespannen. Het Eurogress heeft een veelbetere akoestiek dan de Rodahal dus de uitvoeringzou ook veel mooier moeten kunnen worden.Op 27 mei traden de deelnemers weer aan… Wegingen met hooggespannen verwachtingen hetEurogress binnen. Er werd nog een korte repetitiegehouden en daarna was het dan zover…We liepen met zijn allen via de bühne-ingang dezaal binnen en we hadden allemaal het idee dat weop de verkeerde dag aanwezig waren. Het kon toch9

niet zo zijn dat er slechts ongeveer 50 toehoorderswaren ?Dat was echter wel het geval ! Voor deze 50enthousiastelingen hebben we toch nog ons bestebeentje voorgezet en een fantastisch concertgegeven ! Muzikaal gezien was het wellicht nogbeter dan in de Rodahal… jammer alleen dat we zoweinig toehoorders daar een plezier mee kondendoen…Na deze, muzikaal zeer geslaagde, maar verderietwat trieste avond waren de bussen er ook nogeens niet toe te bewegen ons wat eerder te komenhalen… en in het Eurogress was er zonder publiekniets meer te doen…De beide galaconcerten waren muzikaal en quapublic relations voor ons koor zeker een grootsucces, het is daarom des te vervelender dat het meteen deceptie in Aken moest eindigen !Een fantastische John Bröcheler…10

Verslag van een ex-prins.Eindelijk het is zover. Na maanden gebakkeleid tehebben is het toch zover. Toch een datumgevonden. Zaterdagmorgen vroeg uit de veren, depersoonlijke hygiëne in acht nemen, geld bij jesteken, vrouw en kinderen gedag zeggen en hopnaar de laatste ex-prins JOS.Om 8.45 wordt ik afgehaald door ex-prins PETER.Alles is gepland die dag. De bloemen, het spek &ei , de trein , het plezier en als laatste het mooieweer. Als alle ex-prinsen verzameld zijn om 9.30uur kunnen we aan tafel bij Anita en Jos.Anita, Jos, Rik, Colin, Peter, Mark, Luc enondergetekende kunnen gaan genieten van eenlekker verzorgd ontbijt.Na een lekker ontbijtje even nog wat serieuze praatvan de voorzitter. We laten Jos even afruimen zodatwe Anita in de bloemetjes kunnen zetten en eenvergeten orde nog kunnen uitreiken.10.30 uur. Het is zover :Jos neemt afscheid vanmoeder de vrouw en wij nemen afscheid van eenleuke gastvrouw, en weg zijn we naar de trein in“Raor”. Snel de auto parkeren en rennen naar hetperron, maar nog royaal op tijd. Snel nog even degezamenlijke kas regelen, ieder snel 500 euroingelegd en verder. Op “Gleis 1“ eenschonneswochenendticket jekauft en dan naar“Gleis 3” eindpunt “Köln”.Via Aachen en andere pittoreske dorpen enwoonkernen naar de Domstad “Köln”.De stad Köln is een happening op zich, eenprachtige Dom, de prachtige “altstad” is een warecultuurschok, schitterend , als ras echteMaastrichtenaar ben je zoiets gewend… maar toch.Na diverse etablissementen aangedaan te hebbenbelanden we bij “Fruh“. Hier wordt het ideegeboren na enkele Kölsch tot zich te hebbengenomen om een pleziervaart op de Rijn te maken.Nadat we via de Kölsche “via Apia” naar deRijnkade waren gewandeld, de tickets alvastgekocht hadden en weer te vroeg waren, unaniemweer een besluit werd genomen om dan maar weereen paar Kölsch te drinken.zeebenen en het haar in de war even de innerlijkemens verblijden met een paar alcoholischedrankjes.Om 18.00 uur het diner. Typische Duitse gerechten,Haxen (ijsbeentje), Schnitzels en andere lekkernijenons voortgesleept naar een leuk terrasje onder debomen. Dit is het enige pech moment van de dag.Een ziek duifje dat boven in de boom zat had watlast van zijn darmpjes en ontdeed zich van deinhoud. Maar precies boven ons tafeltje.Ondanks een reflex waar menige keeper jaloers opzou zijn, werd Peter op enkele spetters getrakteerd.Deze werden door Peter op het herentoiletvakkundig sjemichs jereinigd. Nadat we met zijnallen een klein café waren beland,aangetrokkendoor het blues/jazz muziek, kregen enkelen van onsdoor de muziek een zeker gevoel van heimwee.Hier werd meteen actie op ondernomen om de terugreis te aanvaarden. Op het station hebben we nogeen big whopper geslacht en toen naar “Gleis 9”terug naar Kerkrade.Om 21.00 uur vertrek uit Köln richting “Raor”.In de trein hebben we de dag nog eens de revuelaten passeren. Lachen en brullen, maar helaas aanalles komt een einde zo ook aan die geweldige dag.Om 22.00uur landen we op “Gleis 3”. De autostond nog netjes geparkeerd en in een mum van tijdwaren we thuis.We waren maar met zijn vijven maar ik hoop opvolgend jaar dat we er meer kunnen begroeten.Maar een onvergetelijke dag, zo eenkameraadschap, eensgezindheid, hoogwaardigediscussies en lekker slap ouwhoeren.Jongens bedankt en tot de volgend keerTheo.Eindelijk we kunnen aan boord. Een mooi bootje(voor ongeveer 1500 personen ).De bediening aan boord liet een klein beetje tewensen over (één ober voor 500 gasten) en bovenop het dek alle pech: de bar was gesloten. Om detijd wat te doden ben ik redelijk Duits gaan praten.Ik heb mijn reisgenoten dit natuurlijk ook geleerd.Er is werkelijk niks aan.Na de kaffee und kuchen weer aan de walomstreeks 17.00 uur, te vroeg voor het diner .Met11

Aanpassingen aan de website van KKM St. Lambertus.Voor sommigen een regelmatige stop op het internet, voor anderen een incidenteel bezoekje waard en voor weeranderen totaal onbekend. Dat is onze website die te vinden is op http://www.kkm-lambertus.nl. Deze websitebestaat al weer een aantal jaren, namelijk sinds het begin van het millennium, en is sinds die tijd steeds eenuithangbord van onze vereniging geweest. Eenieder kan daarin vernemen hoe het met KKM is gesteld en delaatste gebeurtenissen, al dan niet fotografisch vastgelegd, bekijken en beluisteren. Verder is het een leidraadvoor diegenen die altijd weer het repetitieschema weten kwijt te raken… op de website staat altijd een actueleversie !Sinds kort zijn er een tweetal extra functies aan deze website toegevoegd. De eerste functie betreft eenzogenaamd gastenboek. Hierin kan een bezoeker van de website zijn mening geven over de website en het koor.Tevens kunnen er vragen gesteld worden. Dit gastenboek is voor iedereen vrijelijk te benaderen via de knop inhet linkermenu van de website.De tweede functie die is toegevoegd betreft een archieffunctie voor de Noeëte Kweëler. Op verzoek van één vande leden, die het presteerde om zijn exemplaren van de Noeëte Kweëler steeds kwijt te raken, staan alleexemplaren van ons verenigingsblad vanaf nu in digitale vorm op de website. Dit archief is ook te benaderen viaeen knop in het linkermenu van de website. Vervolgens wordt er een overzicht getoond met daarin alle, tot nutoe, verschenen Noeëte Kweëlers en kan men middels een simpele klik op het bijbehorende plaatje hetbetreffende exemplaar openen. De Noeëte Kweëlers zijn gedigitaliseerd in het bekende PDF-formaat. Men moetdus wel een PDF-lezer op zijn PC geïnstalleerd hebben om dit formaat te kunnen openen. Dit hoeft echter geenbezwaar te zijn aangezien er diverse gratis PDF-lezers op het internet te downloaden zijn waarbij de bekendstewaarschijnlijk Acrobat Reader van Adobe is.Hierboven ziet u een afbeelding van de hoofdpagina van de website waarin de toegevoegde knoppen nog eensduidelijk worden weergegeven.Wellicht weer eens een aanleiding om onze website http://www.kkm-lambertus.nl weer eens met een bezoekje tevereren ?12

Als,Als je in de levensstrijdWarmte om je hebt verspreidAls je iemand, die dan treurtHebt getroost en opgebeurdAls je helpt wáár je dat konAan wat warmte en wat zonAls je een goed voorbeeld geeftHeb je niet voor niets geleefdIn memoriam Paula Held.Zo was PaulaLid van het damescomité.Ze was al geruime tijd ziek,En kon die strijd niet winnenMaar haar motto was:Doen wat je wel nog kan.5 mei jongstleden,hebben wij afscheid van haar genomenWij zullen Paula missen.Het dames- en actiecomité.---------------------------------------In memoriam Lei MertensOp 24 augustus 2006 is overleden ons zeer gewaardeerd erelid de heerLeo (Lei) Mertens. Dhr. Mertens is vele jaren bestuurslid van KKMgeweest en hij heeft met name de last van het penningmeesterschap velejaren getorst. KKM is bedroefd om het afscheid van Lei Mertens, eenharde werker en een echt KKM-man. Natuurlijk heeft KKM St. Lambertuszijn gewaardeerd erelid tijdens de uitvaart muzikaal uitgeleide gedaan.Wij wensen zijn familie veel sterkte in deze moeilijke periode.13

Activiteitenkalender12 oktober - 16 oktober Concertreis naar Praag2 december St. Nicolaas16 december KerstvieringWist u dat…• We ontzettend hard gerepeteerd hebben voor het galaconcert…• De overige koren dit ook hebben gedaan…• Het een tweetal prachtige uitvoeringen waren…• De personen die niet in het Eurogress waren wat gemist hebben !• We na de galaconcerten een aantal repetities niet goed wisten wat we met onszelfaanmoesten…• Dit blijkbaar ook voor de dirigent gold, gezien zijn toenmalige repertoirekeuze…• We bijna naar Praag gaan…• We hopen dat dit net zo’n geslaagde en gezellige concertreis wordt als die naarIerland..• We daar een busreisje van 12 uren graag voor over hebben…• We Praag bij nacht ook willen ontdekken…• We ons toch altijd netjes zullen gedragen…• We van plan zijn daar de sterren van de hemel te zingen…14