Levende democratie - Vlaams Parlement

Vlaams parlement en verkiezingen259na. Laatstgenoemde beschikte immers over een officieel certificaat van kennis van hetLitouws. Het Hof sprak zich niet uit over de redenen waarom men er in Litouwen toe wasgekomen om het Litouws als enige taal in het parlement te gebruiken. Dat valt binnen debeoordelingsbevoegdheid van de staat, omdat die het geschiktst is om met de specifiekesituatie van het land (of de regio) rekening te houden.4.7.De vrije meningsuiting van het volk en de kiesdrempelsHet recht op vrije verkiezingen als vervat in het EVRM legt geen verplichting op om eenbepaald kiessysteem in te voeren. Het Hof houdt integendeel rekening met de verscheidenheidin ruimte en tijd van de kieswetgeving en kent aan de verdragssluitende stateneen ruime beoordelingsmarge toe. 641 Artikel 3 van het eerste Protocol legt niet op dat hettotaal van de voor elke kandidaat of groep van kandidaten uitgebrachte stemmen zich inde samenstelling van de wetgevende vergadering zou weerspiegelen. 642 Het Vlaams Parlementis wel gebonden door de evenredige vertegenwoordiging, maar dit op grond vanart. 29 van de bijzondere wet 8 augustus 1980.Tal van maatregelen die op het eerste gezicht de ‘vrije meningsuiting van het volk bijhet kiezen van de wetgevende macht’ beperken, worden door het Hof aanvaard wanneerzij tot doel hebben een voldoende representativiteit te waarborgen voor de politieke partijen.643 Het uitgangspunt van het Hof is immers dat kiessystemen water en vuur moetenverzoenen: enerzijds zo getrouw mogelijk de volkswil weerspiegelen en, anderzijds, eenvoldoende coherente politieke besluitvorming mogelijk maken. Datgene wat de staatdient te waarborgen is de gelijke behandeling van alle burgers bij de uitoefening van hunstemrecht. Daaruit volgt echter niet dat alle stemmen een gelijk gewicht moeten krijgen,noch dat elke kandidaat gelijke kansen moet hebben om verkozen te worden omdat geenenkel systeem het fenomeen van de verloren stemmen kan beletten. 644 Vermelde principesindachtig acht het Hof kiesdrempels in overstemming met het recht op vrije verkiezingen.Kiesdrempels dragen bij tot de vorming van voldoende representatieve politiekepartijen. 645Het Hof hanteert dezelfde criteria bij de beoordeling van het vereiste aantal handtekeningendat nodig is om een lijst van kandidaten voor te dragen. 646 Het Belgische Arbitragehofoordeelde in dezelfde zin:‘Op zich is het niet onbestaanbaar met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet dat de voordracht van lijstenbij verkiezingen afhankelijk wordt gesteld van bepaalde eisen van representativiteit, in zoverre die641 E.H.R.M., 2 maart 1987, Mathieu-Mohin en Clerfayt t. België, § 54; E.H.R.M., 18 februari 1999, Matthewst. Verenigd Koninkrijk, Recueil 1999 – I, § 64; zie bijvoorbeeld ook E.C.R.M., 15 april 1996, Magnago en SüdtirolerVolkspartei t. Italië, verz. nr. 25035/94; E.H.R.M. (ontvankelijkheid), 7 juni 2001, Federacion NacionalistaCanaria t. Spanje, verz. nr. 56618/00.642 E.C.R.M., 10 maart 1988, Tête t. Frankrijk (II), verz. nr. 11802/85; E.C.R.M., 18 december 1980, Parti libéralen andere t. Verenigd Koninkrijk, verz. nr. 8765/79; E.C.R.M., 8 december 1981, X. t. IJsland, verz. nr.8941/80.643 Voor een kritische analyse van het criterium van de representativiteit, zie Y. Marique, Le contentieux enamont des élections, in: ‘Les élections dans tous leurs états’, 2001, p. 528-530, in het bijzonder p. 529, nr. 41.644 E.H.R.M., 2 maart 1987, Mathieu-Mohin en Clerfayt t. België, § 54.645 E.H.R.M. (ontvankelijkheid), 7 juni 2001, Federacion Nacionalista Canaria t. Spanje, verz. nr. 56618/00;E.C.R.M. 15 april 1996, Magnago en Südtiroler Volkspartei t. Italië, verz. nr. 25035/94.646 E.C.R.M., 12 juli 1976, X. t. Oostenrijk, verz. nr. 7008/75.