Bijlage Natuur - Maasvlakte 2

studiegebied van oudsher landelijk van betekenis is, komen ook enkele struweelsoortenboven deze 1%-waarde uit. De grote lepelaar/kleine zilverreigerkolonie bij hetQuackjeswater herbergt een substantieel deel van de Nederlandse (en daarmee van deNoordwest-Europese) populatie van beide soorten. Slechtvalken zijn zeer schaarsebroedvogels in Nederland, het ene paar op de huidige Maasvlakte vertegenwoordigtdaarom meteen een substantieel deel van de (toenemende) landelijke populatie.Tabel 5.7: Aandachtssoorten broedvogels waarvan >1% van de Nederlandse populatie in het studiegebiedbroedtSoortPercentage Nederlandse populatieKluut 3,5Bontbekplevier 5Strandplevier 2,6Visdief 2,7Geoorde fuut 1Lepelaar 7Kleine zilverreiger 33Zomertortel 1Nachtegaal 2,7Sprinkhaanzanger 1,1Slechtvalk Circa 10KapittelduinenDe aantallen in de onderscheiden gebieden loopt sterk uiteen, maar dit wordt medebepaald door verschillen in oppervlakte. Relatief het minst vogelrijk zijn deKapittelduinen, de dichtheid aan broedparen van aandachtssoorten is hier ‘slechts33 broedparen/100 hectare. Meest talrijk zijn hier struweelsoorten als nachtegaal enkneu. Opvallend zijn de vrij hoge aantallen van dodaars en blauwborst.Bestaande havengebiedIn het bestaande havengebied (Maasvlakte en Slufter) komen de meeste broedparenvan aandachtssoorten voor: ruim 1.100 paren van 24 verschillende aandachtssoorten.Het gebied blijkt nog altijd zeer in trek bij kolonievormende kustbroedvogels, met namevisdief en kluut, waarvan op verschillende plekken kolonies te vinden zijn. Figuren 5.7en 5.8 laten zien dat vooral de omgeving van de Slufter van grote betekenis voor dezesoorten zijn. Ook de grote nog niet uitgegeven terrein zijn aantrekkelijk voor soorten vandit soort vrij kale bodems als patrijs, bontbekplevier, veldleeuwerik, graspieper en tapuit.De dichtheden zijn in absolute zin laag, maar voor deze soortgroep is het bestaandhavengebeid zeker van belang (zie figuur 5.9). Zeer bijzonder is het broeden van eenpaar slechtvalk op de schoorsteen van de E.on-centrale. De betekenis van het gebiedwordt zowel bepaald door de aanwezigheid van geschikte biotopen als door het relatiefgrote areaal. De dichtheid van broedparen aandachtssoorten ligt met 45 broedparen per100 hectare iets onder het gemiddelde van het studiegebied als geheel.Oostvoornse Meer en omgevingDeelgebied Oostvoornse Meer kent met 70 broedparen per 100 hectare de hoogstedichtheid aan aandachtssoorten. Hierin is alleen gerekend met het oppervlak vanpotentieel broedbiotoop rond het meer. De meeste vogels broeden op het GroeneMER B - Bijlage Natuur9P7008.K4/R008/CEL/Nijm- 74 - 5 april 2007