Bijlage Natuur - Maasvlakte 2

Het eerstgenoemde aandachtspunt, waarin het gaat om het aansluiten bij natuurlijkeprocessen, kan worden geïnterpreteerd als een (enigszins impliciete) verwijzing naar hetaspect ‘natuurlijkheid’ uit het natuurbeleid. De vaak als belangrijk criterium genoemde‘veerkracht van watersystemen’ vormt een van de aspecten van de natuurlijkheid vanwatersystemen. Het tweede aandachtspunt is inmiddels geheel in overeenstemminggebracht met de ecologische doelstellingen die in de Europese Kaderrichtlijn Water zijngeformuleerd en vormt in feite de Nederlandse uitwerking daarvan.2.2.3 Wettelijk kaderInternationaalVogel- en Habitatrichtlijn (respectievelijk 1979 en 1992)In de Europese Vogelrichtlijn (Richtlijn 79/409/EEG van de Raad, 2 april 1979) enHabitatrichtlijn (Richtlijn 92/43/EEG van de Raad, 21 mei 1992) is de bescherming vanwaardevolle gebieden (met de daarin voorkomende te beschermen soorten) én debescherming van afzonderlijke, bedreigde soorten geregeld.Belangrijk element in beide richtlijnen vormt het netwerk van aangewezen gebieden, deSpeciale Beschermingszones (SBZ), waarvoor de lidstaten zich verplichten dat zeworden beschermd, in stand gehouden of hersteld. Natura 2000 is het Europeseecologische netwerk dat bestaat uit de vogelrichtlijn- en habitatrichtlijngebieden samen.In Nederland zijn inmiddels tientallen gebieden aangewezen, respectievelijk aangemeldals Speciale Beschermingszone, waaronder een aantal in de omgeving van hetplangebied.In Nederland is de bescherming van soorten inmiddels geregeld via de nieuwe, op1 april 2002 in werking getreden Flora- en faunawet.De gebiedsbescherming volgens de Habitatrichtlijn wordt sinds oktober 2005 geregeldvia de gewijzigde Natuurbeschermingswet 1998. De eerdere ten behoeve van MER enPKB PMR uitgevoerde habitattoets en de adviesaanvraag bij de Europese Commissiezijn nog gedaan onder het regime van ‘directe werking’ van de richtlijnen. Op dit momentkan worden uitgegaan van de nationale wetgeving.NationaalFlora- en faunawet (Min LNV, 2002)Door het in werking treden van de Flora- en faunawet zijn sinds 1 april 2002 alle vogels,amfibieën, reptielen, vleermuizen en bijna alle overige zoogdieren wettelijk beschermd.Dit betekent dat het verboden is om deze dieren te doden of hun rust- of verblijfplaats teverstoren. De bescherming van soorten op grond van de Flora- en faunawet bestaat inprincipe uit een aantal algemene verbodsbepalingen, een zorgplicht en uit eenstappenplan voor beoordeling van projecten die mogelijk negatieve effecten hebben opplant- en diersoorten. Zo geven de verbodsbepalingen aan dat het verboden is omsoorten te vernietigen of te verstoren. De zorgplicht houdt grofweg in dat ‘een ieder dieweet of redelijkerwijs kan vermoeden dat zijn handelen nadelige gevolgen heeft voorflora of fauna, verplicht is om dit achterwege te laten voor zover dat redelijkerwijs kanworden gevergd, dan wel om alles te doen dat in redelijkheid kan worden gevraagd omdie gevolgen te voorkomen of, als dat niet kan, zoveel mogelijk te beperken ofongedaan te maken. Het is mogelijk hiervoor een ontheffing aan te vragen. Hetbelangrijkste beoordelingscriterium hierbij is de ‘gunstige staat van instandhouding’ vande betreffende soort. Deze kan eventueel door middel van compenserende maatregelenworden behouden. Sinds februari 2005 is een vrijstellingsregeling van kracht waarbijMER B - Bijlage Natuur9P7008.K4/R008/CEL/Nijm- 13 - 5 april 2007