074821 nwsbrf NVA dec07.pdf - Nederlandse Vereniging voor ...

waren in Nederland al onderzoekers actief ophet gebied van het complex regionaal pijnsyndroom,en een grote BSIK-subsidie van 21 miljoeneuro leidde tot een samenwerkingsverbandtussen een aantal universiteiten en bedrijven.Dit onderzoeksconsortium is in korte tijd tot detop van de wereld doorgedrongen. Waar eerdereen zekere vorm van competitie bestond, lijkter nu zoveel werk te liggen dat er alleen maarwinst gehaald kan worden uit samenwerking.KwaliteitsbeleidNog vóór het tijdperk van de evidence-basedmedicine heeft de sectie Pijn van de NVA de eerstestap gezet in de zoektocht naar uniformiteitvan behandelingen. Het boek Richtlijnen anesthesiologischepijnbestrijding dat halverwege de jarennegentig verscheen, was een prachtige uiting vankwaliteitsbeleid. De wereld staat echter niet stil.Niet alleen inhoudelijk maar ook methodischis deze kwaliteitsuiting inmiddels achterhaald.Vooral de principes van evidence-based medicinehebben er de afgelopen jaren toe geleid dat ernieuwere multidisciplinaire richtlijnen kwamen,zoals de richtlijn Complex regionaal pijnsyndroomen zeer recent de richtlijn Oncologischepijn. Zij maakten metElke in Nederland opgeleideanesthesioloog moet de behandeling vanoncologische pijn beheersen.name de leemtes inkennis zichtbaar.Richtlijnontwikkelingzou een continuümmoeten zijn. Recent zijn we echter gehandicaptgeraakt door het wegvallen van de subsidie voorrichtlijnontwikkeling. Een nieuwe systematiekvan betaling voor kwaliteitsbeleid via DBC’skan mogelijk oplossingen geven. In de loop dertijd is duidelijk geworden dat evidence-basedrichtlijnen vaak niet praktisch zijn; er moet eenvertaalslag naar de praktijk worden gemaakt. Ineerste instantie is getracht dit te doen door deontwikkeling van afgeleide protocollen. Geziende complexe aard van onze zorg kan dit mogelijknog beter geschieden door de ontwikkeling vanzorgpaden: daarin wordt dan niet alleen het protocolbeschreven, maar ook het gehele pad dat depatiënt doorloopt van aanvang tot einde van eenbehandeling.Diseasemanagement-programma’s gaan nog eenstap verder: zij zijn ziekenhuiszorg-overstijgenden zoeken een verbinding tussen patiënt, behandelaars,zorgverzekeraars en overheid. In dezeprogramma’s wordt op een nog hoger niveaugetracht knelpunten in de zorg op te lossen.Een voorbeeld hiervan is het diseasemanagement-programmaDali voor pijn. Dali staat voorDutch ALliance for Improvement of paincare.In zo’n programma wordt niet alleen geld terbeschikking gesteld om (onderzoeks)projectenuit te voeren, maar komt ook mankracht en kennisbeschikbaar om knelpunten op regionaal enlandelijk niveau op te lossen.Een andere belangrijke ontwikkeling in kwaliteitsbeleidis de oprichting van een stichtingDatabank Pijn. Met het laatste geld van de Pijnkenniscentraheeft de sectie Pijn van de NVAeen databank opgericht die medio volgend jaaroperationeel zal worden.Onderwijs en opleidingDuidelijk is dat er behalve aan kwalitatief hoogstaandezorg en onderzoek ook behoefte is aanonderwijs en opleiding. De sectie Pijn van deNVA is hierin al jaren actief door een congresaan te bieden; dit jaar voor de negende keer. Ditcongres heeft gaandeweg een meer internationaalkarakter gekregenwaar het gaat omde sprekers. Sinds eenjaar wordt het congressamen georganiseerdmet de Vlaamse Anesthesiologische Verenigingvoor Pijnbestrijders. Het laatste congres trokbijna 500 bezoekers. Naast deze congressen organiseertde sectie Pijn sinds twee jaar tweemaalper jaar een onderwijsdag. Met lokale inhoudsdeskundigenals spreker wordt in een cyclusvan vier jaar getracht een aantal topics van depijnbestrijding te laten passeren.Opleiding en onderwijs worden ook versterktdoor ‘vakboeken’. Er bestaan hiervan twee prachtigevoorbeelden in de Nederlandse taal, samengestelddoor ‘lokale experts’. Thans wordt ergewerkt aan een nieuw Nederlandstalig boek datzich vanuit de diagnose specifiek zal richten opanesthesiologische behandelingen. Ook hiervoorzijn weer een aantal ‘lokale experts’ benaderd.Een grote uitdaging ligt in het werven en behou-14 de anesthesioloog 6 • 2007