Ecotoerisme - Universiteit Utrecht

perspectief en richt zich dus op het taalgebruik. Haar deelvraag luidt: Welke houdingtegenover de natuur wordt zichtbaar in het taalgebruik op de website? Uiteindelijk zalintegratie van de disciplinaire inzichten leiden tot een beter begrip van de complexiteit vanecotoerisme.EcotoerismeEr bestaat niet één algemeen geaccepteerde definitie van ecotoerisme. David Fennell heeft85 definities onderzocht (Kontogeorgopoulos, 2004: 1) en heeft daar zelf de volgendedefinitie uit opgemaakt:Ecotourism is a sustainable form of natural resource‐based tourism that focuses primarily onexperience and learning about nature, and which is ethically managed to be low‐impact, nonconsumptive,and locally oriented (control, benefits, and scale). It typically occurs in naturalareas, and should contribute to the conservation or preservation of such areas.(Fennell, 2003: 25)Fennells definitie van ecotoerisme bevat aspecten die hij het meest frequent terug zagkomen in andere definities en die het meest gewaardeerd werden. Dergelijke aspecten zijnbijvoorbeeld: “education and study” en “low impact/non‐consumptive” (Fennell, 2003: 25).Deze definitie wordt in dit artikel aangehouden.GrondhoudingenMilieuwetenschappers onderscheiden verschillende grondhoudingen die ten grondslagliggen van menselijk gedrag ten opzichte van de natuur. De definitie van Achterberg(Achterberg, 1994: 145) luidt: “Een grondhouding van de mens tegenover de natuur is eenwaardegeladen visie of perspectief op de plaats van de mens in de natuur (…).” Het is eenstel fundamentele waarden en opvattingen, gebaseerd op maatschappelijke basiselementenzoals culturele tradities en gewoonten. Een grondhouding manifesteert zich op driemanieren (Achterberg, 1994: 145). Ten eerste, in een natuurbeeld: de plaats, aard enwaarde van de natuur in het bijzonder in relatie tot de mens. Ten tweede, in een5