Levende democratie - Vlaams Parlement

Het vlaams parlement en europa221tentiesfeer van de regio’s vallen, gebeurt het dat de expertise in de regionale administratiegezocht moet worden. In dat geval komt het voor dat leden van de regionale administratiecontactpersoon worden voor de Commissie. Ook de vele ‘regionale informatiekantoren’,die in de loop van de voorbije decennia op en rond het Schumanplein als paddestoelenuit de grond schoten, slagen er vaak in om in deze fase van de besluitvorming teparticiperen als er thema’s worden behandeld die voor hen relevant zijn. In vele opzichtenfungeren zij op dezelfde manier als de functionele lobbygroepen. Bij dit hele procesworden nationale of regionale parlementen nauwelijks betrokken. Vaak zijn ze er wellichtniet eens van op de hoogte dat er voorafgaande besprekingen aan de gang zijn.Door het informele karakter van die processen is het niet eenvoudig voor de parlementenom geïnformeerd te blijven over wat er ‘staat aan te komen’. Het helpt natuurlijkals een parlement goede contacten onderhoudt met belangengroepen en vooral als hetgeïnformeerd wordt door de regering wanneer die door de diensten van de Commissiewordt uitgenodigd voor consultaties. Bovendien is een en ander voorspelbaar.Wat de eerste pijler betreft, kan een relatief nauwkeurige inschatting worden gemaaktvan te verwachten Commissie-initiatieven op basis van (1) het jaarlijkse werkprogrammavan de Commissie; (2) groenboeken, witboeken en meerjarige actieprogramma’s in debetreffende beleidsdomeinen (bijvoorbeeld het Milieuactieprogramma); (3) mededelingenvan de Commissie waarin nieuwe plannen worden aangekondigd; (4) verzoeken vanwegede Ministerraad, de Europese Raad of het Europees Parlement om in een bepaalddomein een voorstel te lanceren; (5) afspraken op multilaterale fora (bijvoorbeeld in hetkader van het Klimaatverdrag of de besprekingen in de Wereldhandelsorganisatie). Somsbevat de bestaande regelgeving bepalingen over een ‘vervaldatum’ of wordt een datumvastgelegd waarop de regel geactualiseerd moet worden. Bovendien zal er in december2003 voor het eerst een meerjarig strategisch programma voor de komende drie jaar wordenopgesteld. Het jaarlijkse werkprogramma van de Raad zal hieruit afgeleid worden. 504Ook op basis van deze informatie en wat fingerspitzengefühl voor de Europese politiek is hetmogelijk om vrij precies in te schatten waarover er op beleidsvoorbereidend niveau gediscussieerdwordt.Het is dus niet enkel nuttig om parlementaire debatten te organiseren over dossiersdie zich al in een vergevorderd stadium van de besluitvorming bevinden. Het is eveneenszinvol om Europese groen- en witboeken, het werkprogramma van de Commissie en dergelijkesystematisch grondig te bestuderen in de relevante functionele of technischecommissies van de nationale en regionale parlementen. Hieruit kan een parlementimmers afleiden welke regelgeving er op middellange termijn gepland wordt en er deconsequenties van nagaan. Als een parlement oordeelt dat het een specifiek standpunt inde discussie kan inbrengen, is er geen reden om dat niet te doen. Dat kan bijvoorbeeldgebeuren via een ‘written statement’, via een nationaal of regionaal expert of via afsprakenmet Europese parlementsleden, die sinds de veralgemening van de medebeslissingsproceduredoor de Commissie meer en meer betrokken worden bij het prelegislatieveproces. Als allerhande lobby’s hun standpunten kenbaar kunnen maken, is het volkomenlegitiem dat ook een parlement dat kan doen. De prelegislatieve fase hoeft niet het privé-504 Zie de beslissing van de Europese Raad van Sevilla (21 en 22 juni 2002). Zie: Europese Raad van Sevilla, 21 en 22juni 2002: Conclusies van het voorzitterschap, annex II, C, p. 42.