Levende democratie - Vlaams Parlement

54 het parlement als decreetgeverIn een aantal parlementen, zoals de Duitse Landtage, de Oostenrijkse Nationalrat ende Nederlandse Tweede Kamer, kiest men nog bewust voor verslaggeving door stenografen,vanuit de opvatting dat die manier van werken sneller tot een goede geschrevenweergave van de mondeling uitgesproken tekst leidt. Belangrijke nadelen van het werkenmet stenografen zijn de lange opleidingsperiode die stenografen nodig hebben en eengroot tekort aan goede stenografen.Meer en meer worden echter digitale verslaggevingssystemen gebruikt. Door de digitaliseringis het in theorie mogelijk zeer snel de uitgeschreven teksten elektronisch via deparlementaire websites ter beschikking te stellen, al dan niet in de definitieve, gecorrigeerdeversie.Bijna overal kunnen de volksvertegenwoordigers correcties aanbrengen aan de tekstvan hun interventie, maar de manier waarop dat gebeurt, verschilt sterk. In sommige parlementengebeurt dat door informeel contact van de politicus met de redacteur, op basisvan de op het intranet verspreide tekst (Folketing en Riksdag). In andere parlementen iser een strikte reglementering (Landtag Baden-Württemberg). De mogelijkheid om naasttekstuele ook inhoudelijke wijzigingen aan te brengen, is echter ongebruikelijk. De aardvan de verbeteringen mag de inhoud van de uitgesproken tekst niet wijzigen. Meestal isde termijn om wijzigingen aan te brengen, erg kort.Een beknopt verslag, zoals in het Belgische federale parlement en in het Vlaams Parlementgebruikelijk is, heeft ofwel nooit bestaan of is afgeschaft in de meeste buitenlandseparlementen. Er wordt wel in een aantal parlementen een niet-officiële samenvatting vande besprekingen gemaakt voor externe gebruikers en voor het publiek. Dat is onder anderehet geval in Oostenrijk en Zweden.4.3.OpmerkingenHet reglement van het parlement is een werkinstrument dat ten dienste staat van en uitgedachtis voor de volksvertegenwoordigers en dat als leidraad dient voor het verloop vande parlementaire werkzaamheden. Maar de procedures, die in het parlementsreglementzijn vastgelegd, leiden op zichzelf niet tot een effectieve verbetering van het debat in deplenaire vergadering en de commissies. De procedure van de reflectienota’s die in de loopvan de eerste legislatuur van het Vlaams Parlement in het reglement is opgenomen, kandie stelling illustreren. Volksvertegenwoordigers kunnen, na het einde van de besprekingin een commissie, een nota indienen, waarin ze hun standpunten over de tekst, aangenomendoor de commissie, uiteenzetten. 71 Daardoor kan het debat in de plenaire vergaderingmet nieuwe politieke overwegingen worden gestoffeerd en is dat debat nietlouter een herhaling van wat al in de commissievergaderingen aan bod is gekomen. Intheorie is dat wel een goede aanpak, maar in de praktijk is gebleken dat die niet optimaalwerkt. Reflectienota’s blijven een zeldzaamheid, en als ze al worden ingediend, wordenze vaak gebruikt om de bespreking te vertragen.Het is nuttig voortdurend na te denken over de verfijning van de parlementaire procedures,maar het verdient aanbeveling dat procedurewijzigingen eerst gedurende eenproefperiode worden uitgetest.71 Reglement van het Vlaams Parlement, artikel 56.