Levende democratie - Vlaams Parlement

het parlement als decreetgever513. derde fase: de eindbespreking vindt plaats in de plenaire vergadering, met mogelijkheidtot amendering. In deze fase kan de bill nog één maal naar de commissie wordenteruggestuurd.De Schotse procedure is erop gericht om de voorstellen van de leden (members bills) op zijnminst plenair inhoudelijk te bespreken en pas achteraf een artikelsgewijze bespreking tehouden, als het parlement ermee instemt dat de bespreking wordt voortgezet. Om echterte voorkomen dat dit tot een inflatie van members bills zou leiden, is reglementair bepaalddat elk lid maar twee voorstellen per zittingsjaar mag indienen.In de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers en in de Oostenrijkse Nationalratbestaat een eerste lezing in de vorm van een formele inoverwegingneming, zonderinhoudelijk debat. Dat kan echter niet als een echt systeem van meerdere lezingen wordenbeschouwd.In de Zweedse Riksdag en de Nederlandse Tweede Kamer bestaat geen systeem van meerderelezingen in de plenaire vergadering. In beide parlementen wordt het inhoudelijke enpublieke debat echter wel uitsluitend in de plenaire vergadering gehouden. De voorafgaandecommissiewerkzaamheden bereiden dat debat voor door een voornamelijk schriftelijkeprocedure. Die schriftelijke procedure bestaat in grote lijnen uit het met elkaar vergelijkenvan de schriftelijke standpunten die de fracties tegenover het wetsvoorstel innemen. Hetcommissieverslag is een analytisch en synthetisch rapport over die standpunten.In de Riksdag kan dat aanleiding geven tot een dubbele rapportage: een meerderheidsrappporten een of meer minderheidsrapporten.De Nederlandse voorbereidende commissieprocedure, vóór de behandeling in de plenairevergadering, is volledig gericht op een schriftelijk debat en verloopt in de volgende fasen:1. indiening;2. schriftelijke reacties van de fracties binnen drie weken (beschouwingen, opmerkingen,vragen) en eventueel vragen om formele hoorzittingen of informele rondetafelgesprekken;3. opstelling door de commissiegriffier van een zogenaamd ambtelijk wetgevingsrapport(beschouwingen over wetgeving, uitvoering, handhaving, opportuniteit, financiëleimplicaties), dat eveneens binnen drie weken na indiening wordt opgesteld enlouter intern wordt verspreid;4. opstelling door de commissiegriffier van een synthetisch verslag over de beschouwingenvan de fracties;5. antwoord van de minister, doorgaans vrij spoedig, op dat verslag door middel van eennota naar aanleiding van het verslag;6. eventueel daarna nog een nota van wijziging vanwege de minister, waarin zijn voorstelwordt aangepast naar aanleiding van het verslag;7. ten slotte indiening van amendementen door de kamerleden.In de Nederlandse manier van werken brengt de regering zelf die wijzigingen aan hetoorspronkelijke voorstel aan, als ze instemt met de opmerkingen die de fracties tijdens deschriftelijke procedure in de commissies hebben gemaakt. 69 Op die manier blijft de regeringactief betrokken bij het wetgevende proces in het parlement.69 Dat gebeurt door de “Nota van wijziging”, die doorgaans wordt voorbereid door de bevoegde overheidsadministratie.