en Mandaatbesluit Voorzieningen gehandicapten - Gemeente Boxtel

Door deze formulering is bepaald dat louter de aantoonbare belemmeringen van de gehandicapte inrelatie tot de beperkingen van de bestaande vervoersystemen bepalend zijn voor de vraag of, en zo jain hoeverre de gehandicapte in aanmerking komt voor een voorziening terzake. Psychischeproblemen (men durft niet in een drukke bus, men is bang voor de trein) zijn daardoor in principe geenindicatie voor een vervoersvoorziening. Hier moet een adequate voorziening getroffen worden,hetgeen wellicht beter gevonden kan worden in een therapie waardoor de blokkade opgeheven kanworden. Is in zo'n situatie de problematiek op te lossen, dan was de problematiek tijdelijk en vielderhalve terecht niet onder de Wet voorzieningen gehandicapten, bij gebrek aan een langdurigenoodzaak. Anders wordt het als blijkt dat het probleem niet therapeutisch opgelost kan worden. Dan iswel een langdurige noodzaak aanwezig en zou wel een vervoersvoorziening verstrekt kunnen worden.In het derde lid wordt ingegaan op de mogelijkheid van samenloop van het verstrekken van (een)individuele voorziening (en) met het gebruik van een collectief systeem.Lid 4 van artikel 3.2 bepaalt vervolgens dat bij het vaststellen van de omvang van de vervoersvoorzieningenrekening wordt gehouden met de individuele vervoersbehoefte en de mate waarin eencollectief vervoerssysteem in die vervoersbehoefte kan voorzien. Bij het bepalen van de hoogte vande financiële tegemoetkoming voor de vervoerskosten, zal dus eerst moeten worden vastgesteld of ersprake is van een uitzonderlijke vervoersbehoefte en vervolgens is dan de vraag aan de orde in welkemate een collectief vervoerssysteem in die behoefte kan voorzien. Ter bepaling van dit laatste kanworden uitgegaan van algemene richtlijnen die op bepaalde typen vervoerssystemen van toepassingzijn of kan worden gekozen voor onderzoek ter plaatse. Indien er in individuele gevallen sprake kanis van een bijzondere vervoersbehoefte kan het van toepassing zijnde normbedrag zowel inbovenwaartse als neerwaartse zin worden bijgesteld.Wanneer, zoals lid 5 van artikel 3.2 bepaalt, echtgenoten beide gehandicapt zijn en eenvervoersvoorziening behoeven, kan in het geval de behoeften van de echtgenoten samenvallen,volstaan worden met een enkele voorziening. Dit om te voorkomen dat men een financiëletegemoetkoming krijgt, die niet in relatie staat tot de tegemoetkoming die anderen ontvangen. Vallende behoeften niet samen, of slechts ten dele, dan kan twee maal een financiële tegemoetkomingworden verstrekt tot maximaal 1,5 x het normbedrag.Hiermee wordt het AAW-beleid op dit punt bestendigd. Het spreekt voor zich wanneer het om eencollectieve vervoersvoorziening gaat, het vorenstaande hierop niet van toepassing is.Artikel 3.3. Overgangsregeling per datum van inwerkingtreding van de verordening voordegenen die al een vervoersvoorziening haddenDe Wet Voorzieningen Gehandicapten bepaalt in artikel 24 dat wie vóór invoering van de WetVoorzieningen Gehandicapten een tegemoetkoming in de kosten van het gebruik van eenvervoermiddel ontvangt, desgevraagd van het gemeentebestuur ook voor de jaren 94 en 95 eenfinanciële tegemoetkoming kan ontvangen, tenzij de verordening anders bepaalt.In het eerste lid van artikel 3.3 is bepaald, dat op iedere nieuwe aanvraag de regels van deverordening direct van toepassing zijn. Omdat ook gehandicapten die in aanmerking voor'continuering' van hun vervoerskostenvergoeding willen komen, een nieuwe aanvraag moetenindienen, wordt daarmee bereikt dat per datum ingang Wet Voorzieningen Gehandicapten direct hetnieuwe regime voor alle gehandicapten kan worden ingevoerd. Hierdoor wordt de mogelijkheidgeschapen, dat het collectieve vervoerssysteem ook daadwerkelijk van toepassing is voor debestaande groep.In het tweede lid van artikel 3.3 is bepaald, dat degene die onder het oude regime een vergoedingkrijgt voor een bruikleenauto of auto in bijzondere uitvoering (aangepaste auto), de vergoedingvolgens de nieuwe regeling wordt gecontinueerd, zolang men over datzelfde middel beschikt. Dezeovergangsbepaling is nodig, nu onder de nieuwe verordening deze voorzieningen niet meer verstrektworden, aangezien het collectief vervoer het primaat heeft. Indien in zeer hoge uitzondering tochsprake zou moeten zijn van een dergelijke verstrekking, dient dat te29