Levende democratie - Vlaams Parlement

het vlaams parlement, een parlement voor de 21ste eeuw31voor het leven van alledag van burgers in de hele Europese Unie vastlegt. De regionalevolksvertegenwoordiging wordt daarbij veroordeeld tot het louter akte nemen van watelders is beslist.Dat democratische deficit oplossen, is een grote uitdaging. Een meer democratischewerking van de Europese instellingen is een deel van de oplossing, maar ook het regionaleparlement heeft zijn verantwoordelijkheid. De slagkracht en de efficiëntie van eenregionaal parlement zal meer en meer afhangen van zijn bekwaamheid proactief in tespelen op de ontwikkelingen en beslissingsprocessen die op Europees niveau aan de gangzijn. Multi-level governance verplicht de volksvertegenwoordigers tot een extra inspanning,namelijk tot het voortdurend verbinden van de regionale prioriteiten en bezorgdheden,met de Europese. Een regionaal volksvertegenwoordiger moet dus een internationaalgeoriënteerde regionalist zijn.Een regionale volksvertegenwoording moet beseffen wat zijn democratische rol is ineen geglobaliseerde wereld. Zoals Paul Frissen opmerkt, treden globalisering en regionaliseringtegelijkertijd op. Mensen behoren tot gemeenschappen die van verschillendeschaalgrootte kunnen zijn (een wijk, een stad, een regio). De mogelijkheden om over degrenzen heen verbanden en gemeenschappen te onderhouden zijn bovendien, onderandere door de ICT, op ongekende schaal vergroot. 43 Een regionaal parlement heeft eendemocratische intermediaire functie, als knooppunt van grensoverschrijdende interregionalecontacten tussen gemeenschappen. Door de decentraliseringstendens die met deglobalisering gepaard gaat, worden regio’s niet alleen belangrijker als bestuursniveau.Bovendien zijn zij de institutionele garantie voor subsidiariteit en dus voor het democratischfunctioneren van een gemeenschap. Contacten, netwerkvorming en samenwerkingtussen de volksvertegenwoordiging van die regio’s wordt ook in dat kader zinvol ensteeds belangrijker.7.TIJDSCHAARSTE IN DE POLITIEKTendens 5 – De politiek, en zeker het parlement, moet leren omgaan met tijdschaarsteOp basis van de vier tendensen die we hiervoor hebben geschetst, kunnen we besluitendat de activiteit van een parlement niet langer eenduidig is.Traditioneel, maar ook staatsrechtelijk, zijn de functies van het parlement eenvoudigte omschrijven: wetgeving, controle op de uitvoerende macht en jaarlijkse goedkeuringvan de begroting. Die traditionele parlementaire activiteit wordt vrij rationeel georganiseerdbinnen gereglementeerde parlementaire procedures. Die gebondenheid aan striktereglementaire procedures gaat zelfs zo ver dat men van parlementaire rituelen kan spreken.44Het opnemen van nieuwe functies maakt het evenwel noodzakelijk dat het parlementzijn werkwijze aanpast. De normale reflex in die gereglementeerde omgeving is dat die43 Paul Frissen, o.c., p. 5144 Rituals and informal power in Parliaments: ein Internationales Symposium in Hamburg am 3. und 4. Mai 2002, in: ‘Zeitschriftfür Parlamentsfragen’, Heft 3/2002, p. 637-641.