Levende democratie - Vlaams Parlement

het parlement als decreetgever53deringen enkel beslissingsprotocollen opgesteld, meestal door de stenografische diensten.In de Landtag van Baden-Württemberg verzorgt de stenografische dienst ook synthetischeverslagen van de commissievergaderingen, die vooral dienen om de andere parlementsledente informeren over het verloop van het commissiedebat. In het parlementvan Oberösterreich worden er tussentijdse verslagen van besprekingen van de commissievergaderingengemaakt, ter voorbereiding van het vervolg van de bespreking. In deKamer van Volksvertegenwoordigers en in het Vlaams Parlement wordt een tussenvormvan synthetisch en nominatief verslag gemaakt. In de Kamer kan een lid correcties voorstellenvan de tekst/synthese die van zijn interventies is gemaakt.Het is in de meeste parlementen gebruikelijk dat er van hoorzittingen woordelijkeverslagen of op zijn minst uitvoerige syntheseverslagen worden gemaakt.Een algemene vaststelling is dat het verschuiven van het zwaartepunt van het politiekinhoudelijkedebat niet noodzakelijk tot een grotere aanwezigheid in de plenaire vergaderingleidt. In landen waar traditioneel een grote fractiediscipline bestaat (VerenigdKoninkrijk, Duitsland), is de aanwezigheid groot. Die grotere aanwezigheid hangt ooksamen met twee zaken:1. er zijn duidelijke incentives om tijdens de vergaderingen aanwezig te zijn: in Waleskan een lid bijvoorbeeld niet tussenbeide komen in een debat als hij niet gedurendede gehele tijd van het debat aanwezig was, en in sommige Duitse deelstaten is er eenonmiddellijke financiële bestraffing bij absentie;2. de duurtijd van de plenaire vergaderingen is strikt gereglementeerd en beperkt, watveronderstelt dat door het reglement strikt de hand wordt gehouden aan de spreektijden,wat zowel in het Verenigd Koninkrijk als in Duitsland het geval is.In parlementen waar die randvoorwaarden niet of in mindere mate zijn vervuld (deNederlandse Tweede Kamer en de Deense Folketing), is het absenteïsme in de plenairevergaderingen groter. 70Het is zowat overal traditie dat volledige, woordelijke verslagen worden gemaakt vande parlementaire debatten in de plenaire vergadering. Er wordt ook overal zeer veelbelang gehecht aan de kwaliteit van die verslagen. De redactie gebeurt overal min of meerop dezelfde wijze, namelijk door redactieploegen waarvan de redacteurs bij toerbeurt eenkort stuk van de vergadering verslaan en redigeren. Die teksten worden meestal nog gereviseerddoor eindredacteurs.Door de hoge kwaliteitseisen die worden gesteld, is er in de meeste parlementen zeerveel aandacht voor de opleiding van de redacteuren. Men gaat ervan uit dat de redacteurenook inhoudelijke affiniteit moeten hebben met de verslagen die zij uitschrijven. Inhet Schotse parlement duurt de opleidingsperiode zes maanden. In Denemarken gebeurtde opleiding door een ervaren medewerker. Wanneer medewerkers ook in het gebruikvan stenografie moeten worden opgeleid, zoals in Nederland, kan de opleidingsperiodetot twee jaar duren. Ook in de Weense Nationalrat worden stenografen twee jaar intensiefbegeleid voor ze zelfstandig mogen werken.70 In de rand van deze opmerking is het interessant te vermelden dat in beide parlementen belangrijkedocumenten direct consulteerbaar ter beschikking van de volksvertegenwoordigers staan in of nabij de plenairevergaderzaal. In de Nederlandse Tweede Kamer staat de volledige Nederlandse wetgeving in open kastin de wandelgang rond de plenaire zaal. In het Deense Folketing staat in de plenaire zaal een bibliotheek metwetgeving, taalboeken, encyclopedie, enzovoort.