Levende democratie - Vlaams Parlement

50 het parlement als decreetgevermissie wordt besproken. In de Duitse deelstaatparlementen wordt strikt de hand gehoudenaan de vierwekenplanning: twee weken commissies, een week plenaire vergaderingen een week zonder vergadering om in de kieskring activiteiten te vervullen.Grosso modo kunnen we twee werkwijzen onderscheiden:1. een procedure met het eigenlijke debat in de plenaire vergadering, na voorbereidendecommissiewerkzaamheden, die vooral schriftelijk verlopen (Nederlandse TweedeKamer, Zweedse Riksdag);2. een procedure van verscheidene lezingen in de plenaire vergadering, waarbij de commissiestussentijds een vooral technische rol hebben (Duitse Landtage, Deense Folketing,Oostenrijkse Nationalrat, Schotse parlement).In de Folketing zijn er bij de bespreking van wetsontwerpen en wetsvoorstellen drielezingen in de plenaire vergadering. De stemmingen over amendementen en de eindstemminggebeuren alleen in de plenaire vergadering. In de commissies wordt dus nietgestemd. De parlementaire behandeling van een wetsvoorstel doorloopt de volgende stadia:1. eerste lezing: algemene bespreking, waarbij elke fractie haar standpunt uiteenzet;2. bespreking in de commissie met hoorzittingen, vragen om nadere uitleg (ook schriftelijk),indiening van amendementen. Het schriftelijke verslag geeft onder andere destandpunten van de fracties over het wetsvoorstel en de amendementen. Er wordt nietover de amendementen gestemd;3. tweede lezing: eventueel een tweede algemene bespreking, maar meestal de artikelsgewijzebespreking en de stemming over de amendementen;4. opstelling en ronddeling van de geamendeerde, door het parlement aangenomentekst, die tevens door de wetgevingstechnische dienst van het parlement op consistentieen juridische correctheid werd nagekeken;5. derde lezing: eindstemming over de tekst;6. eventuele terugverwijzing naar de commissie (zowel bij de tweede als bij de derdelezing kan het parlement, maar ook de commissie die ervoor verantwoordelijk is, deterugverwijzing naar commissie vragen).In de Duitse Landtage wordt meestal een gelijksoortig systeem van verscheidene lezingentoegepast. Er zijn normalerwijze twee beraadslagingen in de plenaire vergadering, maarook drie plenaire beraadslagingen zijn mogelijk: bij grondwetswijzigingen, de begrotingsbesprekingen als in eerste lezing wordt beslist een derde beraadslaging te organiseren:1. eerste lezing: algemene bespreking;2. bespreking in commissie;3. tweede bespreking: artikelsgewijze bespreking en stemming;4. eventuele derde bespreking en eindstemming.Het Schotse parlement kent een bespreking in drie fasen:1. eerste fase: de bill wordt doorverwezen naar de inhoudelijk bevoegde commissie, dieeen algemene bespreking houdt en hoorzittingen organiseert. De commissie formuleertdan een advies aan het parlement. De plenaire vergadering spreekt zich daarna, opbasis van het commissieadvies, uit over de wenselijkheid de bespreking voort te zetten;2. tweede fase: als het parlement instemt met de verdere behandeling van de bill, gaat decommissie over tot de artikelsgewijze bespreking, amendering en stemming;