download pdf - Christian Kieckens Architects

CKWILLY DE SAUTERENDe White-out Studio in Knokke liet zich recent nog opmerken met een uiterst geslaagdtweeluik van de Nederlander Niek Kemps. De kunstruimte viel weliswaar uitde Vlaamse subsidieboot maar blijft op kruissnelheid met puntgave projecten.Momenteel loopt een tentoonstelling van Willy De Sauter, die gevat reageerde opde ruimtemijke ingrepen van Christian Kieckens, een van onze rigoureuste architecten.Kieckens veranderde de problematische White-Out-vitrineruimte (DM 27/1/2005)grondig van uitzicht. Hij hertekende die, niet met maquettes of nauwelijks verstaanbaretechnische tekeningen, hij trok gewoon (amper) twee nieuwe muren op. Debalie verdween achter zo’n wand. De andere muur maakt nu een verbinding in deietwat verloren ruimte tussen twee betonnen zuilen. Op die manier wordt die intiemer.Artistiek leider Freddy Van Parijs kan zo voortaan gemakkelijker sterkereaccrochages bedenken.De Sauters oeuvre krijgt de laatste tijd heel veel aandacht. Subtiel en tactiel becommentarieerthij daarin de begrippen architectuur, ruimte en plaats. Deze kunstenaaris een purist. Met engelengeduld maakt hij geo-abstract werk waarin hij bijvoorbeeldkrijtlaag na krijtlaag afschuurt tot er slechts grenzelose schoonheid rest. InKnokke schittert hij vooral met drie muur- en vloertekeningen, als het ware herinneringenvan de stukken lege ruimte die Kieckens opvulde met muur. De kleur vande muurvlakken contrasteert lichtjes met de witte omgeving, hun textuur is eenstreling voor het oog, wisselend naargelang je standpunt en de lichtinval.Tegelijk maakt De Sauter arbeidsintensieve beeldvlakken te realiseren met eenhaast poëtische kracht. Tegen de centrale buitenmuur plaatste hij ook talrijke perfectafgewerkte volumes uit vederlicht isolatiemateriaal. De vormen zijn allemaalheel letterlijk uit het leven gegrepen: ze zijn de strakke afgeleide van kastjes, eencd-rekje of een ijskast. Die zien er echter eerder uit als modellen van een futuristischeomgeving.En vanaf het trottoir is de expo eigenlijk altijd open. Zo is ze ook een loeiharde kritiekop de walgelijke architectuur van het mondaine, peperdure Knokke.Luk Lambrecht, ‘IJskast voor de toekomst’, De Morgen, 10 februari 2005